Fractal

Ο Παίκτης, του Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι, στο Θέατρο 104

Της Ελένης Λιντζαροπούλου  // *

 

 

«Σε μια μικρή πόλη της Γερμανίας, αριστοκράτες, κοινοί θνητοί και απατεώνες επιδίδονται με πάθος στα τυχερά παιχνίδια». Η πασίγνωστη υπόθεση του Παίκτη του Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι, γίνεται ο καμβάς πάνω στον οποίον η Σοφία Καραγιάννη θα υφάνει, εύστοχα, τα ανθρώπινα δράματα που ο μεγάλος Ρώσος αποτύπωσε στο κλασικό του αριστούργημα.

Εσωτερικές συγκρούσεις, πάθη, εξαρτήσεις, όρκοι, υποτροπές, απατεωνιές, εξευτελισμοί, υποκρισία, έρωτας και βεβαίως τζόγος…

 

 

Τζόγος και πάλι τζόγος, σε ένα αδιάκοπο καρναβάλι ζωής, απογειώνουν τον σαρκασμό με τον οποίο ο συγγραφέας «είδε» την, προσωπική του και όχι μόνον, εξάρτηση από τα τυχερά παιχνίδια και περιέγραψε την ηθική έκπτωση και τον ξεπεσμό της αριστοκρατίας της εποχής του.

Ένα πρόβατο, ένα γουρούνι, ένας σκύλος και ένας γάιδαρος, μάσκες – σύμβολα που εναλλάσσονται στα πρόσωπα των ηρώων, αναδεικνύουν σε βεβαιότητα την ιδέα πως όλοι οι άνθρωποι υπόκεινται στην πιθανότητα να γίνουν έρμαια των λαθών και των παθών τους. Κανείς δεν εξαιρείται. Καθένας μπορεί να ορκίζεται εύκολα μπροστά στις αποτυχίες του πως θ’ αλλάξει ζωή, να γίνεται ο Αλεξέι Ιβάνοβιτς που μονολογεί: «… μπορώ ακόμη να γίνω άνθρωπος. Φτάνει να…. Σήμερα είναι πολύ αργά, αύριο όμως….». Καθένας μπορεί να μονολογεί, να ελπίζει, να σχεδιάζει να ξεφύγει από τα κατάβαθα του εξευτελισμού, αποθέτοντας όμως για μία ακόμη φορά, τις ελπίδες του στο εύκολο χρήμα, στον πλουτισμό χωρίς κόπο που απειλεί να διαβρώσει ανθρώπους, συνειδήσεις, κοινωνίες και εποχές.

Η Σοφία Καραγιάννη μας έχει συνηθίσει να καταπιάνεται με έργα δύσκολα – κλασσικά ή σύγχρονα δεν έχει σημασία – αρκεί (νομίζω) να μπορεί να τα δει με διαφορετική ματιά, να τα μελετήσει σε όλες τους τις διαστάσεις και να θεωρεί ότι έχει την δυνατότητα να αποκαλύψει το πυρηνικό τους βάθος, νοηματικά και, κυρίως, υποκριτικά. Το είδαμε στον Διγενή Ακρίτη, στο Μικρό Πόνυ, στο Μάρτυς μου ο Θεός, για να αναφέρω μόνο τα πιο πρόσφατα.

 

Ο ηθοποιός στα «χέρια» της Καραγιάννη αναπνέει, αποκαλύπτεται και ο ίδιος μαζί με τον ρόλο του και δημιουργεί. Κανένας από τους ηθοποιούς της δεν θα βγει «ξεκούραστος» από την σκηνή και δεν θα κινηθεί ασφαλής (και εγκλωβισμένος) σε κάποια σκηνοθετική πεπατημένη. Στον Παίκτη, αυτό το τεράστιο έργο του Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι, τα πράγματα είναι ακόμη πιο δύσκολα. Σκηνοθέτης και ηθοποιοί καλούνται να αναμετρηθούν με την οικονομία του θεατρικού χρόνου και του σκηνικού χώρου και να μας μεταφέρουν, με τα πιο λιτά μέσα: ένα τραπέζι «πολλαπλών χρήσεων», τέσσερεις καρέκλες, μία αναπηρική πολυθρόνα, το πανάρχαιο σύμβολο της μάσκας και τα κοστούμια τους, τις συνήθειες της ξεπεσμένης αριστοκρατίας και τον ψυχισμό των ανθρώπων που παραμένουν έρμαια των παθών τους.

