✩ Εμείς και οι άλλοι

Επιμέλεια: Ελένη Γκίκα //

 

Η ξένη λογοτεχνία κρατούσε πάντα τα σκήπτρα στην αναγνωστική μας καρδιά. Το παράθυρό μας στον κόσμο; Ταύτιση εκ του ασφαλούς; Είναι ό,τι δεν είμαστε; Τελικά πόσο όμοιοι είμαστε όλοι; Όποιοι κι αν είναι οι λόγοι αυτής της προτίμησης, ειδικά στις μέρες μας που αποδεδειγμένα όλοι γίναμε ένα μεγάλο χωριό (είδατε πόσο γρήγορα μας έφτασε η αφρικάνικη παραλλαγή;) εξακολουθεί να αποτελεί την βασική εκδοτική μέριμνα και πάντα κάτι τέτοιες μέρες με ό,τι αγαπάμε και με ό,τι θα αγαπήσουμε, εμάς έχουν οι πάντες κατά νου, προετοιμάζονται για μήνες, μας φροντίζουν.

Μια βόλτα στις προθήκες από μας στο Liberal.gr για ό,τι περιμέναμε, ό,τι αξίζει. Τα βιβλία που θα μας μεταφέρουν στην Ισπανία, στην Αφρική, στην Αμερική, στη Γαλλία του περασμένου αιώνα καταλύοντας τον χρόνο και τα σύνορα, βρίσκονται. Η τελική ματιά και η επιλογή, δική σας, όπως πάντα!

1) Χάινριχ Μπελ «Απόψεις ενός κλόουν», Μετάφραση: Δημήτρης Δημοκίδης, εκδ. Πόλις, σελ. 384

Ο Χανς ανακεφαλαιώνει σε διάστημα λίγων ωρών την αποτυχία της αισθηματικής και επαγγελματικής του ζωής. Καταφεύγει στα σκαλιά του κεντρικού σιδηροδρομικού σταθμού σαν ζητιάνος, περιμένοντας (ή κάνοντας πως περιμένει) την επιστροφή της Μαρί. Μακρύς μονόλογος χωρίς ψευδαισθήσεις, ανάμεικτος με προσωπικές μνήμες. Η απόφασή του να γίνει κλόουν τον ρίχνει στο περιθώριο της καλής κοινωνίας, που ζει το όνειρο του γερμανικού θαύματος. Από τον νομπελίστα γερμανό συγγραφέα Χάινριχ Μπελ που μεγάλωσε με φιλελεύθερες ιδέες κι έμαθε να μισεί το ναζισμό. Στην κοινωνική υποκρισία ο Χανς αντιπαραθέτει την αληθινή μάσκα του σαλτιμπάγκου.

2) Τσεζάρε Παβέζε «Ο σύντροφος», Μετάφραση: Γιάννης Η. Παππάς, εκδ. Καστανιώτη, σελ. 240

Ο Τσέζαρε Παβέζε φαντάζεται εδώ έναν μικροαστό νεαρό, άεργο και αμόρφωτο, τον οποίο φέρνει προ των ευθυνών του. Ο Πάμπλο, που τον αποκαλούν έτσι επειδή παίζει κιθάρα, ζει στο Τορίνο και έχει φτάσει σε ένα σημείο καμπής. «Ήθελα να καταλάβω γιατί είχα βαρεθεί και γιατί ειδικά τώρα, που ένιωθα μόνος σαν το σκυλί, δεν ήθελα να ξέρω για τους άλλους». Από τα πλέον συγκινητικά βιβλία του μεγάλου Ιταλού συγγραφέα.

