Fractal
Home / FRACT-ALL / Ποιήματα / Ποίημα: “Πυρακτωμένα ρίγη”
02/04/2024, 8:13 μμ

Ποίημα: “Πυρακτωμένα ρίγη”

Του Κωνσταντίνου Βασιλείου //

 

 

 

 

Πυρακτωμένα ρίγη

 

Αποκούμπι έρμαιο της μοναξιάς φθείρεται,

τεθλιμμένα θροΐσματα, λαϊκά καλντερίμια,

οάσεις άνυδρες, στενοί διάδρομοι, αδιαπέραστοι,

ήθος πληγωμένο εγεννήθη ημίν ασυμβίβαστο.

Ιδιοτελείς αναφωνούν: τα υπόλοιπα είναι σιωπή.

 

Συμπόσια λουκούλλεια, ευτράπελα μαγεύουν

σαρκώδεις υπάρξεις τέρπουν επί της κλίνης,

ευ ζην, ακόρεστοι, απόνερα της ανασφάλειας,

κουρνιαχτός υπόκωφος, ανδρείκελα της απώλειας.

Μοιραίοι ψιθυρίζουν: πολύ κακό για το τίποτα.

 

Άγνωστοι κύκνοι, αεροβατούν επιπολαίως,

μοχλεύουν τα σήματα του διασυρμού,

καρπώνονται τη λεία της μνήμης, ολοφυρόμενοι,

πρωτοστατούν μετανάστες αστραπόβολοι.

Οι θυμόσοφοι επινοούν ψευδώνυμα για τους αδάμαστους.

 

Θορυβώδη ελαφίσια άλματα ποδοβολούν,

δεξιότητες ελκυστικές, φωνές μελωδικές εμπαίζονται,

αγνοημένοι κομπάρσοι, γιγαντωμένοι αρχηγεύουν,

νοούν τη συρρίκνωση απερίσπαστοι.

Οι αμαθείς αριβίστες εκτροχιάζονται.

 

Ευοίωνες διαχρονίες, χαιρέκακες, αστόχαστες,

απαξία, καταφύγια, παντομίμες βιωματικές,

φαινόμενα ανατρεπτικά, ευδαίμονες ριψάσπιδες,

αποτίουν τιμές σε ανοίκεια πορτραίτα, ραγισμένα.

Οι ηττημένοι σπαράζουν μαινόμενοι.

 

Αρχέγονοι πατριώτες, ανυπόδητοι,

ανώνυμοι δύσπιστοι, διστάζουν σφαδάζοντες,

ανασφαλείς, άοπλοι χλευάζονται,

διεσπαρμένα παγόβουνα, συγκρούονται.

Ασφαλίζουν οι απεγνωσμένοι γνωστικιστές.

 

Λάμποντα πυροτεχνήματα, μεγαλόπρεπα,

εξασθενούν τις άμυνες, κόντρα στις προβλέψεις,

καμβάδες χρωματιστοί, υπόγειες συνωμοσίες ελκύουν

εντάσεις υποδόριες, ασαφείς δημοφιλίες.

Αξιοθρήνητοι διαρρήκτες παραληρούν.

 

Αθώοι, ανώριμοι ρυθμοί, καθρεπτίζοντες,

εισβάλλουν ανελέγκτως στις ψυχές των φημισμένων,

εξασθενούν τα μετόπισθεν, σκορπίζουν τις εγγυήσεις,

σύγχυση στο στράτευμα, σαρωτικές εκκαθαρίσεις.

Οι κασσαδόροι της αυταπάτης δεσπόζουν.

 

Υπαρξιακός διχασμός, αποχαλίνωση,

ενστικτώδεις σκοταδιστές, πανσπερμία ενοχών,

αποδομούν τη συλλογική μνήμη,

κατακαίουν τις μομφές, ανατρέπουν τις χίμαιρες.

Πνιγηρές σκιάσεις εμφωλεύουν στα διάσελα.

 

Προεικονίζονται οι ανευλαβείς, δεσμώτες της απώλειας,

ευλύγιστοι προσκυνητές, φθονεροί, πανούργοι,

συντρίβονται οι ανταύγειες της υστερίας,

αγυρτείες τα νοσηρά οράματα.

Πασχίζουν οι σφετεριστές της αρμονίας.

 

Κεντρίσματα, συντετριμμένα στερεότυπα, μυστήρια,

ξεθωριασμένα, εκτρωματικά σπέρματα, τύρβη,

σφυρηλατούν με στόμφο το μνημειώδες,

αναιδείς, δεξιοτέχνες της ανομίας.

Ευφρόσυνοι ιχνηλάτες αναπλάθουν νανουρίσματα.

 

Δαμόκλειος σπάθη ίπταται, προνοούσα, αμφίθυμη,

σφύζει από αρετή, ουμανισμό, αρμονία, σεμνότητα,

διώκει αμείλικτη την καπηλεία, τον τραγέλαφο,

τους σκυθρωπούς, το ψεύδος, τους ανήθικους.

 

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top