Fractal

Ποίημα: ‘”Έρωτας”

Του Κωνσταντίνου Γ. Βασιλείου //

 

 

 

 

Έρωτας

 

Έρωτα, αχόρταγε εραστή των βλαστών,

ακατανίκητε,

μοιραία δροσοσταλίδα,

αθάνατε φύλακα του χάους,

αδυσώπητε τύραννε της ομορφιάς.

 

Έρωτα αγύρτη, διαρρήκτη της μνήμης,

τυφλέ μαχητή των αιθέρων,

ονειροβάτη, οδηγέ των μύθων,

άπιαστε ελεήμονα της άνοιξης,

προφήτη του παράδεισου,

αθέατε γητευτή της σάρκας,

εξορκιστή των μύχιων πόθων,

άνομε νοσφιστή του Άλλου,

βάρβαρε εισβολέα των ψυχών,

οργισμένο τέκνο της γνησιότητας,

πεπερασμένο ράκος της αθωότητας.

 

Έρωτα, ανεκπλήρωτε,

βυθισμένε στα τάρταρα, στο έρεβος.

 

Έρωτα, ευτελή μίμηση, ταπεινωμένε,

ακόλουθε του Διόνυσου,

φτερό στον άνεμο της απόλαυσης.

 

Έρωτα χαμένε στις αποκοτιές, στα πέλαγα,

ικέτευσε στο ιερόν έρκος,

δείξε την ομορφιά σου,

πορέψου σαν ερημίτης,

βρες τους αγγέλους

της αμφιθυμίας, της χαράς.

Τιμώρησε τους αρματωλούς,

τους μετριόφρονες,

τα ματωμένα φωτοστέφανα,

τις σκιές, τα οράματα,

τους καμβάδες των ονείρων,

τα γλυκά ριπίσματα των στροβίλων.

 

Έρωτα, άξιε δουλευτή των αμπελώνων,

των αγόνων εξωχώραφων,

της αιώνιας ελιάς,

των τραγουδιών του μέλλοντος.

 

Έρωτα σαρκαστή, μηδενιστή,

ελεύθερε σκοπευτή του νου,

στρατευμένε αρματηλάτη,

ενδεή, μελαγχολικέ διαβάτη,

βλάσφημε, ληστευτή της παρθενίας,

ευδαίμονα, τραγικέ νοσταλγέ,

συνθλίβεις τα ερείπια,

ποδοπατάς τα άνθη της ουτοπίας,

αφαιρείς μειλίχια τις αμυχές.

 

Έρωτα, δύσμοιρε οδηγητή,

διψασμένε συνθέτη του Μαγιού,

πολύχρωμε συλλέκτη των οικτιρμών

και της παραζάλης.

Ναι, έρωτα, Κυρίαρχε.

 

 

Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top