3) David Mitchell «Utopia avenue», Μετάφραση: Μαρία Ξυλούρη, εκδ. Μεταίχμιο, σελ. 720

Βρισκόμαστε στο 1967. Γνωρίστε τους Utopia Avenue. Αυτή είναι η ιστορία του σύντομου, φλογερού ταξιδιού μιας μοναδικής μπάντας από τα καταγώγια του Σόχο μέχρι την εμπορική επιτυχία, και αποκεί στην αμερικάνικη γη της επαγγελίας. Μια ιστορία για τα όνειρα, τα ναρκωτικά, τη σεξουαλικότητα, την τρέλα και τον πόνο, αλλά και για τις παγίδες της δόξας. «Ο Μίτσελ διασώζει αυτό το σύντομο κομμάτι του παρελθόντος, που γίνεται τόσο σπαρακτικό επειδή η λάμψη του ήταν τόσο εφήμερη, και το φέρνει στο φεγγοβόλο παρόν. Το Utopia Avenue κάνει ό,τι κι η μουσική: ενώνει τον χρόνο» όπως γράφτηκε στη Daily Telegraph.

4) Kevin Barry «Νυχτερινό πλοίο για την Ταγγέρη», Μετάφραση: Ορφέας Απέργης, εκδ. Gutenberg

Σ’ ένα λιμάνι της Ανδαλουσίας, δυο παλιοί φίλοι, άνθρωποι του υποκόσμου, περιμένουν με αγωνία ένα πλοίο από την Ταγγέρη. Κατά την πολύωρη αναμονή τους ανατρέχουν στο κοινό τους παρελθόν, σε ιστορίες βίας και ρομαντισμού, σε λάθη, έρωτες, αμοιβαίες υποχωρήσεις και προδοσίες. Ένα ταξίδι στην άβυσσο της ψυχής που θυμίζει το «Περιμένοντας τον Γκοντό» του Μπέκετ.
Ο πολυβραβευμένος Ιρλανδός Κέβιν Μπάρι (γενν. 1969) υπογράφει ένα από τα πέντε καλύτερα μυθιστορήματά του 2019 (New York Times).

5) Georges Bernanos «Διάλογοι Καρμηλιτισσών», Μετάφραση: Αχιλλέας Κυριακίδης, επίμετρο: Σταύρος Ζουμπουλάκης, εκδ. Πόλις

Τις πρώτες ώρες της Γαλλικής Επανάστασης, η Μπλανς ντε λα Φορς απαρνείται τα προνόμια της υψηλής αριστοκρατίας προς χάριν της λιτής μοναστικής ζωής. Στη Μονή των Καρμηλιτισσών, η νεαρή γυναίκα βρίσκει τη γαλήνη που αναζητά. Ένα εκπληκτικό κείμενο γύρω από την αυταπάρνηση, τη θυσία, τον φόβο, ένα από τα σημαντικότερα έργα του Ζωρζ Μπερνανός, γραμμένο παραμονές του δικού του θανάτου.

6) Γκράχαμ Σουίφτ «Κυριακή της Μητέρας», Μετάφραση: Κατερίνα Σχινά, εκδ. Μίνωας, σελ. 160

Μια ασυνήθιστα ζεστή μέρα του Μαρτίου 1924, στη γιορτή της Μητέρας, η εικοσιδυάχρονη Τζέιν Φέαρτσαϊλντ, καμαριέρα σε μια εξοχική έπαυλη της Αγγλίας, συναντά τον κρυφό εραστή της Πολ Σέρινγκαμ, νεαρό κληρονόμο ενός γειτονικού κτήματος. Τώρα ο Πολ πρόκειται να παντρευτεί μια γυναίκα που ταιριάζει περισσότερο στην κοινωνική του θέση και η σχέση τους πρέπει να τελειώσει. Το τραγικό γεγονός που θα ακολουθήσει και το οποίο δεν θα μπορούσε ποτέ να προβλέψει η Τζέιν αλλάζει τη ζωή της για πάντα.

7) Vladimir Nabokov «Mary», Μετάφραση: Γιώργος – Ίκαρος Μπαμπασάκης, εκδ. Μεταίχμιο, σελ. 224

Το πρώτο μυθιστόρημα του Nabokov, είναι μια συναρπαστική ιστορία για τη νεότητα, τις πρώτες αγάπες και τη νοσταλγία.
Στο Βερολίνο των αρχών του αιώνα, σε μια πανσιόν όπου διαμένουν Ρώσοι εμιγκρέδες, ο Λεβ Γκανίν, ένας δυναμικός πρώην αξιωματικός του Λευκού Στρατού, ακροβατεί ανάμεσα στο παρελθόν και το παρόν, και βυθίζεται στις σκέψεις του για τα περασμένα. Οι αναμνήσεις του ξεχειλίζουν από τη φρεσκάδα της νιότης και την ατμόσφαιρα της προεπαναστατικής Ρωσίας,
ενώ σε πρώτο πλάνο βρίσκεται η Μαίρη, ο πρώτος μεγάλος του έρωτας.

