Fractal
Home / ΜΟΥΣΙΚΗ / ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ / Ο Σπύρος Μάνεσης και η σχέση του με τη Λένα Πλάτωνος
18/05/2015, 11:43 μμ

Ο Σπύρος Μάνεσης και η σχέση του με τη Λένα Πλάτωνος

Συνέντευξη στον Γιάννη Παναγόπουλο //
Φωτογραφίες: Χρήστος Πετρόπουλος //

 

manesis 1

 

Πριν από μία εβδομάδα άκουσα για πρώτη φορά το άλμπουμ του τζαζοπιανίστα Σπύρου Μάνεση «9 Portraits of Lena Platonos» (σ.σ. μτφ. «9 Πορτρέτα της Λένας Πλάτωνος») Έπαθα πλάκα. Και μετά άρχισα να ρωτάω δεξιά και αριστερά περισσότερα για την αφεντιά του.

 

Επειδή η ζωή όλων μας έχει στιγμές που, ψάχνοντας κάποιον, μοιάζει λες και παίζει σε road–movie, κάποια στιγμή μία–δύο μέρες μετά, όταν νόμισα πως έφτασα αρκετά κοντά του, είχα τον αριθμό του τηλεφώνου του, τον κάλεσα. Του είπα: «Σε ψάχνω. Θέλω να μιλήσουμε.» Απάντησε: «Τώρα πάω για πρόβα. Μιλάμε από την άλλη εβδομάδα. Ή, αν θες, πέρνα να τα πούμε την Τρίτη πριν ή μετά το λάιβ στο Half-Note». Επειδή το σίδερο κολλά στη βράση. Και επειδή η βράση δε λέει να αργεί αν έχεις το σίδερο, καταφέραμε να κλέψουμε χρόνο από τον Μάνεση μιλώντας μαζί του. Η σχέση του με τη μουσική της Λένας Πλάτωνος ξεκινά στην εφηβεία του. Το 2009 αποφάσισε να διασκευάσει έναν κύκλο τραγουδιών της για πιάνο solo, γεγονός που αποτέλεσε και το Master του στο Κονσερβατόριο του Άμστερνταμ το οποίο έτυχε ενθουσιώδους ανταπόκρισης. O Σπύρος Μάνεσης ανήκει στη νέα γενιά Ελλήνων μουσικών της τζαζ, με πολύχρονες σπουδές σε Ελλάδα και Ολλανδία και καλλιτεχνική δραστηριότητα σε όλη την Ευρώπη.

 

 

– Θυμάσαι πού ήσουν όταν άκουσες για πρώτη φορά την μουσική της Πλάτωνος;

Ήμουν στην εφηβεία, σπίτι μου, και ο δίσκος που πρωτοάκουσα ήταν το “Καρυωτάκης 13 τραγούδια” που μου είχε δανείσει ένας φίλος.

 

– Ποια ήταν η πρώτη σκέψη που έκανες γύρω από την τέχνη της;

Ότι δεν έμοιαζε με τίποτα από όλα όσα ήξερα, παρ’ όλα αυτά με συγκινούσε πολύ βαθιά.

 

-Τι αντιπροσωπεύει για την ελληνική μουσική το έργο της;

Κατά τη γνώμη μου, το υποδειγματικό φαινόμενο ενός μουσικού που διαμορφώνει, εξελίσσει και υποστηρίζει τη δική του μουσική ταυτότητα και ήχο. Έξω από δεδομένες νόρμες και ρεύματα, η Λένα Πλάτωνος κατόρθωσε να συγκεράσει την τεράστια σπουδή της στην κλασική μουσική, τον ποιητικό λόγο και τις τεχνολογικές καινοτομίες της εποχής της, για να διοχετεύσει με αξιοσημείωτη σαφήνεια το ψυχοδυναμικό της φορτίο.

 

-Πώς κατάφερες να την προσεγγίσεις;

Της τηλεφώνησα ένα απόγευμα από το Άμστερνταμ, όπου ζούσα τοτε, και κλείσαμε ένα ραντεβού στο σπίτι της. Ήταν δεκτικότατη, γλυκύτατη και με μία σπάνια ευγένεια.

