Της Ζωής Δικταίου // * Γκρίζες δέσμες του Οκτώβρη Ντύθηκε η νύχτα, πέπλα σκοτεινά ακόμη μια φορά, αναγγέλλοντας τη συντριβή του ονείρου περίμενε τον ερχομό μας. Ξεδιπλωμένες αγωνίες και προσδοκίες, μπερδεμένες εικόνες, μνήμες θολές. Πίσω από τα
Περισσότερα
Του Μάνου Μαυρομουστακάκη // * Κρύο (της μοναξιάς το κρύο) Βάδιζε με παγωμένα σύμφωνα στο στόμα. Στον απειροστικό δρόμο τής μοναξιάς του, τα χιόνια έλιωναν στο αποτύπωμα τής σόλας του. Τα σημάδια του άφηνε. Σε δρόμο
Περισσότερα
Του Νίκου Τσούλια // Matthew’s Island Δεν ξέρω αν πρόκειται γι’ αυτό που λένε για τις ελλείψεις των φοβερών επιθυμιών της παιδικής ηλικίας που γίνονται εμμονές σ’ όλη μας τη ζωή, για νευρώσεις, ψυχώσεις… Η αλήθεια
Περισσότερα
Στό ξέφωτο κάθισα καί ξέχασα νά μέ θυμηθῶ… Ἄχ ζωή… Ποῦ τρέχεις χωρίς ἐμένα;; Φιλέρημος…Ὅλα τά πλάσματα Σου Θεέ μου… Γνήσιες φωνές ἀλήθειας… Δῶσε μου τό χέρι σου… Δώσε μου ΧΡΙΣΤΕ λίγο ουρανό να φωτισω το
Περισσότερα
Γράφει η Χαρούλα Βερίγου [Ζωή Δικταίου] // * «Γιασεμιά». Λάδι σε ξύλο Σπύρος Τρούσας Κάποιον Οκτώβρη, δεν με πίστεψες Ήσυχες ώρες, σ’ αυτή την πλατεία που αντηχεί η ζωή κοιτάζεις, άδεια μάτια, χωρίς απαίτηση να διακρίνεις κάτι
Περισσότερα
Του Διονύση Μπονέλη // * ΚΙΒΩΤΟΣ Έφυγε απ’ το παγωμένο μπλε της σκιάς όταν λάλησε πέτρινο πετεινάρι, όταν ο ύπνος αμπάρωσε την σκιερή πόρτα των Ατρειδών. Εκεί στα χακί ξεχασμένα χώματα, λαξεμένου όνυχα που άφησε το στερνό
Περισσότερα
Του Αντώνη Κηπουρού // * ΙΔΑΝΙΚΟΙ ΑΥΤΟΧΕΙΡΕΣ Βγάζουν γλώσσα στο θάνατο Κι ας τον φοβούνται Είναι μια indifanda Όλοι μαζί παντού. Χαρά ή λύπη Δεν ντρέπονται να κλάψουν Να χτυπηθούν από καταγής από τον πόνο Γελάνε
Περισσότερα
Του Νίκου Νασόπουλου // * Η ΣΚΑΛΑ (Ασματίδιον 1) https://yourlisten.com/nik1964/by-nikos-nasopoulos-46# Η σκάλα που ανέβαινες, στο σπίτι όταν έμπαινες, πνιγμένη στα τριαντάφυλλα και στα γιασεμιά περικοκλάδα στην αυλή, κι ένας ιβίσκος στη γραμμή, πριν τα
Περισσότερα
Της Μαίρης Πέστροβα // Κουμπί Τραυματισμένο κρέμεσαι χλωμό Σε σκισμένη κουμπότρυπα Πρόχειρα ραμμένη Πρωταγωνιστής βιαστικών σφιξιμάτων Χωρίς προοπτική και λογική Ήσουν απαραίτητο πάντα Ζεσταίνοντας το σύμπαν κάποιου Σε παγωμένες βιασύνες Καθώς έτρεχε να συναντήσει Κάποιο αγαπημένο
Περισσότερα
