Γράφει η Φωτεινή Χρηστίδου // Αλεχάντρο Παλόμας «Ένας γιος», Μετάφραση: Αλεξάνδρα Γκολφινοπούλου, εκδ. Opera, σελ.217 Ο δρόμος είναι ο ίδιος για όλους. Το ίδιο και η μοίρα. Ο Γκίγε, ένα εννιάχρονο αγόρι της δ΄ δημοτικού, ευφυές, ευγενικό,
Περισσότερα
ΒΙΒΛΙΟ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ: Τεύκρος Μιχαηλίδης: «Η ιστορική περιήγηση είναι το εργαλείο παρατήρησης, τα μαθηματικά το μέσο ανάλυσης και το μυστήριο το όχημα απόδοσης» Συνέντευξη στην Γιούλη Τσακάλου ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ: Μίνως Ευσταθιάδης «Αποφεύγουμε την ατομική ευθύνη, όπως ο διάολος το λιβάνι»
Περισσότερα
Γράφει η Φωτεινή Χρηστίδου // * Λένας Καλαϊτζή-Οφλίδη και Σίμου Οφλίδη «ΡΕΤΟΥΣ το τρυφερό χάδι του ψέματος», Εκδόσεις Νησίδες, σελίδες 288 ‘’Αγάπησα τις παλιές φωτογραφίες ναυαγισμένες πάνω στον κομό…’’ Τάσος Λειβαδίτης Ρετούς, στη γλώσσα των φωτογράφων, αλλά και
Περισσότερα
Γράφει η Φωτεινή Χρηστίδου // * Paulinine Dreyfus «Γεύμα στα οδοφράγματα», Μετάφραση: Ανδρέας Παππάς, εκδ. Πατάκη, σελ. 214 «Η ουτοπία αργά ή γρήγορα σπάει τα μούτρα της στην πραγματικότητα, όμως υπάρχει τίποτα πιο θλιβερό από μια ζωή χωρίς
Περισσότερα
ΒΙΒΛΙΟ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ: Δήμος Σκουλάκης: «Η ζωγραφική είναι η δικαιολογία ύπαρξης μου» Από τον Γιώργο Δουατζή ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ: Βίκη Κοσμοπούλου: «Πρόκειται για το τσόφλι του κοσμικού αυγού που τρυπήθηκε από τον Χρόνο» Από την Ασημίνα Ξηρογιάννη ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ: Θεόδωρος Γρηγοριάδης: «Η δική
Περισσότερα
Γράφει η Φωτεινή Χρηστίδου // * Χλόη Κουτσουμπέλη «Ο βοηθός του κυρίου Κλάιν», εκδ. Μελάνι, 2017 «Μια ζωή που αναλώθηκε σε λάθη είναι πολύ πιο αξιέπαινη και πολύ πιο χρήσιμη από μια ζωή που αναλώθηκε μην κάνοντας τίποτε».
