Fractal

Έρωτες, διλήμματα και γενναίες αποφάσεις (ή αλλιώς: τι συμβαίνει στην αθέατη πλευρά των ξενοδοχείων)

Της Χρυσάνθης Ιακώβου //

 

Λουκία Δέρβη «Θέα Ακρόπολη», εκδ. Μεταίχμιο, 2019

 

Το μυθιστόρημα της Λουκίας Δέρβη “Θέα Ακρόπολη” μας μεταφέρει στην Αθήνα του 1992 και μας βάζει στα παρασκήνια του πιο πολυτελούς ξενοδοχείου, του Athens Excelsior. Από τη μια οι πλούσιοι πελάτες του, από την άλλη το πολυάριθμο προσωπικό του που φροντίζει να είναι όλα στην εντέλεια. Πίσω από την λαμπερή βιτρίνα του ξενοδοχείου, οι εργαζόμενοι ερωτεύονται, προβληματίζονται, φοβούνται, αντιμετωπίζουν διλήμματα, ελπίζουν. Η Θέκλα, η ωραία καμαριέρα που βρίσκεται σε μια κρίσιμη φάση της ζωής της, ο Μάκης, ο υπεύθυνος της ρεσεψιόν, που όλη του η ζωή στρέφεται γύρω από το πώς θα κατακτήσει τη Θέκλα, η Χαρούλα, που αντιμετωπίζει οικογενειακά και οικονομικά προβλήματα,  ο Παρμενίων, πρώην υπάλληλος του ξενοδοχείου και πρώην σύζυγος της Θέκλας, την οποία διεκδικεί ακόμα.

Οι προσωπικές ιστορίες των εργαζόμενων συμπλέκονται με τις επαγγελματικές τους υποχρεώσεις, με τα περιστατικά των πελατών και με όλα όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα το καλοκαίρι του ’92. Τελικά ποιος είναι ο πρωταγωνιστής αυτού του βιβλίου; Ο Μάκης; Η Θέκλα; Το ξενοδοχείο το ίδιο που επηρεάζει καταλυτικά τις ζωές των εργαζόμενων σε αυτό; Ή μήπως πρωταγωνίστρια είναι η χώρα μας, η Ελλάδα μιας εποχής που πέρασε ανεπιστρεπτί; Η Λουκία Δέρβη γράφει ένα πολυεπίπεδο μυθιστόρημα θέλοντας να πετύχει ακριβώς αυτό: να φανερώσει τα αόρατα νήματα που συνδέουν όλα τα παραπάνω, χρησιμοποιώντας ως άξονα το ξενοδοχείο.

Για τους εργαζόμενους του Athens Excelsior η δουλειά τους δεν είναι απλώς μια εργασία – είναι αυτό που τους αυτοπροσδιορίζει, αυτό που τους βοηθάει να ανεβούν κοινωνικά και οικονομικά, αυτό που τους ανακουφίζει από τα άλλα τους προβλήματα, αυτό που εντέλει διαμορφώνει σταδιακά και τον χαρακτήρα τους. Και την ίδια στιγμή το ξενοδοχείο αυτό είναι το μέρος όπου αναπτύσσονται οι φιλίες τους, οι έρωτες τους, τα πάθη τους, τα λάθη τους.

Το βιβλίο βέβαια θα ήταν εντελώς διαφορετικό αν τοποθετούνταν στη σημερινή εποχή. Η συγγραφέας μάς ταξιδεύει μέχρι τα 90s, που φαντάζουν τόσο μακρινά και τόσο διαφορετικά σήμερα, στην απόλυτη περίοδο της ευμάρειας, της λάμψης, της ανεμελιάς, θέτοντας έτσι διακριτικά και έναν προβληματισμό, έναν σιωπηλό σχολιασμό. Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο το “Θέα Ακρόπολη” είναι και ένα μυθιστόρημα κοινωνικό, καθώς μας δείχνει το χάσμα μεταξύ των τάξεων, τη μεγάλη απόσταση που χωρίζει τους πελάτες από τους εργαζόμενους.

 

Λουκία Δέρβη

 

Μέσα λοιπόν σε αυτό το πλαίσιο κινούνται και οι ήρωες μας. Κεντρικοί ήρωες, δευτερεύοντες ήρωες, τόσο μέλη του προσωπικού όσο και πελάτες, ένα μεγάλο ψηφιδωτό προσώπων, των οποίων οι ζωές διασταυρώνονται με ενδιαφέροντα τρόπο. Η Λουκία Δέρβη σκιαγραφεί εύστοχα τα πρόσωπα του βιβλίου της, δίνοντας τους το απαιτούμενο βάθος, χωρίς να διστάζει να τους τσαλακώσει ή και να τους αποκαθηλώσει.

Το “Θέα Ακρόπολη” συνδυάζει πολλά διαφορετικά στοιχεία, άλλα φανερά με την πρώτη ανάγνωση και άλλα κρυμμένα πίσω από τους ήρωες και τα γεγονότα. Όλα όμως συμπλέκονται αρμονικά και κάνουν την αφήγηση να προχωρά με ενδιαφέρον και ρυθμό  – με τον ίδιο ακριβώς ρυθμό που λειτουργεί και το Athens Excelsior.

 

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top