Fractal
Home / FRACT-ALL / Ποίηση: “Κρύο (της μοναξιάς το κρύο)”
18/10/2017, 8:14 πμ

Ποίηση: “Κρύο (της μοναξιάς το κρύο)”

Του Μάνου Μαυρομουστακάκη // *

 

 

 

Κρύο (της μοναξιάς το κρύο)

 

Βάδιζε με παγωμένα σύμφωνα στο στόμα.

Στον απειροστικό δρόμο τής μοναξιάς του,

τα χιόνια έλιωναν στο αποτύπωμα τής σόλας του.

Τα σημάδια του άφηνε.

Σε δρόμο ατέλειωτο, χωρίς χάρτη να περιλαμβάνει.

Μόνος σε εσωτερικό πλέγμα ανώφελων ενοράσεων,

σε χρόνο ενδιάμεσου ορίζοντα.

Ο πρώτος είχε φαγωθεί στις αλλεπάλληλες διαψεύσεις,

ο έσχατος δεν τού είχε αποκαλυφθεί ακόμα.

Ολική έκλειψη τέρατος που ποτέ δεν υπέθεσε,

που προηγείτο τής ολικής παγοποίησης.

Η σήψη του θα περίμενε, λύτρωση σε ώρα χρόνου άγνωστου.

Κινήσεις

μηχανικές, ρομποτικής εκτέλεσης,

εντολοδόχες αναίσθητων αισθημάτων.

Μάτια χωρίς φως, από το πολύ των πολλαπλών ανακλάσεων.

Μνήμες εσώκλειστες στο κουτί τους, συντηρούσαν κρύο.

Βάδιζε στο δρόμο των παγωμένων αισθήσεων,

των διαψευσμένων οριζόντων, των κρυσταλλωμένων συμφώνων.

Με μια μύχια, ανομολόγητη ελπίδα,

αρχέγονη καταγραφή που ξεχείμαζε σαν ύπαρξη παλιά.

Τα φωνήεντα να ξεπαγώσουν – αυτά τουλάχιστον –

να φτιάξουν την κραυγή, της απόγνωσης που επιζητούσε.

 

 

* Έργα του:

  • ΟΔΟΙΠΟΡΕΣ ΛΕΞΕΙΣ (εκδ. Γαβριηλίδης, 2015)
  • Η ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ (εκδ. Δωδώνη, 2015)
  • 190 & 1 ΧΑΊΚΟΥ (εκδ. Γαβριηλίδης, 2016)
  • ΑΣΥΜΜΕΤΡΕΣ ΑΝΑΠΝΟΕΣ (εκδ. Γαβριηλίδης, 2017)

 

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top