Fractal

Ποίημα: “Νεκρή γωνία”

Του Βαγγέλη Λαμπρόπουλου //

 

 

 

 

 

Νεκρή γωνία

 

η μοναξιά

ναι, η ίδια μοναξιά

αυτή που ξέρουμε όλοι

η μοναξιά είναι ψηλοτάβανη

 

 

Μοναξιά είναι

το άδειο παιδικό κρεβάτι

στο πατρικό σου σπίτι

στο μπαλκόνι ο χιονάνθρωπος

που ράγισε στον ήλιο

στους τάφους τ’ άνθη μπουζουξίδικων

κι αντιστρόφως

το κονσίλερ είναι μοναξιά

στο κομοδίνο τα στραβοκομμένα

χάπια για το άλλο βράδυ

μοναξιά είν’ ο παράμεσος στο δάχτυλο

Πέτρος κάνω πίπες τηλ. 6974383205

ουρητήρια Ομονοίας

το χριστουγεννιάτικο δεντράκι

στις δημόσιες υπηρεσίες

τα διόδια στην παλιά Εθνική

κι η γριά πουτάνα

χάσκει

μισοδόντα.

 

Μοναξιά τα εναπομείναντα λεπτά

στους πίνακες των λεωφορείων

-όταν θα’ χω πεθάνει-

Ψιλικά εφημερίδες τσιγάρα αναψυκτικά

κι οι νοικοκυρές

με τ’ αγχολυτικά πλυντήρια

στις 5 το ξημέρωμα

το νανούρισμα του απορροφητήρα

-σφίγγει ο Μανώλης τη θηλιά στη μυγδαλιά-

 

οι συρμοί διέλευσης, σας λέω

και τα καρτοτηλέφωνα

πολύ

πολύ

μοναχικά.

 

 

 

Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top