8) Monca Gutierrez «Το βιβλιοπωλείο των μικρών θαυμάτων», Μετάφραση: Καλλιόπη Ταβουλάρη, εκδ. Μεταίχμιο, σελ. 288

Μπορεί ένα μικρό λονδρέζικο βιβλιοπωλείο να σου αλλάξει τη ζωή; Η νεαρή αρχαιολόγος Άγκνες Μαρτί μετακομίζει από τη Βαρκελώνη στο Λονδίνο ψάχνοντας δουλειά. Λίγο αφότου φτάσει στην πόλη, ενώ περπατάει στο Τεμπλ, μια ξαφνική νεροποντή την αναγκάζει να αναζητήσει καταφύγιο στο Moonlight Books, ένα πολύ ξεχωριστό βιβλιοπωλείο. Ο ιδιοκτήτης ψάχνει υπάλληλο· η Άγκνες γοητεύεται από την ιδιαίτερη προσωπικότητά του και αποφασίζει να δεχτεί τη θέση. Μια ιστορία για όσους έχουν
νιώσει ότι η λογοτεχνία τους έσωσε.

9) Πιέρ Λεμέτρ «Ο καθρέφτης των δεινών μας», Μετάφραση: Έφη Κορομηλά, εκδ. Μίνωας, σελ. 628

Απρίλιος, 1940. Τα γερμανικά στρατεύματα προελαύνουν προς το Παρίσι, ο γαλλικός στρατός βρίσκεται σε άτακτη υποχώρηση και εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι τρέπονται σε φυγή, χωρίς τρόφιμα, χωρίς νερό, χωρίς βενζίνη για τα αυτοκίνητά τους, αναζητώντας κάποιο ασφαλές μέρος. Την ίδια στιγμή μια τριαντάχρονη δασκάλα, η Λουίζ, τρέχει γυμνή στο μπουλβάρ Μονπαρνάς. Οικογενειακά μυστικά, σπουδαίοι χαρακτήρες, δυνατή αφήγηση, ανατροπές, σκωπτικό και τραγικό ύφος. Το ταλέντο του Πιερ Λεμέτρ, βραβευμένου με το Γκονκούρ, φτάνει εδώ στην κορύφωσή του.

10) Σαμάντα Σβεμπλίν «Επτά άδεια σπίτια», Μετάφραση: Έφη Γιαννοπούλου, εκδ. Πατάκη, σελ. 160

Τα Επτά άδεια σπίτια μιλούν για τα ανθρώπινα τραύματα και τα άγχη, για τη μοναξιά, για την παρερμηνεία των προθέσεων, για τις μικρές και μεγάλες παρεξηγήσεις στην καθημερινή ζωή. Επτά αριστοτεχνικές ιστορίες λακωνικού ύφους, που φωτίζουν το ανοίκειο, αλλάζοντας την εικόνα μας για το τι είναι “κανονικό”, και τιμήθηκαν με το Διεθνές Βραβείο Διηγήματος Ribera del Duero.

