Fractal

Ένας θάνατος που κουβαλά μυστικά

Γράφει ο Γεώργιος Τζιτζικάκης //

 

 

 

Άντυ Παπαδημητρίου «Προσωπικότητα», εκδόσεις Bell

Το νέο μυθιστόρημα του συγγραφέα Άντυ Παπαδημητρίου με τίτλο Προσωπικότητα κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Bell και αποτελεί ένα έργο που συγκαταλέγεται ευρύτερα στο φάσμα των αστυνομικών μυθιστορημάτων αλλά, πιο συγκεκριμένα, αποτελεί ένα έργο μυστηρίου και δράσης με ταχύτατη ροή.

 

«Η Άρτεμη είχε σοκαριστεί για άλλη μια φορά. Δεν τελείωνε εκείνη η κατάβαση. Ήταν σαν ένα πηγάδι χωρίς πάτο. Όσο πιο πολλά μάθαινε για την Αθηνά τόσο πιο πολύ έχανε τη γη κάτω από τα πόδια της. Όμως ο φόβος της δεν άφηνε περισσότερα περιθώρια ανάλυσης και σκέψης, αφού το μόνο που την απασχολούσε τώρα ήταν να αποφύγει τη θύελλα που λογικά θα ξεσπούσε από στιγμή σε στιγμή. Ο Πέτρος δεν τα πίστευε όλα. Αν και μπερδεμένος από αυτά που άκουγε για τον χαρακτήρα και τις δράσεις της φίλης του, αν και έβλεπε τον πιθανό κίνδυνο μιας σύρραξης, επέμενε στις ερωτήσεις»

 

Η ιστορία ξεκινά με ένα γρίφο στα χέρια της μίας εκ των κεντρικών ηρώων της Προσωπικότητας, την Άρτεμη. Όταν εκείνη πηγαίνει στην κηδεία της άλλοτε επιστήθιας φίλης της Αθηνάς, θα συναντήσει εκεί τον παιδικό φίλο της, Πέτρο. Ο Πέτρος δεν έχει πειστεί ότι η φίλη τους αυτοκτόνησε αλλά ότι δολοφονήθηκε και από εκεί θα ξεκινήσει ένα οδοιπορικό των δύο για να ανακαλύψουν την αλήθεια, περνώντας από Αστυνομικές Διευθύνσεις, οργανισμούς και εταιρίες, μιλώντας –ή ενοχλώντας!– μάρτυρες που γνώριζαν κάτι περισσότερο για την αινιγματική Αθηνά και τι της συνέβη. Παράλληλα, ένας ασταμάτητος δολοφόνος θέλει να τους βουλώσει το στόμα, ένας ψυχίατρος να τους βοηθήσει, και ένας ολόκληρος υπόκοσμος να τους εξαφανίσει. Στον παρελθοντικό αντίποδα, θα διαβάσουμε για τέσσερις διαφορετικές οικογένειες που η καθεμιά κουβαλά το μυστικό της και για πρόσωπα που σε ολάκερη τη ζωή τους αλλάζουν ταυτότητες. Καθώς το έργο προχωρά, οι λύσεις αντί να δοθούν θα γεννήσουν νέα ερωτήματα και η Άρτεμη από υποχωρητική θα γίνει δυναμική ακολουθώντας τον Πέτρο που δε φρενάρει μέχρι να μάθει την αλήθεια. Έτσι, θα κληθεί να δώσει μάχη με τον ίδιο της τον εαυτό, τα θέλω και τα πρέπει της ούσα διαφορετική από τους άλλους, να αποδεχτεί την αλήθεια και να αποκαλύψει τα μύχια μυστικά της.

Με το χέρι στην καρδιά, θα πρέπει να πω ότι απόλαυσα την Προσωπικότητα του συγγραφέα Άντυ Παπαδημητρίου. Αγαπώ τα έργα με κινηματογραφική ροή και το συγκεκριμένο υπηρετεί άριστα τον όρο «κινηματογραφικό». Οι σκηνές είναι αμέτρητες, δομημένες άρτια ώστε να σε κάνουν συμμέτοχο, οι διάλογοι ζυγισμένοι στο ύφος κάθε ήρωα –προφίλ, χαρακτήρας, διάθεση– και η πλοκή ακατάπαυστη, σε τέτοιο σημείο που το βιβλίο δεν σε αφήνει να το αφήσεις. Το θέμα του –δεν θα το αναφέρω για να μην κάνω spoiler– διαχειρίζεται τα σκοτεινά τοπία της ανθρώπινης ύπαρξης, με τα μυστικά μέσα στις ενδοοικογενειακές σχέσεις και το φόβο πίσω από τις πράξεις τους. Όσο διαβάζεις την Προσωπικότητα αντιλαμβάνεσαι ότι το ένοχο παρελθόν μπορεί να ζωντανέψει και να σε καταδιώξει ανά πάσα στιγμή· και ενώ η ιστορία, φαινομενικά, μιλάει για την εξιχνίαση του θανάτου της Αθηνάς, δεν παραμένει σε αυτό αλλά μας σερβίρει και το παρελθόν των ηρώων για να μας εξηγήσει πώς κατέληξε ο καθένας στη θέση όπου βρέθηκε σήμερα.

