Mετάφραση | “Έρις” του Stefano Benni
Μετάφραση: Τέλης Πολυχρονιάδης //
Έρις του Stefano Benni
(δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Il Fatto Quotidiano της Ρώμης στις 6/07/2018)
Η σκηνή διαδραματίζεται στο γραφείο μιας ψυχολόγου. Μπαίνουν ο πατέρας, η μητέρα και ένα χλωμό κοριτσάκι με τρομαγμένη έκφραση.
Γιατρός: Καλημέρα. Με ενημερώσατε ήδη για το πρόβλημά σας τηλεφωνικά. Θέλετε να μου το εξηγήσετε καλύτερα;
Πατέρας: Πανεύκολο: η κόρη μας δεν είναι φυσιολογική.
Μητέρα: Αγάπη μου, μην προτρέχεις και άσε με να μιλήσω. Η κόρη μου έχει μεγάλο πρόβλημα.
Γιατρός: Και αυτό είναι;
Μητέρα: Δεν μπορεί να μισήσει. Στερείται παντελώς της απαραίτητης σύγχρονης ικανότητας για μνησικακία και μίσος, βλέπετε;
Πατέρας: Είναι ανάπηρη, ποτέ μια έκρηξη θυμού, μια προσβολή, μια fake, οι συμμαθητές της την αποφεύγουν…ή την εκφοβίζουν… και αυτή; Δεν αντιδρά, δεν τους μισεί, αντίθετα λέει ότι τους λυπάται.
Γιατρός: Για να καταλάβω. Το μίσος είναι ένα συχνά αναπόφευκτο ανθρώπινο συναίσθημα, αυτό που είναι σοβαρό είναι η σπατάλη του μίσους, η αγανάκτηση προς εκείνους που δεν έχουν κάνει τίποτα κακό σε σας. Ίσως το κοριτσάκι δεν έχει πραγματικό λόγο να μισεί κάποιον.
Μητέρα: Γιατρέ, σου φαίνεται φυσιολογικό στις μέρες μας να μην μισείς απ’ το πρωί ως το βράδυ; Της δείχνουμε εκπομπές στην τηλεόραση, ομιλίες πολιτικών, την σπρώχνουμε να διαβάζει εφημερίδες, την ενθαρρύνουμε να χρησιμοποιεί το διαδίκτυο… Τίποτα, δεν μισεί κανέναν… και δεν μιλάμε μόνο για τους μετανάστες, τους Ρομά, τους μαύρους, τους Μαλτέζους, τους Μεξικανούς , τα κοινωνικά κέντρα, αυτό όλοι μπορούν να το καταφέρουν…
Μητέρα: Δε μισεί τις συμμαθήτριές της που την πειράζουν επειδή είναι πιο κομψές από αυτήν, δε μισεί τον πρώην αγόρι της που τη χτυπάει επειδή δεν θέλει να κάνει πορνό βίντεο στο κινητό του, δε μισεί τον καθηγητή μαθηματικών που θέλει να την κόψει και όταν ο πατέρας της πήγε να την υπερασπιστεί και προσπάθησε να τον στραγγαλίσει, άρχισε να κλαίει και παραλίγο να υπερασπιστεί τον καθηγητή…
Πατέρας: Αυτός ο καθηγητής κάνει ισλαμική προπαγάνδα για μια σέχτα που ονομάζεται Aλ-γεβρα. Και το κοριτσάκι το ανέχεται. Πού θα καταλήξει μία σαν κι αυτήν; Τι δρόμο μπορεί να πάρει στη ζωή;
Μητέρα: Σκεφτείτε ότι παίζει με τις κούκλες και όχι με το αεροβόλο που της χαρίσαμε τα Χριστούγεννα!
Πατέρας: Μπαίνει στο προφίλ μου στο διαδίκτυο, όπου προσβάλλω ανθρώπους από δεκαέξι χώρες και βάζει φατσούλες και γατάκια… χρειάζεται θεραπεία, γιατρέ.
Μητέρα: Ήλπιζα ότι θα γινόταν εκπρόσωπος της τάξης για να ζητήσει να οπλιστούν οι φύλακες, αλλά όχι, δεν πήρε ούτε μία ψήφο.
