Fractal
Home / FRACT-ALL / Δύο ποιήματα
21/02/2018, 6:20 μμ

Δύο ποιήματα

Του Μάνου Μαυρομουστακάκη // *

 

 

 

 

Από το μαύρο στο άσπρο (Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία)

 

Ξεπρόβαλε ήλιος λαμπρός και λαίμαργος.

Εκεί, στου κόσμου το στερέωμα, υποτακτικός

στον κύκλο τής φροντίδας του. Ήταν εκεί.

Έθαβε τον θάνατο, που με το που έφευγε

ανασταινόταν. Χρόνια τώρα.

Αφ’ ότου η γη γεννήθηκε απ’ το φως του,

κάθε μέρα τη γεννούσε. Με φως τη βύζαινε.

Την έμαθε, την καλόμαθε.

 

Σήμερα δεν ανέτειλε.

Κανείς δεν τον πίστεψε.

 

 

Ά σ τ ε γ ο ι

 

Κούρνιασαν δίπλα στον κάδο

αθλητικά παπούτσια.

Βαλμένα στη σειρά, ανά ζεύγη

σαν ξαποσταμένα περιστέρια.

Έριξα τα ψίχουλα απ’ το κουλούρι μου.

Δεν ξεβολεύτηκε κανένα.

Είχαν φάει τα ΄΄ψωμιά΄΄ τους.

Περιστέρια με κορδόνια

στο κεφάλι, δουλεμένα

στην επιτροπεία λογιών ποδιών,

με ξεγέλασαν.

Μιά εικόνα με κλώτσησε.

Μιά λέξη με κουτσούλισε

στην πρωινή μου βόλτα.

Παρατημένοι…

Παρατημένοι άνθρωποι

Δίπλα σε κάδους που φτιάξαμε

Για κείνους

Που εκόντες άκοντες τους

διάλεξαν να κουρνιάσουν

σαν τα … πάνινα περιστέρια μου.

Με μιά διαφορά…

 

Έριξα τα ψίχουλα απ’ το κουλούρι μου…

 

 

 

 

* Έργα του:

  • ΟΔΟΙΠΟΡΕΣ ΛΕΞΕΙΣ  (εκδ. Γαβριηλίδης,  2015)
  • Η ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ  (εκδ. Δωδώνη, 2015)
  • 190 & 1 ΧΑΪΚΟΥ  (εκδ. Γαβριηλίδης, 2016)
  • ΑΣΥΜΜΕΤΡΕΣ ΑΝΑΠΝΟΕΣ (εκδ. Γαβριηλίδης, 2017)

 

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top