11) Φρέγια Σάμπσον «Η γυναίκα της βιβλιοθήκης», Μετάφραση: Αφορίτσα Μπακοδήμου, εκδ. Μίνωας, σελ. 372

Η Τζουν Τζόουνς δεν έχει φύγει ποτέ από το Τσάλκοτ, το μικρό αγγλικό χωριό όπου μεγάλωσε. Σε όλη την παιδική ηλικία της ήταν χωμένη μέσα σε ένα βιβλίο και κολλημένη στο πλευρό της μητέρας της, που ήταν η αγαπημένη βιβλιοθηκάριος της τοπικής βιβλιοθήκης. Τώρα, χρόνια μετά τον θάνατο της μητέρας της, η Τζουν έχει κλειστεί στον εαυτό της και στις αναμνήσεις της, δουλεύοντας στην ίδια βιβλιοθήκη. Όταν το δημοτικό συμβούλιο ανακοινώνει τα σχέδιά του να κλείσει τη βιβλιοθήκη, ο κόσμος της Τζουν καταρρέει. Μια παρέα εκκεντρικών θαμώνων δημιουργεί την ομάδα Φίλοι της Βιβλιοθήκης του Τσάλκοτ, προκειμένου να διαμαρτυρηθεί. Ένα μυθιστόρημα για τη χαρά της ανάγνωσης και την αγάπη για τα βιβλία!

12) Julian Barnes «England, England», Μετάφραση: Αλεξάνδρα Κονταξάκη, εκδ. Μεταίχμιο, σελ. 422

Ο ιδιόρρυθμος μεγιστάνας σερ Τζακ Πίτμαν συλλαμβάνει την εξαιρετική ιδέα να μεταφέρει εικονικά την Αγγλία στη Νήσο Γουάιτ και να επωφεληθεί επιχειρηματικά από αυτό. Η Νήσος Γουάιτ μετατρέπεται σε ένα κολοσσιαίο πάρκο -κέντρο εθνικής κληρονομιάς- όπου υπάρχουν από τον Ρομπέν των Δασών και την αγαπημένη του Μάριον, μέχρι τα Ανάκτορα του Μπάκιγχαμ, το Στόουνχεντζ, τα μαύρα ταξί, η βασιλική οικογένεια, οι πράκτορες της Σκότλαντ Γιαρντ, η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και τα Βράχια
του Ντόβερ. Μετονομάζεται σε “England, England” και το Σχέδιο, τερατώδες, ριψοκίνδυνο και εφιαλτικό γνωρίζει απόλυτη επιτυχία.

13) Μίροσλαβ Κριλέζα «Η επιστροφή του Φιλίπ Λατίνοβιτς», Μετάφραση: Ισμήνη Λαντούλοβιτς, εκδ. Καστανιώτη, σελ. 290

Το πορτρέτο ενός καλλιτέχνη σε κρίση και, παράλληλα, μια τοιχογραφία για την αποσύνθεση της Αυστροουγγρικής Αυτοκρατορίας. Ο Μίροσλαβ Κρίλεζα ήταν ένας κορυφαίος λογοτέχνης και διανοούμενος μεταξύ Κεντρικής Ευρώπης και Βαλκανίων, ο σπουδαιότερος που ανέδειξε ποτέ η Κροατία.

14) Pierre Ducrozet «Η ανακάλυψη των σωμάτων», Μετάφραση: Δημήτρης Δημακόπουλος, εκδ. Πόλις, σελ. 372

Μεξικό, Ιγουάλα, 26 Σεπτεμβρίου 2014. Η αστυνομία απάγει και δολοφονεί σαράντα τρεις φοιτητές από την Αγιοτσινάπα. Ο Άλβαρο γλιτώνει από τη σφαγή και διαφεύγει στις ΗΠΑ. Ιδιοφυΐα στην πληροφορική, πέφτει στα χέρια ενός μεγιστάνα του Ίντερνετ, χρηματοδότη και κήρυκα του τρανσουμανισμού, ο οποίος επιδιώκει, μέσω της βιοτεχνολογίας, να παρατείνει επ’ άπειρον τη ζωή του ίδιου και των πάμπλουτων φίλων του της Σίλικον Βάλλεϋ. Ο Ντυκροζέ περιγράφει πώς οι έμποροι του Ίντερνετ το απομάκρυναν από τα αρχικά δημοκρατικά του ιδεώδη. Αξιοποιώντας τους κώδικες του θρίλερ, θέτει σημαντικά ηθικά, πολιτικά και φιλοσοφικά ερωτήματα για την ελευθερία, τον θάνατο, την αγάπη στον σύγχρονο κόσμο.