Γιατρός: Μπορώ να κάνω το παιδί να μιλήσει;
Πατέρας: Εντάξει, αλλά όχι ερωτήσεις μετριοπαθείς, υποκριτικές και αντικαταστατικές1.
Μητέρα: Θέλουμε απλώς μια κόρη που να συμβαδίζει με την εποχή, γεμάτη μνησικακία που είναι απαραίτητη για να ανοίξει δρόμο στη ζωή…
Γιατρός: Μάλιστα… λοιπόν, μικρή. Λοιπόν, ποιό είναι το όνομά σου;
Παιδί: Έρις
Γιατρός: Τι όμορφο όνομα… λοιπόν, αναγνωρίζεις τον εαυτό σου σε αυτό που είπαν οι γονείς σου;
Έρις: Δεν ξέρω.
Γιατρός: Με λίγα λόγια, ισχύει ότι δεν μισείς κανέναν; Ούτε μια μικρούλα μνησικακία, μια έχθρα, κάποιον που θα ήθελες να πληγώσεις;
Έρις – Λοιπόν, είναι ο διπλανός μου στο θρανίο που μου τραβάει τα αυτιά.
Γιατρός: Και θα ήθελες να αντιδράσεις;
Έρις – Ναι, μερικές φορές μου συμβαίνει.
Ο πατέρας και η μητέρα την κοιτούν με ενδιαφέρον.
Γιατρός: Και τι κάνεις;
Έρις: Του τα τραβάω κι εγώ και μετά γελάμε.
Γιατρός: Δηλαδή δεν τον μισείς;
Έρις: Γιατί να το κάνω; Είμαστε πάτσι…
Πατέρας: Πώς γιατί να το κάνεις… γιατί είναι… ένας καταραμένος Μαροκινός.
Έρις: Μπαμπά, είναι από τη Barletta2
Μητέρα: Και η δασκάλα γεωγραφίας που μόλις σου έβαλε πέντε;
Έρις: Μα είπε ότι μπορώ να τα καταφέρω να τον αλλάξω.
Πατέρας: Τι σκατά κόρη… όχι, όχι τι να αλλάξει, εκείνη θα την πετάξω από το παράθυρο. Και αυτόν που σου τραβούσε τα αυτιά, θα τον έστελνα πίσω στο σπίτι του στην Αφρική.
Έρις: Μπαμπά, η Μπαρλέτα δεν είναι στην Αφρική.
Μητέρα: Το βλέπεις ότι την ξέρεις τη γεωγραφία;
Πατέρας: Το βλέπεις ότι είσαι άρρωστη;
Το κοριτσάκι κουλουριάζεται και αρχίζει να τρέμει.
Γιατρός: Ηρέμησε. Σίγουρα, είναι μια σπάνια περίπτωση αυτές τις μέρες, ένα α-μισητικό συναισθηματικό μπλοκ, με δυσκολία στην παραγωγή ενδομνησικακίνης και χρόνια καλοκαρδία… το λένε και σύνδρομο Dumbo… αλλά θα ξεφύγουμε εύκολα από αυτό. Έρις, απάντησέ μου με ειλικρίνεια. Τι συναισθήματα τρέφεις για τους γονείς σου;
Έρις: Να πω;
Γιατρός: Παρακαλώ
Έρις : Τους μισώ με όλη μου τη δύναμη. Μου καταστρέφουν τη ζωή. Ελπίζω η δασκάλα της γεωγραφίας να μαχαιρώσει τον μπαμπά και τη μαμά να την ληστέψει ένας ρουμάνος νάνος!
Η γιατρός χαμογελάει και ανοίγει τα χέρια της.
-Το βλέπετε; Η κόρη σας είναι απολύτως φυσιολογική… θα γίνει ένα αξιοσέβαστο κάθαρμα και θα έχει μεγάλες επιτυχίες.
Πατέρας: Δεν είμαι πραγματικά πεπεισμένος…
Μητέρα: Πιστεύετε ότι μπορούμε να ελπίζουμε;
Γιατρός – Αν όλα πάνε καλά, μπορεί και να σας σκοτώσει μέσα σε λίγα χρόνια. Και τώρα πληρώστε με. Είναι τριακόσια ευρώ, μαύρα.