 

-Ρωτώντας για εσένα μου είπαν πως η δουλειά σου έχει πέραση σε ανέλπιστες χώρες. Η Ιαπωνία είναι μία από αυτές. Θέλεις να μου πεις για τη σχέση σου – τη μουσική – με το εξωτερικό;

Η τζαζ είναι πλέον παγκόσμια γλώσσα. Κατά συνέπεια, είναι δυνατό κάποιος ταξιδεύοντας είτε ο ίδιος είτε η μουσική του να προσεγγίσει ακροατές σε όλα τα μέρη του κόσμου. Σε εμένα συνέβη το ότι σπούδασα στο Άμστερνταμ και με βάση την πόλη αυτή έχτισα projects που ταξίδεψαν σε όλη την Ευρώπη, επισκέφτηκα την Κίνα, τις ΗΠΑ, ενώ στην Ιαπωνία υπάρχει ένα κοινό που αγοράζει τους δίσκους μου, χωρίς εγώ να έχω παίξει ποτέ εκεί. Αυτή τη στιγμή διαμένω στην Ελλάδα αλλά προσπαθώ να διατηρώ ζωντανή την επαφή και με το international τρίο μου (Joao Hasselberg στο κοντραμπάσο και Kaspars Kurdeko στα τύμπανα) με το οποίο έκτος από τον δίσκο που κάναμε για την JACC Records και τη συνεργασία μας με την εξαιρετική συμφωνική ορχήστρα “Orquestra do Norte”, φέτος το καλοκαίρι θα κάνουμε κάποιες συναυλίες και στην Ελλάδα.

 

-Σήμερα Θα εμφανιστείς στο κλάμπ «Half–Νote». Τι θα παρουσιάσεις εκεί;

Το τελευταίο άλμπουμ μου “9 Portraits of Lena Platonos” που είναι jazz arrangements για piano solo της μουσικής της Λένας Πλάτωνος. Κάθε ένα από τα arrangements είναι ένα πορτραίτο της Λένας, είναι ένας ξεχωριστός μουσικός χώρος στον οποίο το πρωτογενές υλικό συναντιέται και συνδιαλέγεται με τη δική μου ενορχηστρωτική και αυτοσχεδιαστική τζαζ προσέγγιση.

 

manesis 2

 

-Υπάρχει ελληνική τζαζ σκηνή;

Υπάρχει και είναι σε ανάπτυξη. Υπάρχουν περισσότεροι από ποτέ καταρτισμένοι και αφοσιωμένοι στην τζαζ μουσικοί κι ένα ολοένα αυξανόμενο κοινό. Μένει να αναπτυχθούν αντίστοιχα και οι σχετικοί χώροι και θεσμοί.

 

-Έχεις συνεργαστεί με γνωστούς, πετυχημένους Έλληνες καλλιτέχνες. Θα ήθελες να διαλέξεις μια συνεργασία – εκτός Πλάτωνος – που θα σου μείνει αξέχαστη;

Έχω την τύχη να έχω συνεργαστεί με τους κορυφαίους Έλληνες jazzmen αλλά και με εξαίρετους μουσικούς εκτός τζαζ. Θα ξεχωρίσω ένα project που τρέχει φέτος και είναι το Chronos Project, που είναι η δουλειά που κάνουμε με τη Δήμητρα Γαλάνη, τον Χρήστο Ραφαηλίδη, τον Πέτρο Κλαμπάνη και τον Θωμά Κωνσταντίνου, μία εκπληκτική ομάδα μουσικών, στο οποίο η τζαζ συναντά το ελληνικό τραγούδι και τον παραδοσιακό ήχο με έναν τρόπο πολύ φρέσκο και ακομπλεξάριστο. Θα το παρουσιάσουμε στη Μικρή Επίδαυρο στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών στις 17 & 18 Ιουλίου.

