Fractal

✩ Γιάννης Σγουρουδής – ποιήματα

Ανθολόγηση : Ασημίνα Ξηρογιάννη //

 

 

 

 

 

Δύο μάτια προσελκύουν

την λευκή νύφη

στον κόκκινο κήπο

 

Την ώρα που ο θάνατος

θα πάρει υγρή μορφή

το κρασί θα χυθεί σαν πέπλο

πάνω από τα μαλλιά

 

τα πουλιά θα πετούν χαμηλά

 

Παρακαλώ η μυρωδιά της βροχής

να προαναγγείλει τα νέα πως η άνοιξη ξεχάστηκε

 

σκότωσε τον ήλιο

βυθίστηκε στο σκοτάδι

 

****

 

Τώρα το ποίημα σε βρίσκει σε τοίχους ξεθωριασμένους και σ’ αποβάθρες μοναχικών συρμών Τώρα στα σκουριασμένα χέρια του ακορντεόν Τώρα στην αλλαγή των γενεών και στην ύπαρξη των γενναίων Τώρα στην συμμετρία των υποθέσεων και στο χαρακωμένο του χρόνου είδωλο — Το ποίημα σε βρίσκει και σε λυτρώνει στην μακρινή του όραση

 

*****

 

 

 

ΤΗΝ ΝΥΧΤΑ ΠΟΥ Η ΛΑΜΨΗ…

 

Την νύχτα που η λάμψη των αστεριών βυθίζει τις δυνάμεις μετράω τους λυγμούς του σώματος

ακολουθώ τα βήματά του

αγγίζω τα γυμνά αγκάθια

τ’ αγγίζω μ’ αυτά τα νεκρικά χέρια

που διαγράφουν τον κύκλο του θανάτου

Τώρα που οι καμπάνες δεν χτυπούν

ακολουθώ τον ήχο εκείνο

που όμοιο τους είναι το πέταγμα των πουλιών

Μοιάζει ο χρόνος με το πρόσωπό της αμείλικτος σκληρός

Από τι δοκιμασία θα περάσουμε ακόμη για να βρούμε την λίμνη;

Τρέφει ευτυχία αυτός ο άνθρωπος

μα δεν ξέρει πως άλλοι μένουν άγρυπνοι

ψάχνοντας τρόπο για να την ξεριζώσουν.

Αγαπημένη μη κλαις

Μαραζώνουν όταν κλαις τα αγκάθινα καρφιά σου.

 

 


Γιάννης Σγουρουδής

 

 

 

ΕΚΤΟΣ ΕΠΑΦΗΣ

 

Έρχεται η αυγή

έρχεται να μας λυτρώσει

σε είδα σε όνειρο

με το μαντήλι δεμένο γύρω από την όραση

με άγγιξες στην καρδιά

με τράβηξες

μη γνωρίζοντας πόσο πονάει

έκλαψες χωρίς να με κοιτάς

έκλαψες που περπατούσαμε μόνοι στο δάσος που έχει τόσα μονοπάτια βαδισμένα

πήραμε τον δρόμο τον πιο δύσβατο

αυτόν που το χώμα

δεν αντέχει τόσα βήματα

οι φωνές στο κεφάλι μου ουρλιάζουν την αυγή

ψάχνω να τις συναντήσω

προσπαθώ να μη ξεφύγω να βρω την άβυσσο

ακολουθώ τυφλά τη μειωμένη όραση

υπάρχει μόνο μια θηλιά σ’ αυτό το δέντρο

είναι το μόνο που περιμένει να κρεμαστεί μια ψυχή

είναι ρίσκο κανείς να μιλήσει για τα αισθήματα του

θα υπάρξει ζωή και μετά από εμένα

έρχεται η αυγή κι η θηλιά με περιμένει

είμαστε δύο μα η κόλαση χωράει έναν

έρχεται η αυγή

 

 

 

 

 

H ολοκλήρωση της έλλειψης, Κουκούτσι, 2020

 

 

 

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top