Περισσότερα
ΒΙΒΛΙΟ: ΑΦΙΕΡΩΜΑ: ✔ Νέες εκδόσεις: σε απόσταση αναπνοής από το 2017 ΑΦΙΕΡΩΜΑ: ✔ Νέες εκδόσεις: 30 καινούργια βιβλία τέσσερις μέρες πριν από τα Χριστούγεννα Επιμέλεια: Ελένη Γκίκα ΑΦΙΕΡΩΜΑ: ✔ Νέες εκδόσεις: 28 καινούργια βιβλία 11 μέρες πριν από
Περισσότερα
Γράφει η Φωτεινή Χρηστίδου // * Τζένη Μανάκη «Η σκιά της αμφιβολίας», εκδ. Όστρια, σελ. 282 Με το νέο της μυθιστόρημα «Η σκιά της αμφιβολίας», η Τζένη Μανάκη μας προσκαλεί σ’ ένα διττό ταξίδι, καθώς μας μεταφέρει
Περισσότερα
Η πολλαπλότητα του ατόμου δεν είναι μία ιδέα που μου φυτεύτηκε ξαφνικά στο μυαλό όταν άρχισα να γράφω τη Σκιά της Αμφιβολίας. Ήταν μια αρχαία σκέψη από την μακρινή εποχή που έγραφα κάποιες σύντομες κριτικές θεάτρου στην εφημερίδα
Περισσότερα
Γράφει η Βιργινία Αυγερινού // Emma Cowell «Ένα τελευταίο γράμμα από την Ελλάδα», Μετάφραση: Θεοδώρα Δαρβίρη, εκδ. Ελληνικά Γράμματα Την Emma Cowell, σύστησαν στο Ελληνικό αναγνωστικό κοινό το περασμένο καλοκαίρι οι εκδόσεις Ελληνικά γράμματα, με την
ΠερισσότεραΤης Βιολέττας-Ειρήνης Κουτσομπού // * Γιάννης Ξανθούλης «Το τανγκό των Χριστουγέννων», εκδ. Διόπτρα, σελ. 160 Θα βρεις νόημα σ’ αυτή τη ζωή μόνο αν το δημιουργήσεις εσύ. Είναι ένα ποίημα που θα συνθέσουμε, ένα τραγούδι που θα
ΠερισσότεραΓράφει η Ελένη Μπετεινάκη // “Tο Πικεφί”, Μαρία Παπαγιάννη, εικ: Ίρις Σαμαρτζή, εκδ. Πατάκη «Δυο αδέρφια μετατρέπουν το δωμάτιό τους σε θάλασσα και μαζί καβαλάνε τα κύματα για να περάσουν στην απέναντι ακτή. Είναι δυο
ΠερισσότεραΓράφει η Ελένη Γκίκα // «Ακριβή μου ζωή» της Alice Munro. Μετάφραση: Σοφία Σκουλικάρη. Εκδ. «Μεταίχμιο», σελ. 324 «Δεν είναι το μυαλό. Η μνήμη μόνο». Η Άλις Μανρόου γεννήθηκε το 1931 και μεγάλωσε στο Οντάριο του Καναδά και
ΠερισσότεραΓράφει ο Κώστας Τραχανάς // Άννα Ψαθά «Το εγχειρίδιο του καλού πόνου», Εκδόσεις Κέδρος 2021, σελ. 62 Γίνεται να αγγίξεις κάποιον και ο πόνος του έτσι απλά να σταματήσει; Φυσικά και γίνεται Ναι, αυτό σημαίνει αγάπη. Να αγγίζεις
ΠερισσότεραΤου Ιωσήφ Φίλου // * Ξαπλωμένος στο κρεβάτι της παρηγοριάς και έχοντας αφεθεί στην ηρεμία και την γαλήνη της μοναξιάς του απόμακρου δωματίου, πολλές σκέψεις περνάνε για ακόμα ένα βράδυ από μπροστά μου. Ήταν θυμάμαι το τελευταίο
ΠερισσότεραEπιμέλεια: Δήμητρα Ντζαδήμα // Ο Φρίντριχ Νίτσε, γεννημένος σαν σήμερα το 1844, ήταν σημαντικός Γερμανός φιλόσοφος, ποιητής, συνθέτης και φιλόλογος. Έγραψε κριτικά δοκίμια πάνω στη θρησκεία, την ηθική, τον πολιτισμό, τη φιλοσοφία και τις επιστήμες, δείχνοντας ιδιαίτερη κλίση προς τη
Περισσότερα