15) Juan Gabriel Vasquez «Γυρίζοντας το βλέμμα πίσω», Μετάφραση: Αχιλλέας Κυριακίδης, εκδ. Ίκαρος, σελ. 592

Τον Οκτώβριο του 2016, ο κολομβιανός σκηνοθέτης Σέρχιο Καμπρέρα, που παρευρίσκεται σ’ ένα αναδρομικό αφιέρωμα των ταινιών του στη Βαρκελώνη, αντιμετωπίζει μια δύσκολη προσωπική στιγμή: ο πατέρας του μόλις πέθανε, ο γάμος του περνάει κρίση, ο λαός της Κολομβίας απέρριψε τις ειρηνευτικές συμφωνίες που θ’ άνοιγαν το δρόμο για τη λήξη ενός πενηντάχρονου αιματηρού εμφυλίου, κι όλα αυτά τον ωθούν να ξανακάνει νοερά τη διαδρομή τριών γενεών της οικογένειάς του. Ένα συναρπαστικό αφήγημα και, ταυτόχρονα, μια εμβριθής πολιτικοκοινωνική μελέτη.

16) Nikolai Leskov «Σιδερένια θέληση», Μετάφραση: Ελένη Μπακοπούλου, εκδ. Ποταμός, σελ. 176

Ο σπουδαίος Ρώσος συγγραφέας καταπιάνεται με το ζήτημα της ιδιοσυγκρασιακής και πολιτισμικής σύγκρουσης Ανατολής και Δύσης. Η απίθανη οίηση και η σιδερένια θέληση του Γερμανού μηχανικού Ούγκο Πεκτοράλις συγκρούονται μετωπικά με τη γαϊδουρινή επιμονή και τη στενοκεφαλιά του Ρώσου εργάτη Σαφρόνιτς -με αφορμή τον εκσυγχρονισμό μιας μεγάλης αγροτικής επιχείρησης σε ένα ξεχασμένο χωριό της ρωσικής επαρχίας- με ολέθρια αποτελέσματα. Καθότι -όπως με περισσή σαρκαστική διάθεση υπογραμμίζει ο Λεσκόφ- η σιδερένια θέληση των Γερμανών δεν μπορεί να υπερνικήσει την αιώνια ρωσική ψυχή.

17) Igor Sakhnovski «Η συνωμοσία των αγγέλων», Μετάφραση: Σταυρούλα Αργυροπούλου, εκδ. Ποταμός, σελ. 296

Ένα ταξίδι στα πέρατα του κόσμου, από το Ιρκούτσκ, στην Αίγυπτο και Χαμσάιρ, αλλά και ένα ταξίδι μέσα στον χρόνο, από την Ισπανία του 16^ου αιώνα και τη Φλάνδρα, κι από την εισβολή των ναζί στη Ουκρανία και το Ολοκαύτωμα, μέχρι τα χρόνια της ΕΣΣΔ, σε μια βιομηχανική πόλη στα Ουράλια. Είναι η περιπλάνηση στις ζωές τριών γενεών ανδρών τις οποίες
στοιχειώνει η ίδια γυναίκα. Τα θαύματα διατρέχουν τον χρόνο και τους τόπους, θαύματα που γέννησε ο έρωτας και το πάθος.

18) Γουίλιαμ Χ. Γκας «Το τούνελ», Μετάφραση: Γιώργος Κυριαζής, εκδ. Καστανιώτη, σελ. 946

