Ποίηση: “Έρωτα”
Της Ελένης Π. Λουκά // * ~Έρωτα~ Έρωτα όσο δειλά τα πρώτα βήματα σου τόσο αθέριευτα είναι κι ανίκητα τα χίλια κύματά σου Ψηλά μας ανεβάζεις με κέρινα φτερά ως του ουρανού την πιο λαμπρή πλευρά
ΠερισσότεραΤης Ελένης Π. Λουκά // * ~Έρωτα~ Έρωτα όσο δειλά τα πρώτα βήματα σου τόσο αθέριευτα είναι κι ανίκητα τα χίλια κύματά σου Ψηλά μας ανεβάζεις με κέρινα φτερά ως του ουρανού την πιο λαμπρή πλευρά
ΠερισσότεραΤης Μαίρης Πέστροβα // Γέρασε Έτσι όπως ξύπνησε το πρωί Είδε χωράφια σκαμμένα στο πρόσωπό της Χέρσα και διψασμένα Δίχως ίχνος σπαρτών Εργάτες αποκαμωμένοι Ξαπόσταιναν στην ξηραμένη πέτρα Και γλάροι πετούσανε ψηλά ψάχνοντας Μια κουκίδα θάλασσας Όχι,
ΠερισσότεραΤης Αρετής Καμπίτση // * Είμαι η Άννα και δεν είμαι η μεγάλη αγάπη κανενός. Είμαι η Άννα σαρανταεφτά ετών. Δεν είμαι τίποτα το αξιόλογο, τίποτα το σπουδαίο. Εργάζομαι σε σουπερ μάρκετ και κάθε μέρα από το πρωί
ΠερισσότεραΤης Μαρίας Σκαμπαρδώνη // * Σωκράτη τον έλεγαν Σωκράτη τον έλεγαν. Και την Αθήνα γύρναγε διδάσκοντας – ήθελε οι άνθρωποι την αρετή να μάθουν. Όπως η μαία τα μωρά έτσι και εκείνος την αλήθεια ήθελε
ΠερισσότεραΤης Μαρούλλας Πανάγου // * Το χεράκι της αδελφής μου πιο παγωμένο στον φόβο από το δικό μου που το έσφιγγε σπασμωδικά. Με το άλλο με είχε αγκαλιάσει, σκεπάζοντας τις μελανιές και τα σημάδια από το κορμάκι
ΠερισσότεραΤου Γρηγορίου Σακαλή // * Μπροστά στο τέλος Μετανιωμένοι θ’ αποχαιρετήσουμε αυτήν την πλάση ένα πρωί ή ένα δείλι όταν ένας λαμπερός ήλιος θ’ ανατέλλει ή θα πέφτουν τα πρώτα σκοτάδια της νύχτας μονάχοι μας
ΠερισσότεραΤης Μαρίας Καφφέ // * Άνοιξα τα μάτια μου..Το θαλασσινό αεράκι χτυπούσε το πρόσωπό μου. Δροσιά και ηρεμία σε ένα καράβι για την Μύκονο. Τι άλλο ήθελα; Μέσα στις σκέψεις μου δεν παρατήρησα πως ένας ίσκιος
ΠερισσότεραΤης Βιργινίας Πατσιούρα // * Η βροχή άρχισε να πέφτει ήρεμα και σταθερά. Ηρέμησες κι εσύ, οι γλάστρες σου θα ποτιστούν κι αύριο τα μπουμπούκια θα σκάσουν. Για σήμερα λοιπόν, υποχρεώσεις τέλος! Βάζεις την μπλούζα που έχει
ΠερισσότεραΤου Βιργιλίου Βεργή // * ΠΡΙΝ ΠΕΣΕΙΣ ΓΙΑ ΥΠΝΟ Πριν πέσουμε, πες μου από ποια πλευρά του κρεβατιού ξαπλώνεις, απουσία, μην ενοχλήσω τον ύπνο σου. Μη γείρω άθελά μου κεφάλι διψασμένο σε δικό σου μαξιλάρι
