Fractal

Δύο ποιήματα

Της Δέσποινας Πιτίδου // *

 

 

 

 

Έτσι φτιάχνονται οι ιστορίες

Όταν η ρέμβη κοιμάται ανήσυχη
στον ίσκιο των ματοτσίνορων σου
και οι ρώγες των πράσινων σταφυλιών
μάχονται σώμα με σώμα
για το κίτρινο τού Σεπτέμβρη,
όταν οι χυμοί τής άλλης σου γλώσσας
κυριεύουν το θερινό κόκκινο
που είναι τραχύ σαν πυρωμένη
από τον ήλιο πέτρα
και η ακατέργαστη σπορά
τής θαλασσινής αγριάδας
καιροφυλακτεί στην ησυχία,
η μυρωδιά μιας περασμένης  τρικυμίας
κάνει τα φύλλα να μοσχοβολούν
και η φθινοπωρινή αιχμή της αντιπαρατίθεται στο πρόσωπο σου.
Για λίγο κρέμεται σαν ξέφτι
στο τέλειωμα τής μέρας
ένα αχαρτογράφητο σούρουπο
και η ανυπομονησία τής καλοκαιρινής αιχμαλωσίας
ζωγραφίζει στα χείλη σου φλεγόμενες θάλασσες.
Οι εικόνες αποτυπώνονται στα μάτια σου φευγαλέα.
Κι έτσι φτιάχνονται οι ιστορίες.

 

 

 

Γράμμα για μια μακρινή εποχή

“Δεν ξέρω αν θυμάσαι, η συνεύρεση των χεριών μας ήταν που μάς καθήλωσε σ’ εκείνη την μακρινή εποχή τής έκπληκτης σιωπής, τι να ειπωθεί, δεν είχαμε επιθυμήσει καμιά κατάκτηση, μόνο μία παράδοση άνευ όρων στην αλαζονική λαμπρότητα τής ομοτράπεζης σελήνης που δάγκωνε εκστατική την τελευταία φέτα τού ώριμου καλοκαιριού. Κι έτσι υποκύπτοντας στην μοίρα που δεν πιστέψαμε, έως την συντέλεια των αιώνων θα σε κρατώ. Ακόμα κι όταν το χέρι σου θα έχει πετρώσει και θα είναι κρύο κι αφιλόξενο, ακόμα κι όταν θα έχω γίνει ένα παλιό μισοσβησμένο ίχνος, με την ευωδιά των γιασεμιών που είχαν φυτρώσει από το στήθος τής ημέρας και τα στεφάνια τού ήλιου, που είχαν πλέξει τ’ ασχημάτιστα κορίτσια, μην το ξεχάσεις, θα σε κρατώ.”

 

 

 

 

Δέσποινα Πιτίδου γεννήθηκε στον Πειραιά και κατοικεί στην Νίκαια. ‘Έχει σπουδάσει νομικά. Έχει εκδώσει την ποιητική συλλογή “Οκτώ και ένα” από τις εκδόσεις Οδός Πανός (2021). Ποιήματα της έχουν δημοσιευθεί στο Διάστιχο και στο Culturebook.

 

 

Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top