Fractal
Home / Κριτική θεάτρου / ☆ “Ο χορός του θανάτου” τού Αυγούστου Στρίντμπεργκ. Για δεύτερη χρονιά στο «Θέατρο Τέχνης ΕΚΑΤΗ». Σε ιδιοφυή σκηνοθεσία τής Βαλεντίνης Λουρμπά
26/04/2023, 8:43 πμ

☆ “Ο χορός του θανάτου” τού Αυγούστου Στρίντμπεργκ. Για δεύτερη χρονιά στο «Θέατρο Τέχνης ΕΚΑΤΗ». Σε ιδιοφυή σκηνοθεσία τής Βαλεντίνης Λουρμπά

Γράφει ο Κωνσταντίνος Μπούρας // *

 

 

Μετά την πρώτη και κυρίως μετά την Δεύτερη Βιομηχανική Επανάσταση (που τελείωσε τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο) τα όρια και οι δυνατότητες μετακίνησης ανθρώπων τε ιδεών, με αποτέλεσμα οι παγιωμένες από τον Μεσαίωνα αντιλήψεις να καταρρεύσουν και οι συνήθεις κοινωνικές συμβάσεις να αναθεωρηθούν.

 

 

Έτσι, ο γάμος, ο θεσμός τού εραστή / ή τής ερωμένης, το λεγόμενο «ιψενικό τρίγωνο», το ανέφικτο άλλοτε διαζύγιο επανέρχονται σε διαπραγμάτευση και το θέατρο λειτουργεί ως ανοικτός χώρος διαβούλευσης. Βεβαίως, αυτές οι πολιτιστικές μεταβάσεις δεν έγιναν δίχως τριγμούς και οπισθοδρομήσεις. Ο Ίψεν κυνηγήθηκε από τους «τα φαιά φορούντες» τής εποχής του. Ο Στρίντμπεργκ έπεσε στα μαλακά, ίσως γιατί η ιμπρεσιονιστική στόχευσή του δεν είχε εμφανή πολιτικό χαρακτήρα. Ψυχογραφήματα μεγάλου βάθους και μεγίστης οξύνοιας είναι τα αστικά δράματα που συνέγραψε ο σύγχρονος Ευριπίδης, «γιος τής δούλας» Αύγουστος Στρίντμπεργκ που αναλώθηκε στη δραματοποίηση τής μάχης των φύλων για να καταλήξει στο νεκροκρέβατό του να δηλώσει: «δεν υπάρχει τίποτε το προσωπικό».

Φυσικά και δεν υπάρχει. Όλα είναι αποτέλεσμα Τύχης και Αναγκαιότητας.

Στην αριστουργηματική παράσταση τού Θεάτρου Εκάτη, η λαμπρή και σεμνή σκηνοθέτις Βαλεντίνη Λουρμπά στήνει με ποιητικό τρόπο τα αντικείμενα (props – requisites) τής αστικής ανίας στις απαρχές τού προηγούμενου αιώνα ως εξής: πιάνο, σκάκι, τράπουλα, σκριβανία, καναπές-ανάκλιντρο, χαμηλό τραπέζι, καρέκλες, κουνιστή πολυθρόνα, καλόγερος για τα παλτά και τα καπέλα.

Η σκηνή διαμορφώνονται σε τηλεοπτικό στούντιο. Οι τρεις ισότιμοι πρωταγωνιστές στήνονται γκρο-πλαν απέναντι σε τρεις ιδεατές κάμερες, χωρίς να απευθύνονται στο κοινό. Η σύμβαση τού «τέταρτου τοίχου» συνεχίζει να λειτουργεί. Ουδεμία απόπειρα διάδρασης με τους θεατές.

Τρεις κύκνοι που καταδύονται σε σκοτεινά και μαύρα νερά. Αναδύονται λασπωμένοι. Εξαγνίζονται στο τέλος στη φλόγα τού θανάτου, αμείλικτου κι ευεργετικού.

ΘΑ ΠΡΟΤΕΙΝΑ ΓΙΑ ΒΡΑΒΕΙΟ ΥΠΟΚΡΙΤΙΚΗΣ τον εκπληκτικής μεταμορφωσιακής αληθοφάνειας ΜΑΝΟ ΧΑΤΖΗΓΕΩΡΓΙΟΥ γιατί υπερβαίνοντας τον μαγικό ρεαλισμό και τον ενδιάθετο σουρεαλισμό του κειμένου (για τα σημερινά δεδομένα) πλάθει μία απόλυτα αντιφατική αλλά και «πραγματική» φυσιογνωμία αυταρχικού αρσενικού με τα απαραίτητα διαλείμματα γενναιόδωρης ενσυναίσθησης και νοητικού μεγαλείου.

Μέγιστος άθλος να ενσαρκώσεις μία καρικατούρα που φαίνεται σχεδόν σχηματική στον σύγχρονο απαιτητικό επαρκή αναγνώστη / θεατή και να της προσδώσεις τη χάρη ζωντανού προσώπου, χωρίς να πέσεις στην παγίδα τού κινηματογραφικού νεορεαλισμού ή τού ηθογραφικού νατουραλισμού.

Σπουδαία παράσταση.

 

 

info: https://www.ticketservices.gr/

 

 

ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΧΡΟΝΟΣ

Στο βραβευμένο θέατρο Εκάτη

 

Ο ΧΟΡΟΣ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ Αυγούστου Στρίντμπεργκ

 

Ο Έντγκαρ και η Άλις σε ένα Σουηδικό νησί επιθυμούν να γιορτάσουν την επέτειο των γάμων τους, αλλά ο πληγωμένος εγωισμός τους δεν τους το επιτρέπει, και ο ένας καταδιώκει τον άλλον. Η ήττα τους, τους οδηγεί σε ψυχικά γρονθοκοπήματα. Ο χορός του θανάτου είναι ένα χρονικό ψυχικής λεηλασίας που ο ένας υπονομεύει τον άλλον τον συρρικνώνει, με σκοπό να τον εξαφανίσει, κατηγορούμενοι οι ίδιοι, και συγχρόνως δικαστές, πρόσωπα ενός σκοτεινού και ταραγμένου υποσυνείδητου, ακροβάτες και πρωταθλητές υπαρξιακού κενού, υποτάσσονται ρυθμικά στο τέλος που ελαύνει. Η σκέψη της μετάβασης στο τίποτα, είναι οδυνηρή και χρησιμοποιούν την ζωή σαν οχυρό προκειμένου να ποδηγετήσει, ο ένας τον άλλο. Η παρουσία του Κουρτ δημιουργεί συγκίνηση μυστήριο και πυροδοτεί εσωτερικές καταστάσεις.

 

  • Σκηνοθεσία προσαρμογή : Βαλεντίνη Λουρμπά
  • Διασκευή: Γιούλη Χρονοπούλου
  • Παίζουν οι ηθοποιοί: Μάνος Χατζηγεωργίου Όλγα Μουργελά Βασίλης Ασημάκης
  • Φωτογραφία – Βίντεο: Τριανταφύλλου Σφακιανάκης Ζώης, Καλτσονούδης Γιάννος
  • Φωτισμοί: Γιάννης Ζέρβας
  • Σκηνογραφία Ενδυματολογία: Σωτηρία Λάμδα

 

*Το Θέατρο τέχνης Εκάτη βραβεύτηκε  με βραβείο της Ένωσης θεατρικών & Μουσικών κριτικών, μαζί με τα βραβεία Κουν από το Δήμο Αθηναίων

 

 

* Δρ Κωνσταντίνος Μπούρας  (https://konstantinosbouras.gr)

 

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: , ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top