Του Χριστόφορου Τριάντη // * ΕΠΙΘΥΜΙΑ Δε βρίσκω πια λέξεις. Μα περισσότερο εκείνη τη λέξη επιθυμώ που τα γράμματά της θα χαρακώνουν τους άνεμους και το αίμα της θα κοχλάζει, σπέρνοντας βοές και θούριους στα παράθυρα της
Περισσότερα
Γράφει η Γεωργία Μιχαλαριά // * Η ανθρώπινη γραμμή αριθμεί μερικά τετράγωνα, αν ήμασταν σε χωράφι θα μετρούσαμε στρέμματα, πόσοι άνθρωποι χωράνε άραγε στοιβαγμένοι σε ένα στρέμμα; να είναι τετράγωνο; ναι, μάλλον είναι τετράγωνο στο σχήμα, με περίφραξη
ΠερισσότεραΓράφει ο Γιάννης Μαργέτης // Το σπίτι με την παιδική καρδιά. Στην Κατερίνα 1. Τα φώτα του αυτοκινήτου φώτισαν την σκουριασμένη αυλόπορτα. Η μηχανή δούλευε στο ρελαντί. Ο άνδρας βγήκε από το αυτοκίνητο. Η ανάσα του
ΠερισσότεραΓράφει η Niemands Rose // * Ιερώνυμος Λύκαρης, «Η ζήλια είναι μαχαιριά» (εκδ. Καστανιώτη) «Δεν έχεις διαβάσει Ιερώνυμο Λύκαρη;» με ρώτησαν κατάπληκτοι κάποιοι φίλοι ανακαλύπτοντας απογοητευμένοι την άγνοιά μου. Αυτό συνέβη, νομίζω, για δυο λόγους. Ο Ιερώνυμος Λύκαρης
ΠερισσότεραΓράφει η Άννα Γρίβα // Γιώργος Λίλλης, «Το χάπι Μούρτι-Μπινγκ», εκδ. Ενύπνιο, 2021 Όσοι παρακολουθούμε την ποιητική πορεία του Γιώργου Λίλλη μέσα στα χρόνια, από το πρώτο του βιβλίο (Το δέρμα της νύχτας, 1999) έως την πρόσφατη συλλογή
ΠερισσότεραΓράφει η Aφροδίτη Κατσαδούρη // Ακάλαντα| Ακάλαντα Χριστούγεννα, αλλιώτικα, πρωτόγνωρα, αντικανονικά. Φέτος αντί για έθιμα και ευχές τηρούμε αποστάσεις. Φέτος, αντί για τα καλά μας, υποψιασμένα βλέμματα θα μας χτενίσουν από την κορφή ως
ΠερισσότεραΤης Μαρίας Λαμπαδαρίδου Πόθου // * Περπατώ κι εγώ στον άσπρο δρόμο, τον ελικοειδή, που μοιάζει ατέλειωτος και σαν να μην οδηγεί πουθενά. Είμαι ανάμεσα σε ανθρώπους άγνωστους, που περπατούν δίπλα μου σιωπηλοί, με το κεφάλι σκυμμένο. Μέρες τώρα
ΠερισσότεραΓράφει η Μαρία Κουμαριανού // * Κατελής Βίγκλας, «Μια παράξενη ελπίδα για τον κόσμο. Έρευνα στο βίο του Ιησού Χριστού», εκδ. Εκδοτικός Οίκος Κ. & Μ. Σταμούλη, Θεσσαλονίκη 2023, σελ. 172 Θέλει πολύ κουράγιο και μεγάλη
Περισσότερα
Συνέντευξη στην Έλενα Νταβλαμάνου // «Το Χειμωνόσπιτο» είναι ένα έργο τέχνης. Αυτό το μεγάλο σε σχήμα βιβλίο, με την καλαίσθητη εικονογράφηση που σε παρασύρει στο εσωτερικό του και το γεμάτο αξίες και νοήματα περιεχόμενό του, δεν πρόκειται για