Εξαιρετικοί στους ρόλους τους οι ηθοποιοί: Ο Ιωσήφ Ιωσηφίδης, ως τραγικός Αλεξέι, επιβεβαιώνει το ταλέντο, την εργατικότητά και την υποκριτική του δεινότητα. Ευαίσθητη και παθιασμένη η Κορίνα Θεοδωρίδου στον πολυδιάστατο ρόλο της Πωλίνας. Γεμάτη ρυθμό η Βασιλική Διαλυνά ως επιτήδεια

Μπλανς, εκπλήσσει ως γηραιά θεία που όλοι επιθυμούν τον θάνατό της για να την κληρονομήσουν. Ευρηματικός ο Αλέξανδρος Τούντας ως Στρατηγός, κύριος Άστλυ και αδίστακτος Ντε Γκριέ, χαρίζει ωραίες ερμηνείες.

Η παράσταση πλαισιώνεται από την εξαιρετική μουσική του Στάθη Δρογώση, η οποία αναδεικνύει σε χορογραφία την κίνηση που επιμελήθηκε η Μαργαρίτα Τρίκκα. Οι φωτισμοί του Νίκου Βλασόπουλου και τα σκηνικά και τα κοστούμια της Κωνσταντίνας Κρίγκου, συμβάλλουν στο συνολικό αποτέλεσμα και ενισχύουν τον ρέοντα λόγο της μετάφρασης του Μιλτιάδη Σαλβαρλή, χαρίζοντάς μας μια παράσταση που μόνο συνηθισμένη και αναμενόμενη δεν μπορεί να θεωρηθεί.

 

 

Ο Παίκτης

  • Συγγραφέας: Φιόντορ Ντοστογιέφσκι
  • Διάρκεια: 90 ‘
  • Για δεύτερη σεζόν στο Θέατρο 104
  • Ευμολπιδών 41, Γκάζι
  • Τηλ.: 2103455020
  • Δευτέρα – Τρίτη, ώρα 21.15’

 

 

Συντελεστές

  • Σκηνοθεσία: Σοφία Καραγιάννη
  • Μετάφραση (από τα γαλλικά): Μιλτιάδης Σαλβαρλής
  • Προσαρμογή κειμένου: Σοφία Καραγιάννη, Ιωσήφ Ιωσηφίδης, Βάσια Mίχα
  • Ερμηνεία (με αλφαβητική σειρά): Βασιλική Διαλυνά, Κορίνα Θεοδωρίδου, Ιωσήφ Ιωσηφίδης, Αλέξανδρος Τούντας
  • Σκηνικά-Κοστούμια: Κωνσταντίνα Κρίγκου
  • Μουσική: Στάθης Δρογώσης
  • Επιμέλεια κίνησης: Μαργαρίτα Τρίκκα
  • Φωτισμοί: Νίκος Βλασόπουλος
  • Βοηθός Σκηνοθέτη: Βάσια Μίχα
  • Φωτογραφίες: Χριστίνα Φυλακτοπούλου
  • Trailer: Στέφανος Κοσμίδης
  • Επικοινωνία: Χρύσα Ματσαγκάνη
  • Παραγωγή: GAFF

 

 

* Η Ελένη Λιντζαροπούλου είναι Θεολόγος και ποιήτρια. Το τελευταίο της ποιητικό βιβλίο με τον τίτλο Άδηλον τραύμα, κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Αρμός.

 

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top