 

«Όλοι τέρατα είμαστε. Όλοι. Απλώς το κρύβουμε μέσα μας για να μη κριθούμε απ’ την κοινωνία. Αλλά μόλις βρούμε την ευκαιρία, αναδύεται η πραγματική μας ανάγκη που θέλει να καταστρέψει τα πάντα και τους πάντες. Να επιβληθούμε, να βασανίσουμε, να κατακτήσουμε. Είμαστε όλοι τέρατα»

 

Οι σελίδες κυλούν αβίαστα στην Προσωπικότητα και ο συγγραφέας Άντυ Παπαδημητρίου περίτεχνα κρύβει τα γεγονότα πίσω από τις σκιές με όσα υπονοεί ενώ αποφεύγει μαεστρικά να διηγηθεί τα πάντα μεμιάς και τα προσφέρει στον αναγνώστη σε δόσεις, στις αρχές κάθε τμήματος του έργου το οποίο τιτλοφορεί Σεκάνς –και είναι άλλωστε, με την αρχή, τη μέση και το φινάλε του. Η γραφή του κυρίου Παπαδημητρίου είναι φιλτραρισμένη από μια άκρως σκηνοθετική ματιά και αυτό κάνει το έργο του να προσφέρεται για συνεχόμενη ανάγνωση χωρίς να φλυαρεί. Ο αναγνώστης δεν μπορεί να υποψιαστεί την ανατροπή του φινάλε, ενώ από τη μέση του έργου και μετά, μαθαίνοντας κάποια περισσότερα στοιχεία ανυπομονεί για τη λύση του γρίφου. Πρόκειται, λοιπόν, για ένα αστυνομικό μυθιστόρημα μυστηρίου με αρκετό ψυχολογικό εύρος, καθώς η παλέτα των συναισθημάτων απλώνεται –ειδικότερα στην ηρωίδα Αθηνά– και μας κάνει συμμέτοχους στην ιστορία. Μέσα από την εξιστόρηση της πλοκής και τη λύση του μυστηρίου, σκαλίζονται πληγές, αναδύονται μυστικά, διαχειρίζονται ενοχές (κάποιες ναι, κάποιες όχι), συνδέονται και αποκαλύπτονται πάθη, ενώ η ένταση δεν λείπει και η δυναμική προσφέρει αρκετές δόσεις αδρεναλίνης. Πιστεύω ότι δεν θα αφήσει ανικανοποίητους όσους αναγνώστες το επιλέξουν, διότι η Προσωπικότητα να είναι άμεση, κυλάει αβίαστα σε δράση και παρά το βάθος της και τα σκοτεινά σημεία της ιστορίας της, αποτελεί ένα page turner βιβλίο ακατάπαυστης ροής, με ρεαλιστικούς διαλόγους και σκηνές που προσφέρουν χειροπιαστό σασπένς.

Διαβάστε το υπό τους ήχους των Savatage, και τον δίσκο τους Edge of Thorns από το 1993.

 

 

 

Ο Άντυ Παπαδημητρίου δημιουργεί ιστορίες από τα παιδικά του χρόνια. Είναι ελληνοποντιακής καταγωγής, γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1984, μεγάλωσε στο Μεσολόγγι και «ενηλικιώθηκε» στην Αθήνα. Κατέχει πτυχίο και μεταπτυχιακό στη Διοίκηση Επιχειρήσεων (Bsc & MBA) από το University of Wales του Ηνωμένου Βασιλείου. Έχει σπουδάσει σκηνοθεσία στη Σχολή Κινηματογράφου Τηλεόρασης «Λυκούργου Σταυράκου». Είναι μέλος της Ένωσης Σκηνοθετών-Παραγωγών Ελληνικού Κινηματογράφου (ΕΣΠΕΚ), της Ένωσης Σκηνοθετών Κύπρου, του Κυπριακού Κέντρου του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου (ΚΚΔΙΘ), της Διεθνούς Οργάνωσης Συγγραφέων PEN Κύπρου, της Φιλοσοφικής Εταιρείας Κύπρου και είναι μέλος του Δ.Σ. της Εθνικής Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών Κύπρου. Τα σενάριά του έχουν βραβευθεί από την Ένωση Σεναριογράφων Ελλάδος και οι μικρού μήκους ταινίες του έχουν συμμετάσχει σε διάφορα διεθνή φεστιβάλ. Έχει συνεργαστεί με σπουδαία ονόματα όπως οι Νικήτας Τσακίρογλου, Φιλαρέτη Κομνηνού, Θανάσης Κουρλαμπάς, Γιάννης Κότσιρας κ.ά. Η μικρού μήκους ταινία του με τίτλο Unchildishness κέρδισε βραβεία στο Ηνωμένο Βασίλειο και την Κύπρο. Στο θέατρο, σκηνοθέτησε το μονόλογο Η νύχτα μόλις πριν από τα Δάση του B. M. Koltès και έχει σκηνοθετήσει επίσης την τραγωδία Οιδίποδας Τύραννος του Σοφοκλή, παρουσιάζοντάς τη στο Διεθνές Φεστιβάλ Αρχαίου Ελληνικού Δράματος της Κύπρου με εξαιρετική επιτυχία, ως μία από τις πιο επιτυχημένες εισπρακτικά παραγωγές στην ιστορία του φεστιβάλ. Το 2021 κυκλοφόρησε το μυθιστόρημά του Η Διατριβή από τον Εκδοτικό Οργανισμό Λιβάνη και βραβεύθηκε ως Καλύτερο Μυθιστόρημα από τον Όμιλο Λογοτεχνίας και Κριτικής Κύπρου.

 

 

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top