ΠερισσότεραΓράφει η Ιωάννα Μαρία Νικολακάκη // Πολλά έχουν γραφτεί κατά καιρούς περί της σχέσης που υπάρχει μεταξύ επιστήμης και ορθόδοξης πίστης. Συγκρούονται; Αλληλοσυμπληρώνονται; Ή μήπως είναι εντελώς ξένες -η μία με την άλλη; Η απάντηση, στην χριστιανική ορθόδοξη ζωή, δεν
ΠερισσότεραΓράφει ο Πάνος Ν. Αβραμόπουλος // * Μαριέττα Πεπελάση «Προσωπογραφίες», εκδ. Ιανός Οξυδερκής παρατηρητής της κοινωνικής πραγματικότητας η αγαπημένη μας Μαριέττα Πεπελάση – ένα πολυεδρικό καλλιτεχνικά ταλέντο, που διχάζει την ψυχή της στο πεζογράφημα, την ποίηση, στους πίνακες
ΠερισσότεραΓράφει η Ελένη Μπετεινάκη // “Συγγνώμη, μπορώ να πω κάτι;” Μαριέττα Κόντου, εικ: Ρένια Μεταλληνού, εκδ. Μεταίχμιο Το να ζητάς συγνώμη έχει αποδειχτεί πως δεν είναι και τόσο εύκολο. Το να ζητάς πάλι άδεια να κάνεις κάτι, λέγοντας
ΠερισσότεραΓράφει ο Άγγελος Χαριάτης // Βαγγέλης Ραπτόπουλος «Ανέγγιχτη», εκδ. Κέδρος Μετά την επιλεκτική αυτοβιογραφία Ό,τι καλύτερο μού έχει συμβεί και την επανέκδοση του Λίγη ιστορία της νεοελληνικής λογοτεχνίας (αμφότερα από τις εκδόσεις Κέδρος) ο Βαγγέλης Ραπτόπουλος επανέρχεται στο
ΠερισσότεραΤου Χρήστου Δημουλά // * Παραγωγικές δυνάμεις σε απραξία κι ένας καφές- φαρμάκι που βράζει στη πλατεία χαλάζι διάβρωσης μουσκεύει κάθε αξία τα ιδανικά που γυρνάνε σε επαιτεία. Μια ορμή ασθμαίνουσα στα δύο όλο κόβεται και με
ΠερισσότεραΓράφει η Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη // Ελένη Λόππα, “Μωβ”, Νουβέλα, ΑΩ Εκδόσεις, 2021, σ. 188 Το τελευταίο πεζογράφημα της Ελένης Λόππα, γεννήθηκε μέσα στην πανδημική συνθήκη των ημερών μας και είναι εμπνευσμένο από αυτή. Πρόκειται για την νουβέλα με
ΠερισσότεραΓράφει η Φωτεινή Χρηστίδου // Εύη Κουτρουμπάκη, «Το τρίτο πόδι», Εκδόσεις Ενύπνιο, σελ. 362 Το Τρίτο πόδι είναι το πρώτο δείγμα μυθιστορηματικής γραφής από την Εύη Κουτρουμπάκη. Ένα μυθιστόρημα – φόρος τιμής και αγάπης, αφενός στο νησάκι της
ΠερισσότεραΓράφει η Ασημίνα Ξηρογιάννη // «Η αρχιτεκτονική της ύπαρξης», Ελένη Γκίκα, Εκδ. Καλέντη «H αρχιτεκτονική της ύπαρξης» είναι ένα βιβλίο για την ασάλευτη ζωή, τη χτισμένη με λέξεις. Ένα βιβλίο για την αιώνια προσμονή. Το ποιητικό υποκείμενο νοσταλγεί στιγμές
ΠερισσότεραΕπιμέλεια: Ελένη Γκίκα // «Όλα αυτά τα χρόνια έχω μάθει ότι το πιο σημαντικό σε ένα φόρεμα είναι η γυναίκα που το φοράει.» Έλεγε ο Yves Saint-Laurent, Γάλλος σχεδιαστής μόδας (1936-2008) και η γυναίκα που βρίσκεται στο
Περισσότερα