 

-Ποια είναι η άποψη σου γύρω από το άνοιγμα της τεχνολογίας στην μουσική – τη διάθεσή της, τη διάδοσή της, την ηχογράφησή της;

Η ανάπτυξη της τεχνολογίας δημιουργεί ευκολίες και αλλαγές. Ως προς την παραγωγή, αυτό είναι μάλλον καλό γιατί η ηχογράφηση και η διάδοση της μουσικής γίνεται πιο προσιτή σε περισσότερους μουσικούς. Από την άλλη, η υπερπαραγωγή και η εύκολη διάδοση μουσικής δημιουργεί και μία διάχυση, οι δέκτες δηλαδή δυσκολεύονται να εστιάσουν σε ό,τι μπορεί να τους είναι ενδιαφέρον, δεν έχουν χρόνο να εμβαθύνουν και να χωνέψουν τα μουσικά ερεθίσματα κλπ. και αυτό είναι ένα ουσιαστικό πρόβλημα, όχι μόνο της μουσικής αλλά της εποχής.

 

-Ακούς μουσική από δίσκους βινυλίου; Από mp3; Από cd; Ποιο είναι το μέσο αναπαραγωγής μουσικής που προτιμάς;

Ακούω κυρίως cd. Λόγω έλλειψης χρόνου ακούω εκτός σπιτιού και mp3, το βινύλιο όμως είναι αυτό που μου φέρνει τη μουσική εικόνα πιο κοντά, δεν έχω όμως συχνά τη δυνατότητα να το απολαμβάνω.

 

-Τι είναι φρέσκο στην τζαζ σκηνή σήμερα;

Ο τζαζ αυτοσχεδιασμός, όταν είναι ειλικρινής τη στιγμή που συμβαίνει, είναι ό,τι πιο φρέσκο μπορεί να συμβεί σε έναν μουσικό και αυτούς που τον ακούνε.

 

Σπύρος Μάνεσης ένα σύντομο βιογραφικό.

Ο πιανίστας Σπύρος Μάνεσης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1978. Σπούδασε στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών, τζαζ πιάνο στο Ωδείο Athenaeum με καθηγητές τους Γιώργο Κοντραφούρη και Σύλβιο Σύρρο και κλασικό πιάνο με την Μαριάννα Αϊβάζοβα. Συνέχισε τις σπουδές του στο Κονσερβατόριο του Άμστερνταμ, με καθηγητές τους Karel Boehlee, Hans Vroomans, Kriss Goessens και Rob van Bavel (MA in jazz piano performance).

Έχει περιοδεύσει με πολλά projects σε χώρες όπως η Κύπρος, η Ελλάδα, η Ολλανδία, η Γαλλία, η Γερμανία, η Πορτογαλία, η Λετονία, η Λιθουανία, οι ΗΠΑ και η Κίνα. Από το 2010 έχει το δικό του τρίο με τους Joao Hasselberg και Kaspars Kurdeko, με το οποίο έχουν ηχογραφήσει για την πορτογαλική εταιρεία JACC Records. Άλλα ενεργά projects στα οποία συμμετέχει είναι τα Joao Firmino 5tet, ‘Deko Motion, Andreas Polyzogopoulos – Spyros Manesis duo, Christine Corvisier – Spyros Manesis duo και το Trioism με το οποίο έχει ηχογραφήσει το ομώνυμο άλμπουμ στην εταιρεία Ankh. Επίσης, έχει ηχογραφήσει διασκευές του για σόλο πιάνο τραγουδιών της Λένας Πλάτωνος, γεγονός που αποτέλεσε το θέμα της έρευνας που πραγματοποίησε στο Master του.

O Σπύρος Μάνεσης έχει διδάξει τζαζ πιάνο και θεωρητικά στο Ωδείο Athenaeum, όπως επίσης και τζαζ πιάνο και διεύθυνση μουσικών συνόλων στη Θερινή Ακαδημία του Τμήματος Μουσικών Σπουδών του Ιονίου Πανεπιστημίου.

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: , , ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top