ΠερισσότεραΤης Μαρίας Αμέντα // * Ο τόπος έδειχνε έρημος, σχεδόν ακατοίκητος. Η ώρα έντεκα το βράδυ, μια ημέρα μετά την Ανάσταση. Όσοι είχαν απολαύσει το πασχαλινό γεύμα μετά από μια μακρά περίοδο νηστείας, ξεκουράζονταν τώρα ήσυχοι και αναπαμένοι
ΠερισσότεραΓράφει η Μαγδαληνή Θωμά // * Μια κριτική παρουσίαση του μυθιστορήματος «Υπουργός Νύχτας» του Γιώργου Σκαμπαρδώνη, εκδ. Πατάκη 2016, σ. 395. Όπως και τα προηγούμενα δείγματα γραφής του, έτσι και το νέο μυθιστόρημα του Σκαμπαρδώνη διακλαδώνεται στα ελληνικά καθέκαστα,
ΠερισσότεραΤης Ελένης Μπετεινάκη // Ιστορίες που μιλούν για τους φίλους. Τους πολύτιμους, μοναδικούς και δικούς μας. Για το μοίρασμα, την αγάπη και την αλληλεγγύη. Για τη δυσκολία να «μπούμε» στη θέση του άλλου, να καταλάβουμε, να νιώσουμε την
ΠερισσότεραΓράφει ο Πάνος Ιωαννίδης // Η κυρίαρχη εικόνα που συναντά το πνεύμα μου όταν λογίζομαι για το αγαπημένο μου λογοτεχνικό είδος, είναι μια πόλη σχετικά μεγάλη σε πληθυσμό και έκταση, με ετερογενή πληθυσμό που να βρέχεται
Περισσότερατης Ελένης Μπετεινάκη // * Άνοιξαν τα σχολειά! Αγιασμός και πρώτες μέρες. Άγχος, καρδιοχτύπι, φόβος για το άγνωστο για τα παιδιά που περνούν για πρώτη φορά τις « μεγάλες » πόρτες των μικρών τάξεων. Σκέψεις πολλές, όνειρα και
ΠερισσότεραΓράφει ο Νικολάι Μίλτσεφ // Βασίλειος Φλαμπουράρης, «Ανθρώπινο σημειωματάριο», εκδόσεις Ιωλκός, 2018 Πριν σε συνεπάρει σε μια άλλη διάσταση και σε απαλύνει, η ποίηση σε διδάσκει να παρατηρείς. Να κοιτάς στην αυλή σου, πίσω από τη γωνία του
ΠερισσότεραΓράφει η Ευδοκία Φανερωμένου // Σπύρος Κιοσσές «Τα Πρωτοβρόχια», εκδ. Μεταίχμιο, Αθήνα, 2022, σ.168 Παραλαμβάνω το πολυαναμενόμενο νέο βιβλίο του Σπύρου Κιοσσέ, τον οποίο έχω αγαπήσει αναγνωστικά, πρώτα ως ποιητή, και έπειτα από τα αφοπλιστικά του κείμενα μικρής
ΠερισσότεραΤης Αναστασίας Κάτσικα // * Από το μπαλκόνι της κουζίνας της βλέπει το διαμέρισμα του πρώτου ορόφου. Παρακολουθεί τον άντρα που πηγαινοέρχεται ξυπόλυτος. Ψηλός κι ηλιοκαμένος. Έχει απλώσει παντού γλάστρες και ντενεκέδες με λουλούδια. Μια σημαία της
ΠερισσότεραΤης Σοφίας Δ. Αγραπίδη // Τ’ άστρο του πολέμου Α Μέρος Κλείνουν ξαφνικά τα βλέφαρα του χρόνου οι φλέβες του, αρχίζουν αίμα να κυλούν. Ποτίζουν με αίμα αθώων, τις ανύχτωτες θάλασσες των ονείρων που
