Τρία ποιήματα
Της Μαρίας Γερογιάννη // * ΑΠΟ ΤΟ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ Μάνα δες της αυλής μας τα κυκλάμινα Ήταν κίτρινα Απόμειναν δίχως χρώμα Μού είπες, Χθες πήραν τον Πατέρα σου μακριά Τον αποχαιρέτησα με τα κίτρινα κυκλάμινα Το χρώμα
ΠερισσότεραΤης Μαρίας Γερογιάννη // * ΑΠΟ ΤΟ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ Μάνα δες της αυλής μας τα κυκλάμινα Ήταν κίτρινα Απόμειναν δίχως χρώμα Μού είπες, Χθες πήραν τον Πατέρα σου μακριά Τον αποχαιρέτησα με τα κίτρινα κυκλάμινα Το χρώμα
ΠερισσότεραΤου Χρήστου Κεραμίδη // * Στην ταβέρνα του Θόδωρου Σαμαρά Η ταβέρνα αυτή, βρισκόταν επί της οδού 7ης Μεραρχίας, σε μια υπερυψωμένη θέση, λίγο πιο κάτω από τον μεγάλο πλάτανο του Σίγμα, στην Καβάλα. Το αφεντικό,
ΠερισσότεραΤου Γιώργη Μαθόπουλου // * 1. Πεθύμησες βροχή θες να ’ναι από σύννεφο ή από φλόγα χελιδονιών που να σβήνει στη θάλασσα; 2. Οι ανάσες σου είναι σαν κύματα μιας θάλασσας που αντικρίζω από
ΠερισσότεραΤης Ζωής Δικταίου // * Σαν από βαθιά νερά, ψυχή και λέξεις “ Μνήμες ” Λάδι σε μουσαμά 50χ100 εκ. Σπύρος Τρούσας Και η σκιά, ένας άλλος τρόπος γραφής. Με την αφή και την όραση μόνο, να
ΠερισσότεραΤης Κωνσταντίνας Βουγιούκα // * Επί της θλίψης Πεθαίνω, πεθαίνω αργά… Νιώθω της καρδιάς μου τα φτερά να κόβονται πια. Βλέπω το φως της ημέρας και το μυαλό μου το αντικρίζει σαν να έχει πέσει πριν την
ΠερισσότεραΤης Αρετής Μαυροπούλου // Αγαπώ’ ρήμα μεταβατικό όλη η ενέργεια στο αντικείμενο του έρωτα. Η ψυχή άγει στο ενδότερο κάλλος ω της ποίησης ανθοφορία! Πληγώνω ρήμα μεταβατικό και αμετάβατο σταυρός και συντριβή συνάμα. Γέμισαν χαρακιές τα χέρια έτρεξε
ΠερισσότεραΤης Μαρίας Σκαμπαρδώνη // * Όταν η ψυχή είναι νέα Όταν η ψυχή είναι νέα, δεν τη φοβίζουν οι ρυτίδες σε ένα χέρι, ούτε ημερομηνία γέννησης σε μία ταυτότητα. Είναι δυνατή, αγέρωχη, διψά για ζωή… Όταν η
ΠερισσότεραΤου Φώτη Παπαγεωργίου // * Η μοναξιά δεν Υπάρχει Υπέροχο το παιχνίδι των παιδιών! Αθώο και αληθινό… Μέσα απ’ αυτό σίγουρα αντιλαμβάνεσαι πόσο έχουμε μικρύνει την σκέψη μας , στην ενηλικίωση μας… Αύγουστος. Απαλό κύμα στην
ΠερισσότεραΤης Σοφίας Αγραπίδη // * Φθινόπωρο Μουντό το πρωινό συννεφιασμένο. Κυλούν στα τζάμια οι σταγόνες της βροχής, φαινόμενο απλό, συνηθισμένο, γνωστό σημάδι της καινούριας εποχής. Πέρασε το τρελό το καλοκαίρι. Σιγά το λένε οι ψιχάλες στα