Ένας διακεκριμένος άντρας στα πενήντα του, ο Γουίλιαμ Φρέντερικ Κόλερ, καθηγητής πανεπιστημίου κάπου στις μεσοδυτικές πολιτείες των ΗΠΑ, έχει μόλις ολοκληρώσει το μεγάλο του έργο, μια μελέτη με τίτλο Ενοχή και αθωότητα στη χιτλερική Γερμανία. Το μόνο που του απομένει είναι μια εισαγωγή. Αντί για εισαγωγή, αρχίζει να γράφει ένα άλλο βιβλίο, μιαν άλλη ιστορία – την ιστορία του ίδιου του ιστορικού. Αυτό που γράφει ο Κόλερ είναι κάτι χαοτικό, σκοτεινό, γεμάτο ψέματα και αποκρύψεις, κενά και επαναλήψεις. Ταυτόχρονα ξεκινά να σκάβει ένα τούνελ στο υπόγειο του σπιτιού του. Το συγκριμένο τούνελ αντικατοπτρίζει και την ανασκαφή που επιχειρεί μέσα στην ίδια του τη ζωή – στα συναισθήματά του, στο παρελθόν του, στις λίγες αγάπες και στα πολλά μίση του. Το Τούνελ, ένα βιβλίο που διαμορφωνόταν επί τριάντα χρόνια, εμφανίστηκε στο λογοτεχνικό προσκήνιο το 1995 και αμέσως χαιρετίστηκε ως ένα αδιαμφισβήτητο αριστούργημα των σύγχρονων γραμμάτων.

19) W. Somerset Maugham «Ανθρώπινη δουλεία», Μετάφραση: Νίκος Α. Μάντης, εκδ. Μεταίχμιο, σελ. 934

Στην Ανθρώπινη δουλεία, που εκτυλίσσεται από το 1885 έως το 1906, παρακολουθούμε την ιστορία του Φίλιπ Κάρεϊ, ενός ορφανού που διψά για ζωή, αγάπη και περιπέτεια. Ο μικρός Φίλιπ, με μερική αναπηρία στο αριστερό του πόδι, και με μια έμφυτη ευαισθησία που έρχεται σε σύγκρουση με το περιβάλλον του, παλεύει να βρει τη θέση του στον κόσμο. Το πιο αυτοβιογραφικό από τα έργα του Somerset Maugham. Ένα βιβλίο για την ανελέητη μοναξιά των ανθρώπων.

20) Χουάν Ραμόν Χιμένεθ «Ο Πλατέρο κι εγώ», Μετάφραση: Κλεοπάτρα Ελαιοτριβιάρη, εκδ. Καστανιώτη, σελ. 242

Ο νομπελίστας, μέσα από αυτή την πολύχρωμη ελεγεία, αποτυπώνει τη λυρική αυτοβιογραφία της νιότης του, αποθανατίζει τη γενέτειρά του, το Μογέρ, και δημιουργεί έναν παντοτινό μύθο, τον μύθο του τετράποδου και ασημόγκριζου Πλατέρο, τον μύθο ενός αγαπημένου και πιστού συντρόφου.. Ένα κείμενο της παγκόσμιας λογοτεχνίας, με τις περισσότερες
επανεκδόσεις, μεταφράσεις και εικονογραφήσεις μετά τον Δον Κιχώτη του Θερβάντες

21) Carson McCullers «Η καρδιά κυνηγάει μονάχη», Μετάφραση: Μιχάλης Μακρόπουλος, εκδ. Διόπτρα, σελ. 528

Αυτή είναι η ιστορία του Σίνγκερ του μουγγού, που ζει τη μοναχική ζωή του σε μια μικρή πόλη του αμερικανικού Νότου. Και η ιστορία των ανθρώπων που βρίσκουν παρηγοριά στην καλοσύνη του, κι έρχονται να του εκμυστηρευτούν τα προβλήματα και τα όνειρά τους. Το πρώτο μυθιστόρημα της Carson McCullers, που την καθιέρωσε μεμιάς ως μία από τις σημαντικότερες φωνές της αμερικανικής λογοτεχνίας του 20ού αιώνα.

22)William Colding «Διπλή γλώσσα», Μετάφραση: Ρηγούλα Γεωργιάδου, εκδ. Διόπτρα, σελ. 224

Το τελευταίο μυθιστόρημα του νομπελίστα William Golding, που έμεινε ημιτελές και εκδόθηκε μετά τον θάνατό του, μιλά για το πώς είναι να πιστεύεις αμφιβάλλοντας, να είσαι γυναίκα σε μια κοινωνία ανδρών, να ζεις σε έναν κόσμο που πεθαίνει.

