Ποίημα: “Σπιτάκι ξύλινο”
Γράφει η Χρυσάνθη Β. Καραούλη //
“Σπιτάκι ξύλινο”
Ένα σπιτάκι ξύλινο θα ’θελα ν’ αποκτήσω
Σ’ ενός βουνού την αγκαλιά, μονάχη μου να ζήσω
ζεστή φωλιά… μια κάμαρα, αγάπη για θεμέλιο
να’ χει ουράνια σκεπή, του φεγγαριού το γέλιο.
Κάθε πρωί να με ξυπνά, χαρούμενα…τ’ αηδόνι
να ακούω το τραγούδι του κι η σκέψη να μερώνει
και σαν θα βγαίνω στο μικρό, κατώφλι… ν’ αντικρίζω
της Πίνδου ονειροπλαγιές…στη σκέψη τους δακρύζω.
Ιτιές, πλατάνια, έλατα…να’ ναι οι δικοί μου φίλοι
κούκοι, κοκκινολαίμηδες και τ’ άγριο τριφύλλι
σε καταρράκτες τις βραδιές να λούζω τα μαλλιά μου
να κολυμπώ μ’ αστροφεγγιές, να ευφραίνεται η καρδιά μου.
Λιτός να ‘ναι ο χώρος μου, όπως κι η ύπαρξή μου
μια πένα, ένα τετράδιο…να γράφω την ψυχή μου
με στίχους… που αγάπησα από μικρό παιδάκι
ποτίζουν βαλσαμόχορτο το κάθε μου μεράκι.
Ένα σπιτάκι ξύλινο… και τη δική σου εικόνα
μίας ζωής υπόσχεση, που τη θυμάμαι ακόμα
αγέρι… η ανάσα σου, κοντά μου θα τη στέλνεις
σκίρτημα, χάδι απαλό, τη λύπη μου θα παίρνεις.
Ετικέτες: Ποίημα
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
“της απευχής τ’ αντίο”. Ανέκδοτο ποίημα του Κώστα Θ. Ριζάκη
30/04/2024, 7:43 μμ -
Ποίημα: “Τυφλή ελεγεία”
30/04/2024, 7:42 μμ -
Ποίημα: “Eλάχιστο”
30/04/2024, 7:40 μμ -
Ποίημα: “Ο καλύτερος εχθρός”
30/04/2024, 7:39 μμ -
Ποίημα: “Φθορά”
30/04/2024, 7:37 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Από το σκοτάδι στο φως
Γράφει ο Πάνος Ιωαννίδης // Deon Meyer «Δεκατρείς Ώρες», Μετάφραση: Κάλλια Παπαδάκη, εκδ. Στερέωμα, Ίσως ο βασικότερος λόγος, που σταδιακά μα διεισδυτικά, το νουάρ μυθιστόρημα, αναπτύσσεται, είναι o μετασχηματισμός του σε κοινωνικό νουάρ μυθιστόρημα. Η εν λόγω εξέλιξη,
Περισσότερα -
Ο σεβασμός στο σχολείο και παντού
Του Νίκου Τσούλια // Αν θελήσουμε να βρούμε τον ενδότερο πυρήνα της καταστατικής σύστασης του σχολείου, ως του θεμελιακού για κάθε κοινωνία και κάθε εποχή θεσμού αγωγής και μάθησης, αν αναζητήσουμε ποιο είναι το όραμά του και τι
Περισσότερα -
Αφήγημα: “Μία ανάμνηση”
Της Χρυσάνθης Ινάχογλου // * Μία ανάμνηση Μόλις μπήκα στο Γυμνάσιο αντίκρισα χαμογελαστά πρόσωπα. Με υπερβολική, θα έλεγα, χαρά με υποδέχτηκαν οι 9 καθηγητές. Μάλιστα με την άκρη του ματιού μου έπιασα κάποιους που
Περισσότερα -
Ποίημα: “Δεν είναι ποίημα αυτό”
Του Γιώργου Κωνσταντίνου Μιχαηλίδη // Δεν είναι ποίημα αυτό Στη Νατάσσα. δεν είναι ποίημα αυτό αλλά παιδί που μασάει φωτιές ιερέας αναπαυόμενος πριν την Αποκάλυψη η φωνή σου στο τηλέφωνο η σιωπή σου στα
Περισσότερα -
«Ανθολογία με κεντρικό άξονα τη μνήμη, ατομική και συλλογική»
Γράφει ο Άγγελος Χαριάτης // «Κύπρος 1974-2024, Πενήντα χρόνια μετά την εισβολή», εκδόσεις Ελληνοεκδοτική, επιμέλεια: Ελπιδοφόρος Ιντζέμπελης. Προλογίζει ο Τάκης Χατζηδημητρίου. Μετά τον συλλογικό τόμο Τριάντα έξι συγγραφείς γράφουν για τη ΣΜΥΡΝΗ της φαντασίας και της
Περισσότερα -
Πότε άρχισαν οι πόλεμοι;
Γράφει ο Απόστολος Ζιώγας // Τη μέρα που η δύναμη της αγάπης θα υπερνικήσει την αγάπη της δύναμης, ο κόσμος θα γνωρίσει την ειρήνη Μαχάτμα Γκάντι Οι άνθρωποι σκοτώνονται μεταξύ τους από τότε που υπήρχαν άνθρωποι. Ωστόσο,
Περισσότερα -
Η πολύπαθη Τρίτη τάξη Λυκείου
Του Νίκου Τσούλια // Το βλέμμα όλων μας είναι πάνω τους. Γονείς, συγγενείς, φίλοι, εκπαιδευτικοί εστιάζουν τις σκέψεις τους επί του μεγάλου γεγονότος: των πανελλαδικών εξετάσεων για την είσοδο των υποψηφίων στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Οι μαθητές και οι μαθήτριες
Περισσότερα