ΠερισσότεραΤης Άννας Δεληγιάννη – Τσιουλπά // * Άρχισε να βρέχει. Αστραπές, φως, φωτιά. Η νύχτα έγινε μέρα κι ένιωθες φόβο, γιατί δεν διέκρινες κάτι στο φως της αστραπής, παρά μονάχα μια θολούρα και κεραυνούς να χαρακώνουν βαθιά τη
ΠερισσότεραΓράφει η Ιωάννα-Μαρία Νικολακάκη // * Άνοιξε τη φοντανιέρα, πήρε ένα γκοφρετίνι, το ξετύλιξε απ’ τις δυο του άκρες σαν καραμέλα κι άφησε την παχύρρευστη γλυκερή κριτσανιστή μάζα του να τής ταξιδέψει για λίγο τις αισθήσεις. Πήρε ανάσα,
ΠερισσότεραΜετάφραση: Βερίνα Χωρεάνθη // Από τη μέρα που ο Τουρίντου Μάκα, ο γιος της κυρα-Νούντσια, απολύθηκε από τον στρατό, έβγαινε κάθε Κυριακή κι έκανε τις βόλτες του στην πλατεία και καμάρωνε σαν τον διάνο φορώντας τη στολή του
ΠερισσότεραΤου Γεωργίου Νικ. Σχορετσανίτη // Τον Μάιο του 2020, οι γνωστοί Τάιμς της Νέας Υόρκης δημοσίευσαν μια ιστορία για την ανακάλυψη τριών κρανίων σε έναν τάφο στην Πόλη του Μεξικού, στα 1992. Οι διάφορες εξετάσεις γενετικού υλικού που
ΠερισσότεραΓράφει η Ρίτα Βελώνη // Έχετε αναρωτηθεί ποτέ τους λόγους για τους οποίους καταφεύγετε στο φαγητό, συχνά με ανεξέλεγκτο τρόπο; Τρώτε γιατί πεινάτε ή για να «ταϊσετε» τα συναισθήματά σας; Είναι πράγματι η πείνα που σας οδηγεί στην
ΠερισσότεραΑπό τον Γιώργο Ρούσκα // * Προσέγγιση στο μυθιστόρημα της Χρυσούλας Σ. Γεωργούλα: “Λέγε με Στράτο”, Εκδόσεις Βακχικόν, 2022 «Λέγε με Στράτο», φωνάζει το εξώφυλλο. Γιατί; Αν ήμουν στη θέση του πρωταγωνιστή θα ήθελα να με φωνάζουν Στράτο
ΠερισσότεραTου Νικηφόρου Βυζαντινού // Φωνές “Οι παιδικές φωνές στα σχολειά, δεν είναι παρά η ηχώ των παιδικών μας χρόνων” Το σχολειό το παιδικό μου στέκει πια ερειπωμένο δύο τοίχοι, μία μάντρα μένουνε δίχως ζωή το κουδούνι απο χρόνια είναι
ΠερισσότεραΓράφει ο Δημήτρης Φύσσας // * Γιάννης Μπουτάρης «Εξήντα χρόνια τρύγος», εκδόσεις Πατάκη Κανόνας: Για να έχεις πέραση στην (ελληνική) πολιτική, πρέπει να είσαι «στρογγυλεμένος». Εξαίρεση: Γιάννης Μπουτάρης, δυο τετραετίες δήμαρχος Θεσσαλονίκης. Τούτο το αυτοβιογραφικό -και
ΠερισσότεραΣυνέντευξη στη Μαρία Λιάκου // Την γνωρίσαμε με τη νουβέλα της «Αυτός ο ένας, ο Αρίστος». Τα «Μικρά πείσματα» που κυκλοφορούν και σε δεύτερη έκδοση από «Το Ροδακιό» είναι διηγήματα. Η Εύα Μαθιουδάκη μας μιλά για την γραφή
ΠερισσότεραΕπιμέλεια: Ελένη Γκίκα // Ελληνική πεζογραφία: Θανάσης Διαμαντόπουλος «Ο δικαστής», εκδ. Μεταίχμιο, σελ. 456 Καλοκαίρι του 2018: ένας υπέργηρος συνταξιούχος αρεοπαγίτης αποφασίζει να αφηγηθεί τις μνήμες, τα βιώματα, αλλά και τους έρωτές του σε μια διδακτορική φοιτήτρια.
