Ρενέ Μαγκρίτ
Ρενέ Μαγκρίτ: “Κάθε στιγμή είναι μια απρόοπτη ανακάλυψη, κάθε στιγμή φανερώνεται το απόλυτο μυστήριο του παρόντος…” ————————–— Στη φωτό ο μεγάλος Βέλγος σουρεαλιστής μαζί με τη σύζυγό του Georgette Berger το 1929.
ΠερισσότεραΡενέ Μαγκρίτ: “Κάθε στιγμή είναι μια απρόοπτη ανακάλυψη, κάθε στιγμή φανερώνεται το απόλυτο μυστήριο του παρόντος…” ————————–— Στη φωτό ο μεγάλος Βέλγος σουρεαλιστής μαζί με τη σύζυγό του Georgette Berger το 1929.
ΠερισσότεραBλαντιμίρ Μαγιακόφσκι: “Το καράβι της αγάπης συνετρίβη πάνω στην καθημερινή ρουτίνα.” ———————————- Στη φωτό Ρώσος ποιητής σε ηλικία 17 ετών στη Μόσχα, 1910.
ΠερισσότεραΗ τετράχρονη Ελευθερία Τρανοπούλου ήταν το μόνο παιδί που δεν απομακρύνθηκε από το χωριό του, την Οξιά στη Φλώρινα, κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου το 1949. Σ’ ένα σχεδόν κατεστραμμένο χωριό, όπου παρέμειναν 50-60 κάτοικοι από τους 400,
ΠερισσότεραΤόμας Έντισον: “Αυτό που είσαι θα φανεί σ’ αυτό που κάνεις.” ———————————————————– Φωτογραφία του Αμερικανού εφευρέτη, με το φωνογράφο του, στο στούντιο του Matthew Brady τον Απρίλιο του 1878 σε ηλικία 31 ετών. Πηγή: wiki
ΠερισσότεραTo Ναύπλιο το 1950. H μαγεία του ελληνικού τοπίου σε συνδυασμό με τη “λιτότητα” της εποχής Πηγή: Σπάνιες Ασπρόμαυρες φωτογραφίες από Ελλάδα.
ΠερισσότεραΓκούσταφ Κλιμτ: “Είμαι πεπεισμένος ότι ως άτομο δεν παρουσιάζω ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Δεν υπάρχει τίποτα αξιοσημείωτο σε μένα….. Είμαι ζωγράφος και ζωγραφίζω καθημερινά, από το πρωί έως το βράδυ.” ————————–————————–———— Στη φωτό ο σπουδαίος ζωγράφος αγκαλιά με τη γατούλα του,
ΠερισσότεραΓεώργιος Δροσίνης: “Η αληθινή ευτυχία βρίσκεται στις αναμνήσεις και στις ελπίδες.” ———————————- Στη φωτό ο ποιητής μας, και ένας από τους πρωτοπόρους της Νέας Αθηναϊκής Σχολής στην ποίηση και της ηθογραφίας στην πεζογραφία.
ΠερισσότεραΑκρόπολη, 1869 . ( Φωτογραφία του William James Stillman, Αμερικανού δημoσιογράφου στη Γεννάδιο βιβλιοθήκη)
ΠερισσότεραΜίλαν Κούντερα: “Όταν η καρδιά μιλάει, το μυαλό το θεωρεί μεγάλη απρέπεια να φέρει αντίρρηση.” ————————————————– O Τσέχος συγγραφέας σε κήπο στην Πράγα το1973. (AFP/AFP/Getty Images).
ΠερισσότεραΕικόνα της μεταπολεμικής καλοκαιρινής Αθήνας. Αρχίζουμε να μη χωράμε πια …:) Πηγή:tovima.gr
ΠερισσότεραΓράφει η Ελένη Γκίκα // Χρήστος Αστερίου «Η θεραπεία των αναμνήσεων», εκδ. Πόλις, σελ. 299 Όσοι γράφουν ή όσοι έχουν κάνει για χρόνια ψυχανάλυση ήδη γνωρίζουν ότι… οι αναμνήσεις μας θεραπεύονται γιατί εκείνα που θεωρούμε σαν γεγονότα της
ΠερισσότεραΓράφει ο Παναγιώτης Τσιαμούρας // * Πορφύριος ο Τύριος, “Περί αποχής εμψύχων”, εισ.-μτφρ.-σημ. Νίκος Μιχ. Νικολίτσης, Ευτοπία, Αθήνα 2020. Η νέα έκδοση (αρχαίο κείμενο και αντικριστή μετάφραση σε στρωτά ελληνικά), εμπλουτισμένη με κατατοπιστικές σημειώσεις, ενός έργου ορόσημου όπως
ΠερισσότεραΤην τελευταία εβδομάδα του Μάη 100 Μικρά Βιβλιοπωλεία σε όλη την Ελλάδα ενώνονται και γιορτάζουν για πρώτη φορά την Εβδομάδα Μικρών Βιβλιοπωλείων, μια μεγάλη ανοιξιάτικη γιορτή βιβλίου στα Μικρά Βιβλιοπωλεία κάθε γειτονιάς! Τα μικρά βιβλιοπωλεία είναι τα στέκια
ΠερισσότεραΤης Ευαγγελίας Χαραλάμπους-Παυτίνου // Και του Στρατή Γαλανού // Τα δύο αυτά κείμενα προέκυψαν μέσα από ένα εργαστήρι δημιουργικής γραφής με τον συγγραφέα Δημήτρη Τανούδη («Σπασμός» (2011), «Χώματα», (2014), «Η ανάγκη τού να είναι
ΠερισσότεραΓράφει η Ασημίνα Ξηρογιάννη // Ιωάννα Μπαμπέτα «Ένα παρατσούκλι και για μένα, παρακαλώ», Εικονογράφηση: Νίκος Γιαννόπουλος, Εκδ. Ψυχογιός, 2016, σελ. 56 Τα παιδιά μπορεί να έχουν διάφορους προβληματισμούς, αλλά και διάφορα προβλήματα που οι μεγάλοι δεν τα φαντάζονται
ΠερισσότεραΓράφει ο Κωνσταντίνος Λίχνος // Νίκος Μυλόπουλος «Θερίσματα ζωής και ερώτων», εκδ. Στίξις Διαμέσω τού τίτλου τής συλλογής, ο ποιητής, ειδοποιεί πως θα αποτυπώσει τα όσα έδρεψε στη ζωή του και θα τα αποτιμήσει· όχι εν είδη χρονολογικής
ΠερισσότεραΤης Σοφίας Αγραπίδη // * Η φωνή του παλιού σπιτιού. Φορτισμένο με αναμνήσεις, στο μεταλλικό φεγγαρόφωτο στέκει μέσα στα χρόνια, ως υφαντό, με του ανέμου τ’ αδράχτι. Άφησε μια βαθιά ουλή στης μνήμης το καθάριο πρόσωπο.