23) Καζούο Ισιγκούρο «Οι απαρηγόρητοι», Μετάφραση: Αργυρώ Μαντόγλου, εκδ. Ψυχογιός, σελ. 648

Ο Ράιντερ, ένας διάσημος πιανίστας, φτάνει σε μια πόλη της κεντρικής Ευρώπης την οποία δεν μπορεί ν’ αναγνωρίσει, για να δώσει μια συναυλία την οποία δεν μπορεί να θυμηθεί πότε τη συμφώνησε. Συνειδητοποιεί, όμως, ότι αυτή είναι η σημαντικότερη εμφάνιση της ζωής του. Ένα καθηλωτικό ψυχολογικό μυστήριο, μια δηκτική σάτιρα της λατρείας των τεχνών, αλλά και μια διεισδυτική σπουδή στον χαρακτήρα ενός ανθρώπου του οποίου η δημόσια ζωή ξέφυγε εντελώς από τον έλεγχό του.

24) Γκαμπριέλ Γκαρσία Μαρκές «Περί έρωτος και άλλων δαιμονίων», Μετάφραση: Μαρία Παλαιολόγου, εκδ. Ψυχογιός, σελ. 232

Στο δεύτερο μισό του 18ου αιώνα, στην Καρνταχένα ντε Ίντιας, ένα λυσσασμένο σκυλί δαγκώνει στον αστράγαλο ένα λευκό κορίτσι, τη Σιέρβα Μαρία. Πρόκειται για την κόρη του μαρκησίου του Κασαλντουέρο, που έχει μεγαλώσει στα παραπήγματα των σκλάβων του αρχοντικού, μιλάει τις γλώσσες τους και συμπεριφέρεται όπως εκείνοι. Το κορίτσι πέφτει στα νύχια της Ιεράς Εξέτασης. Ο νεαρός ιερωμένος ερευνητής Καγετάνο Ντελάουρα αναλαμβάνει να διαπιστώσει αν η κοπέλα διακατέχεται πράγματι από δαιμόνια, και την ερωτεύεται. Το δουλεμπόριο, τα φέουδα, η εκκλησιαστική παντοδυναμία, η ελευθεριότητα και ο διονυσιασμός του έρωτα, οι κυνηγημένοι Εβραίοι διανοούμενοι, η ιατρική της εποχής, οι δεισιδαιμονίες και οι εξορκισμοί πρωταγωνιστούν σ’ αυτό το χρονικό της συνάντησης δυο ανθρώπων που αγαπήθηκαν.

25) Fernando Pessoa «Ο οδοιπόρος», Εισαγωγή- Μετάφραση- Σημειώσεις: Μαρία Παπαδήμα, εκδ. Gutenberg, σελ. 88

Ο ανυποψίαστος έφηβος που ζει ανέμελα στο πατρικό του σπίτι ξεκινά με την προτροπή του αινιγματικού Άντρα με τα Μαύρα ένα ταξίδι μύησης. Μέσα από τις διαδοχικές συναντήσεις που του επιφυλάσσει ο Δρόμος, θα γνωρίσει την ταραχή του έρωτα, την οδύνη του αποχωρισμού, την ευγένεια της δόξας, τη μεγαλοπρέπεια της εξουσίας, την αταραξία της σοφίας, την
υπέρτατη γαλήνη του θανάτου, τη μοναχικότητα του αναχωρητή και τέλος την ίδια του την Προσωπικότητα.

26) Jean Genet «Το ημερολόγιο ενός κλέφτη», Μετάφραση: Ρίτα Κολαΐτη, εκδ. Μεταίχμιο, σελ. 344

Ένα κείμενο αυτοβιογραφικό. Ωμό, άγριο, άκρως ερωτικό, βαθιά ποιητικό, σκιαγραφεί έναν κόσμο που μας τρομάζει και μας σαγηνεύει συνάμα. Ο Ζενέ γνωρίζει πολύ καλά το κάτεργο, τους φονιάδες, τους κλέφτες, την απαγορευμένη λαγνεία, το πάθος που φουντώνει (και κατατρώει και τον ίδιον)…