ΠερισσότεραΣυνέντευξη στην Ελένη Γκίκα // Φωτο: Μαρίνα Σιακόλα // «Ερέθισμα για να γράψω το τελευταίο μου βιβλίο ήταν ο στίχος του Σεφέρη “η μνήμη όπου και να την αγγίξεις πονεί”. Αυτές οι οκτώ λέξεις μοιάζουν με
ΠερισσότεραΤης Σωτηρίας Μιχαλοπούλου // * «Πάντα πλήρη Θεών»* Πλήρης του πάθους, κατοικώ αλλού. Διίσταμαι και φέρω τη μορφή σου, ύλη και σκόνη του καπνού. Βαρέως φέρω, φεύγω, παιδεύω τα λόγια μου να ζουν. Γέρνουν τα
ΠερισσότεραΓράφει ο Βασίλης Δ. Παπαβασιλείου // Γ. Βέης «Καταυλισμός», Ύψιλον/βιβλία, Αθήνα, 2023, σελ. 94 Δεν στερείται γοητείας αυτός ο τρομακτικός κόσμος δεν στερείται πρωινών άξιων να ξυπνάς γι’ αυτά. Βισουάβα Σιμπόρσκα ΕΠΑΝΑΠΑΤΡΙΣΜΟΣ για τον Βέη είναι η
ΠερισσότεραΤης Χρυσάνθης Ιακώβου // Λουκία Δέρβη «Θέα Ακρόπολη», εκδ. Μεταίχμιο, 2019 Το μυθιστόρημα της Λουκίας Δέρβη “Θέα Ακρόπολη” μας μεταφέρει στην Αθήνα του 1992 και μας βάζει στα παρασκήνια του πιο πολυτελούς ξενοδοχείου, του Athens Excelsior. Από τη
ΠερισσότεραΓράφει ο Άγγελος Χαριάτης // Quentin Lafay «Το οχυρό», μετάφραση: Κίττυ Ξενάκη, εκδόσεις Πόλις Το οχυρό του Quentin Lafay εκδόσεις Πόλις (μετάφραση Κίττυ Ξενάκη) είναι εκ πρώτης όψεως και αναγνώσεως ένα πολιτικό μυθιστόρημα. Το οχυρό είναι η Γαλλία
ΠερισσότεραΓράφει η Ελένη Γκίκα // Patrick Modiano «Ναρκωμένες αναμνήσεις», Μετάφραση: Αλεξάνδρα Κωσταράκου, εκδ. Πόλις, σελ. 126 «Σε κάθε σελίδα έλεγα στον εαυτό μου: αν μπορούσαμε να ξαναζήσουμε την ίδια ώρα, στα ίδια μέρη και στις ίδιες συνθήκες αυτά
ΠερισσότεραΤης Ζωής Δικταίου // * Ήθος, η αναρχία της φύσης Περάσαμε τις συμπληγάδες ελπίδας και ευτυχίας, τους ανόητους γλυκασμούς των όρκων, τις εγγενείς πλάνες του έρωτα, λύσαμε τα ξάρτια της προδοσίας διαγράφοντας ανωφέλευτα λόγια, παλιά όνειρα, τυπικές
Περισσότερατου Τάκη Κατσιμάρδου // Το πρωί της δεύτερης ημέρας των μαύρων Xριστουγέννων 1944, όταν έσκαγε σαν βόμβα η απίστευτη είδηση για την υπονόμευση του Αγγλικού Στρατηγείου στο ξενοδοχείο ΅Μεγάλη Βρετάνια΅, ο θόρυβος σκέπασε όλους τους άλλους. Tις πραγματικές βόμβες
ΠερισσότεραΤου Αλέξανδρου Σεναρέλη // * «Στην άκρη με τον Τσαρλς Μπουκόβσκι» Έλα τρυποκάρυδε να σε χαρώ, πέταξε μακριά απ’ τις χαμένες λεωφόρους των κέδρων, των μελισσών το στοιχειωμένο σμάρι κι έλα δω, κοντά μου, στ’ ακροτελεύτιο
Περισσότερα