ΠερισσότεραΤου Νίκου Ρούπα // * Η οδυνηρή αποκάλυψη ενός ψεύδους δυο βήματα μακριά απ’ την αλήθεια είναι λόγος ποίησης. Η συγχώνευση μιας αρχαίας αβύσσου μεταξύ ουτοπίας και πραγματικού παραπέμπει σε ποίηση. Στο χείλος του φοβερού, μα και στη
ΠερισσότεραΓράφει η Κατερίνα Λιάτζουρα // Με την γιαγιά μου (από πλευράς πατέρα), την Γαρυφαλλιά, πάντα είχα μια άλλη σχέση. Μου έδινε την εντύπωση, πως δεν ήταν γήινη, αλλά αέρινη. Περαστική από τον κόσμο ετούτο. Αφουγκράζονταν τον αέρα
ΠερισσότεραΕπιμέλεια: Ελένη Γκίκα // Exwtiko // Δημήτρης Αθηνάκης // Delirium Tremens // Δεσποινάριον // Silio D’ Aprile // Alexandra // Εύα Στάμου // Μπάμπης // Κυκλάμινο του Βουνού // Βιβλιοκαφέ // Ζero 1) Ένα «Εξωτικό» στον Κυβερνοχώρο Την συναντάμε
ΠερισσότεραΓράφει ο Λεωνίδας Καζάσης // Η Χαρά Καθώς στο καφενείο καθόμουν και αγνάντευα τον Θερμαϊκό, εισέρχεται της νιότης πρόσωπο που εκόντευε τα τριάντα, με κοντά αγορίστικα, μαύρα μαλλιά, με μάτια μαύρα, σώμα λιγνό, ασκημένο. Έμεινα άναυδος
ΠερισσότεραΓράφει η Ελένη Γκίκα // «Η νύχτα του συγγραφέα» του Άμος Όζ, Μετάφραση από τα Εβραικά: Λουίζα Μιζάν, Εκδ. «Καστανιώτη», σελ. 183 «Να λοιπόν οι κυριότερες ερωτήσεις: Γιατί γράφεις; Γιατί γράφεις ειδικά μ’ αυτό τον τρόπο; Σ’ ενδιαφέρει
ΠερισσότεραΤου Νίκου Ρούπα // * Κρίμα, για εκείνα που ξεκινούν απ’ τα δάχτυλά σου μα που ποτέ δε τελείωσαν με τα χείλη σου. Κρυφή η υπόσχεση σου για το δικό μου κορμί . Μικρό παράπονο. Μα η
ΠερισσότεραΓράφει η Ελένη Γκίκα // Μάρω Βαμβουνάκη «Ένας αφηρημένος άντρας», εκδ. Ψυχογιός, σελ. 296 «Το καλό και το κακό δεν το κατανοείς πάντα την εποχή που συμβαίνει, θέλει χρόνο. Εκ των υστέρων βγάζεις δίκαιη κρίση για τα πιο
ΠερισσότεραΤου Δημητρίου Καρπέτη // Δημόσια περιφορά Οι αλήθειες μεταπλάθονται. Βογκούν τα όνειρα την χαραυγή. Για λίγα δευτερόλεπτα εισβάλλω στο σκοτάδι της αβύσσου, η αυθάδεια του κόσμου περισσεύει. Περπατώντας μονάχος βγάζω απ’ τις τσέπες τα άστρα που μάζεψα
ΠερισσότεραΓράφει η Διώνη Δημητριάδου // “Θλιμμένα βαλς”, διηγήματα του Ντενί Εμορίν, μετάφραση και επίμετρο: Ανδρονίκη Δημητριάδου, εκδόσεις Βακχικόν Δεν υπάρχει πραγματικά τίποτα πιο δύσκολο να δημιουργήσεις από τις σύντομες ιστορίες, των οποίων το αποτέλεσμα εξαρτάται εξ ολοκλήρου από
ΠερισσότεραΤου Μανώλη Νανούρη // Ήταν 2 η ώρα το ξημέρωμα. Βγήκα απ’ τον θάλαμο κι άρχισα να περπατάω νευρικά στον στενό διάδρομο της κλινικής. Τα μάτια μου ήταν κόκκινα. Κάποιος αδιάκριτος τρόφιμος που δεν του κόλλαγε
Περισσότερα