27) Emma Stonex «Οι φαροφύλακες», Μετάφραση: Ιωάννα Ηλιάδη, εκδ. Μεταίχμιο, σελ. 472

Κορνουάλη, 1972. Ένα πλοίο φτάνει σ’ έναν απομακρυσμένο φάρο, μίλια μακριά από την ακτή, μεταφέροντας προμήθειες για τους φαροφύλακες. Όμως κανείς δεν είναι εκεί. Το ημερολόγιο καιρού του αρχιφαροφύλακα κάνει λόγο για μια καταιγίδα που μαίνεται γύρω από τον φάρο – όμως οι ουρανοί ήταν καθαροί όλη την εβδομάδα. Δύο δεκαετίες αργότερα ένας συγγραφέας θέλει να μάθει τι πραγματικό συνέβη. Εμπνευσμένο από πραγματικά γεγονότα. Μια ιστορία για την απομόνωση και την εμμονή, την πραγματικότητα και την ψευδαίσθηση, αλλά και για το φως που πρέπει να μείνει αναμμένο όταν όλα τα άλλα τα καταπίνει το σκοτάδι…

28) Σεσάρ Άϊρα «Τα φαντάσματα και άλλες ιστορίες», Μετάφραση: Κώστας Αθανασίου, εκδ. Καστανιώτη, σελ. 404

Παραμονή Πρωτοχρονιάς, σε μια οικοδομή του Μπουένος Άιρες. Οι ιδιοκτήτες επισκέπτονται τα ημιτελή διαμερίσματα προκειμένου να ελέγξουν την πρόοδο των κατασκευών, ενώ οι εργάτες συνεχίζουν τη δουλειά τους με τη σκέψη στην αργία της επομένης. Σύντομα όμως γίνεται σαφές ότι εκεί, δίπλα στους ανθρώπους, ανάμεσα σε τοίχους που δεν έχουν ακόμη ολοκληρωθεί, μένουν και κάποιοι άλλοι, κάτοικοι φασματικοί και παράξενοι. Ωστόσο, έτσι είναι αυτή η πόλη, μεταμορφώνεται σε έναν κόσμο διαφορετικό μόλις πέσει το σκοτάδι. Τρεις  χαρακτηριστικές νουβέλες του Αργεντινού συγγραφέα, οριακές, ανατρεπτικές, σαγηνευτικές.

29) Alexandre Dumas «Ο κόμης Μοντεχρήστος», Μετάφραση- Εισαγωγή- Σημειώσεις: Ωρίων Αρκουμάνης, εκδ. Gutenberg

Ο Εδμόνδος Νταντές, νεαρός πετυχημένος ναυτικός, φυλακίζεται για ένα έγκλημα που δεν διέπραξε. Στη φυλακή ο συγκρατούμενός του κάνει λόγο για έναν αμύθητο θησαυρό θαμμένο στο νησί Μοντεχρίστο. Δραπετεύει, βρίσκει τον θησαυρό και αποφασίζει να εκδικηθεί αυτούς που τον αδίκησαν. Το δημοφιλέστερο μυθιστόρημα του Δουμά στην πλήρη εκδοχή του.

30) Reymond Carver «Τόσο πολύ νερό τόσο κοντά στο σπίτι», Μετάφραση- Εισαγωγή- Επίμετρο: Γιάννης Τζώρτζης, εκδ. Μεταίχμιο, σελ. 856

O Κάρβερ, ένας από τους μεγαλύτερους διηγηματογράφους του 20ού αιώνα, αφηγείται τις ιστορίες του χωρίς να δείχνει φανερή συμπάθεια, χωρίς μελοδραματισμούς, χρησιμοποιώντας τη γλώσσα που μιλούν οι ήρωές του, με ειλικρίνεια και τρυφερότητα. Στον τόμο περιλαμβάνονται οι τρεις κύριες συλλογές διηγημάτων του συγγραφέα, “Λοιπόν, θα πάψεις, σε παρακαλώ;”, “Αρχάριοι”, “Καθεδρικός ναός”, αντιπροσωπευτικό δείγμα του έργου του και ύφους του.