Οι γονείς βγαίνουν χτυπώντας την πόρτα. Η Έρις τους ακολουθεί με ένα παράξενο χαμόγελο στα χείλη της.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
-
Ο Άκης Παρώδης στο εργαστήρι του συγγραφέα
30/04/2024, 9:11 μμ -
Ο Χρήστος Τζανάκος στο εργαστήρι του συγγραφέα
30/04/2024, 9:10 μμ -
✩ Νέες εκδόσεις: 12 καινούργια βιβλία
30/04/2024, 9:07 μμ -
Το βιβλίο κι ο συγγραφέας του: «Η ψίχα της μεταλαβιάς»
30/04/2024, 9:06 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
«Μια βαθιά, ποιητική και απτή εμπειρία του τοπίου»
Γράφει ο Κώστας Α. Τραχανάς // Σέλβα Αλμάδα «Ο άνεμος που σαρώνει», Μετάφραση: Αγγελική Βασιλάκου, Εκδόσεις Κλειδάριθμος 2023, σελ. 148 «Ο άνεμος που σαρώνει» είναι ένα εξαιρετικά φιλοτεχνημένο βιβλίο, που παρέχει μια βαθιά, ποιητική και απτή
Περισσότερα -
Με το στοιχείο της ευγνωμοσύνης να κυριαρχεί
Γράφει ο Κωνσταντίνος Μπούρας // * Παρασκευή Μόλαρη, «Λογοσταλίδες. Ένα παρελθόν, ένα παρόν και χίλια μέλλοντα», ποίηση, εκδόσεις Αγγελάκη, Αθήνα 2023, σελ. 78 Το στοιχείο τής ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗΣ είναι κυρίαρχο στη θεματική αυτού του εξαιρετικού βιβλίου (στην
Περισσότερα -
Ποίηση: «Τα Ένθεα της Αφροδίτης»
Γράφει ο Θανάσης Πάνου // Θεϊκά βουνά … Ποτέ δεν θα μπορούσε βέβαια από στηθόδεσμο να βγει κάτι μη ερωτικό και έτσι κρυφά ποθώ κόκκινο κρασί μέσα εκεί να απολαύσω. Και αν είναι κόκκινος
Περισσότερα -
Διήγημα: «Δωμάτια με θέα τη λίμνη»
Της Διώνης Ιωάννου // * «Μπορντέλο το καταντήσαμε!» φώναξε οργισμένος, καθώς έκλεινε στον υπολογιστή το αρχείο με τις κρατήσεις. Σηκώθηκε απότομα από τη δερμάτινη καρέκλα του γραφείου και στάθηκε μπροστά από το μεγάλο παράθυρο. Η λίμνη
Περισσότερα -
Ποίηση: “Μονόκυκλο”
Tου Δαμιανού Λαουνάρου // * Μονόκυκλο Η ζωή είναι ένα ποδήλατο με μια ρόδα κι εμείς κάνουμε πετάλι άλλοτε σε καλοστρωμένους δρόμους κι άλλοτε σε κακοτράχαλους. έχω ζήσει σε σπίτια που δεν τους έλειπε τίποτα
Περισσότερα -
Πέντε ταινίες για το καλοκαίρι.
Από τους Άντα Δαλιάκα // και Μάρκο Ψυχάρη // Είναι πέντε ταινίες που θα «σκάσουν» σε κινηματογραφικές αίθουσες την καλύτερη εποχή του χρόνου. Χωρίς διάθεση για «τσάμπα» πρόζα γύρω από το τι σημαίνουν τα καλοκαιρινά σινεμά στις πόλεις που
Περισσότερα -
Ήταν ανάγκη να συμβούν όλα μαζί;
Γράφει η Ελένη Γκίκα // «Το Γκάρντεν Πάρτι» της Κάθρην Μάνσφηλντ, Μετάφραση: Μαρία Λαινά, Εκδ. «Σμίλη», σελ. 268 “«Ω Θεέ μου!» είπε. «Μακάρι να μην είχα παντρευτεί. Πόσο θα ‘θελα να είχα γίνει εξερευνητής». Και ύστερα πρόσθεσε μ’
Περισσότερα
