Fractal

8 Νοεμβρίου -Τζον Μίλτον

Επιμέλεια: Δήμητρα Ντζαδήμα //

 

Ο  Τζον Μίλτον, που έφυγε σαν σήμερα το 1674 ήταν Άγγλος λογοτέχνης, από τους μεγαλύτερους ποιητές της Αγγλικής γλώσσας, περισσότερο γνωστός για το επικό του ποίημα “Xαμένος Παράδεισος” (1667) και τα Αρεοπαγιτικά. Ο δυναμικός, ρητορικός πεζός λόγος του και η ευγλωττία της ποίησης του είχαν τεράστια επιρροή ειδικά στα στιχουργήματα του 18ου αιώνα. Εκτός από τα ποιήματα, ο εξέδωσε φυλλάδια που υπεράσπιζαν τα πολιτικά και τα θρησκευτικά δικαιώματα:
………….”Από την πρώτη ανυπακοή τον Ανθρώπου, και τον καρπό εκείνου του απαγορευμένου δέντρου που η θανάσιμη γεύση του έφερε το θάνατο στον κόσμο, και όλη τη συμφορά μας, με την απώλεια του Παραδείσου”. (από τον Χαμένο Παράδεισο)

 

 


Καταγόταν από μία σχετικά εύπορη οικογένεια στο Όξφορντσάιρ. Ο πατέρας του αποκληρώθηκε από τον παππού του επειδή προσχώρησε στον προτεσταντισμό, τη στιγμή που ο παππούς του ήταν αυστηρά καθολικός. Παρ’ όλο που έχασε το φως του σε μικρή ηλικία, τον χαρακτήριζε μια μεγάλη ικανότητα στην εκμάθηση ξένων γλωσσών και στη μελέτη των Ελλήνων και Λατίνων κλασικών. Τους πρώτους στίχους του αποπειράθηκε να τους γράψει ενώ ήταν ακόμη μαθητής στο σχολείο του Αγίου Παύλου. Τη πρώτη του μόρφωση την έλαβε στο αυστηρά πουριτανικό σπίτι του και μετέπειτα σε ένα σχολείο στο Λονδίνο. Σε ηλικία 15 ετών γράφτηκε στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ. Εδώ ο έφηβος πλέον Μίλτον άρχισε να σπουδάζει την κλασσική αρχαιότητα ενώ ξεκίνησε και την συγγραφή των πρώτων του ποιημάτων στα αγγλικά και στα λατινικά.

Ο θάνατός του, όμως, και η επάνοδος στον θρόνο του Καρόλου Α’, αιματηρό σύμβολο της Παλινόρθωσης, σηματοδοτεί το τέλος των ελπίδων. Φυλακίζεται, αλλά όταν εξέρχεται, κι έχοντας χάσει σταδιακά το φως του, σχεδόν γέρος πλέον, αποσύρεται στη μοναξιά του και αποφασίζει να γράψει. Το μεγαλόπνοο έργο που έχει οραματιστεί θα είναι η κατάθεση της φιλοσοφίας του πάνω στο μυστήριο της ανθρώπινης μοίρας, η διαμόρφωση της οποίας μπορεί να επιτευχθεί μόνον υπό τη σκέπη του Θεού. Βοηθοί του στην οικοδόμηση του αριστουργήματός του ο Ομηρος, ο Βιργίλιος, ο Λουκρήτιος, ο Πλάτων, ο Βάκων και πάνω απ’ όλους, η Βίβλος.

Έχει πει:


– Αυτός που ελεύθερα διακηρύσσει πως το έργο σου είναι καλό και δεν φοβάται να δηλώσει ότι μπορούσε να ήταν και καλύτερο, σου δίνει την καλύτερη απόδειξη της πίστης και της φιλίας προς εσένα.

– Η αλήθεια είναι τόσο αδύνατο να βρωμιστεί από ακάθαρτα χέρια, όσο και η ηλιαχτίδα.

– Η ειρήνη έχει τις δικές της νίκες, όχι λιγότερο δοξασμένες απ’ αυτές του πολέμου.

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top