ΠερισσότεραΣυνέντευξη στον Δημήτρη Βαρβαρήγο // και στη Νιόβη Ιωάννου // [Φαντάζομαι εννοείς την κρίση που περνάει η Ελλάδα. Μια απάντηση είναι η επανάσταση. Μια άλλη είναι να σφίξουμε το ζωνάρι μας. Το δεύτερο, στην ηλικία που είμαι, μου φαίνεται μια
ΠερισσότεραΣυνέντευξη στην Αργυρώ Μουντάκη // Όταν ο Βαγγέλης Ραπτόπουλος συνάντησε την Πηνελόπη Δέλτα «Μοιρολα3» τιτλοφορείται το πιο πρόσφατο βιβλίο του Βαγγέλη Ραπτόπουλου, που βασίζεται στο «Παραμύθι χωρίς όνομα» της Πηνελόπης Δέλτα. Πρόκειται για ένα φουτουριστικό «παραμύθι» σε
ΠερισσότεραΓράφει ο Άγγελος Χαριάτης // Alberto Garlini «Όλοι θέλουν να χορεύουν», μετάφραση: Αχιλλέας Κυριακίδης, εκδ. Πόλις Το βιβλίο Όλοι θέλουν να χορεύουν του Alberto Garlini κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πόλις σε μετάφραση του Αχιλλέα Κυριακίδη, ο οποίος καταφέρνει
ΠερισσότεραΣυνέντευξη στη Γεωργία Χάρδα //* «Κάθε άνθρωπος αντιμετωπίζει στη διάρκεια του βίου του τον δικό του πόνο. Την αντοχή του τη γνωρίζει –και τη μετρά– μόνο ο ίδιος. Η νουβέλα είναι μια ανθρώπινη ιστορία, και κάθε αναγνώστης και αναγνώστρια θα
ΠερισσότεραΓράφει ο Αγησίλαος Κ. Αλιγιζάκης // * Χριστόφορος Λιοντάκης “Ο Μεγάλος Δρόμος”, εκδόσεις Γαβριηλίδη 2017 Είναι γνωστό ότι τα παιδικά χρόνια παραμένουν ανεξίτηλα χαραγμένα στη μνήμη και στην καρδιά. Πλημμύρα οι αναμνήσεις, καλές και κακές, από την οικογένεια
ΠερισσότεραΓράφει η Διώνη Δημητριάδου // «Οι ανειδίκευτοι δεν βγάζουν κιχ», Στάθης Ιντζές, εκδόσεις Μελάνι Το βιβλίο αυτό το διαβάζεις δύο φορές. Στην πρώτη ανάγνωση αφήνεσαι να σε παρασύρει στον ρυθμό του, που ανατρέπει όσα νομίζεις ότι γνωρίζεις για
ΠερισσότεραΓράφει ο Ελευθέριος Μακεδόνας // Σκέψεις πάνω στο μυθιστόρημα “Η Έρημος των Ταρτάρων” (1940), του Ντίνο Μπουτζάτι, Εκδόσεις Μεταίχμιο Μέσα σ’ ένα Οχυρό κλεινόμαστε αργά ή γρήγορα όλοι μας. Αρχικά, ίσως συμβαίνει παρά τη θέλησή μας ή δίχως
ΠερισσότεραΤης Μαρίας Μαραγκουδάκη // Μη μου κάψεις αυτή τη μνήμη Χρειάζεται τόλμη για να είσαι Μόνο γυμνός απέναντι στο φως, όπως γράφει ο Ιωάννης Σκευοφύλαξ, σ’ αυτήν την τρίτη ποιητική του συλλογή την τόσο διαφορετική από τις
Περισσότερα