Γράφει η Τζένη Μανάκη // Γεωργία Συλλαίου «Ο δικός της καθρέφτης», εκδ. Πόλις «Όλα όσα έχουν διαδραματισθεί στο παρελθόν, τώρα πια, μου φαίνονται άψυχα, είναι ακίνητα, απολιθωμένα. Στον καθρέφτη δεν βλέπω τον δολοφόνο των στιγμών και των συμβάντων,
ΠερισσότεραΑπό τον Άγγελο Πετρουλάκη // «Αγάπη Μέδουσας», Μίμης Ανδρουλάκης, Εκδόσεις Πατάκη Ο Μίμης Ανδρουλάκης “ξαναχτύπησε”. Χείμαρρος και σ’ αυτό το μυθιστόρημα, ανατρεπτικός και πάνω απ’ όλα υπαινικτικός για πολλά, που αφορούν σημαντικά επίπεδα της ζωής μας. Πολιτική, οικονομία, πολιτισμός,
ΠερισσότεραΓράφει η Διώνη Δημητριάδου // Δημήτρης Καρακίτσος: “Αυτο-κοινωνιο-παραμυθία”, εκδόσεις Ποταμός ‘Τώρα η νύχτα διαβρώθηκε’, γράφω σε ένα παλιό μου διήγημα. ‘Τώρα η θάλασσα έχει το χρώμα της στάχτης. Τώρα το παρόν έγινε παρελθόν, και η ιστορία
ΠερισσότεραΓράφει o Κώστας Τραχανάς // Λίνα Στεφάνου: – «Κρακ», Ποίηση, Εκδόσεις NOMAS, 2022, σελ. 64 – «Τα δάκρυα της πόλης», Ποίηση, Εκδόσεις NOMAS, 2022, σελ. 60 «Τι είναι ποίημα αν όχι /μια ξαφνική αντίληψη στιγμής;/Απόλυτη
ΠερισσότεραΓράφει ο Παναγιώτης Τσιαμούρας // * «Η τέχνη στο κελάηδισμα. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι τα πουλιά είναι μοναδικοί μουσικοί. Άραγε το αγνοούν ή έχουν συνείδηση της τέχνης τους; Αρκεί να πάμε στο δάσος την άνοιξη και θα
ΠερισσότεραΓράφει η Τζένη Μανάκη // Χρίστος Κυθρεώτης «Εκεί που ζούμε», εκδ. Πατάκη «Επειδή αδυνατούμε να αναπαραστήσουμε τον ίδιο τον χρόνο, παλεύουμε να ανασύρουμε τα πράγματα που τον γεμίζουν: γεγονότα, σκέψεις, συναισθήματα, ερμηνείες- μόνο που ο
ΠερισσότεραΤης Θωμαΐδος Καλαντζή // * -Παππού, να σε ρωτήσω κάτι; Πόσο μπορεί να σε πονέσει η αγάπη; -Η αγάπη;; (χμ) τόσο, όσο το τσίμπημα της μέλισσας.. σ΄ έχει τσιμπήσει ποτέ μέλισσα; -Όχι. Εσένα παππού; -Ναι. Πολλά χρόνια
ΠερισσότεραΑπό τον Γιώργο Ρούσκα // * Προσέγγιση στην ποιητική συλλογή της Μάρθας Παπαδοπούλου «Οκτώβριος», εκδόσεις Δρόμων, 2017 Πώς διαχειρίζεται το ζήτημα του θανάτου ο άνθρωπος; Ο ποιητής; Το διαχειρίζεται ή νομίζει πως το διαχειρίζεται; Γιατί ένα μεγάλο μέρος
ΠερισσότεραΤης Ευθυμίας Κ. Μυλωνά // * Οι 7 Πόρτες. 1η. Οδός Άννης. Πόρτα με παράθυρα μάτια, καμπυλωτά και ορθάνοιχτα, παρακολουθούσαν τους περαστικούς που διάβαιναν την οδό των εξοχών, στα τέλη του 19ου αιώνα. Ματιές εξεταστικές, μέσα
ΠερισσότεραΌταν πεθαίνει ένας ποιητής ο κόσμος μένει άχαρος να μετρά την ασχήμια του. να μετρά και να αναμετράται με τους «λογαριασμούς» της κάθε ασήμαντης μέρας του-προσδοκώντας πάντα τον επόμενο αναστάσιμο της ψυχής του στίχο… Έτσι πενθούμε
Περισσότερα
