Ποίηση: “Αναπόφευκτα”
Γράφει ο Ηρακλής Παπαδόπουλος // *
Αναπόφευκτα
Τους βλέπω
Κάτω απ’ τα σκέπαστρα
Κι απ’ τις ομπρέλες
Να στριμώχνονται
Κορδωμένοι κι ατσαλάκωτοι
Με τα φανταχτερά παλτά
Και τα γυαλιστερά λουστρίνια τους
Σε υπερυψωμένα δάπεδα
Που τους ψηλώνουν κι άλλο
Να κονταίνουν τον κοσμάκη.
Τους βλέπω
Και μισώ τις παρελάσεις
Την τεντωμένη κάθετη γροθιά
Το κοφτό βλέμμα – της υποταγής
Και τα στεφάνια
Τα παλαμάκια
Τα εμβατήρια
Και τ’ άρματα
Τα σημαιάκια
Και τις τυμπανοκρουσίες
Τις επετείους
Το ψιλόβροχο
Τ’ αεράκι.
Μας βλέπουν
Μουσκεμένους
Παγωμένους
Σκυθρωπούς
Βασανισμένους
Σιωπηλούς
Κι ακίνητους
Με καπνισμένα ρούχα
Και με πλαστά χαμόγελα
Με τσακισμένη κόμη
Και ρημαγμένη τόλμη
Με αδένες ετοιμόρροπους
Και φλέβες τσιτωμένες.
Μα βλέπουν
Κι απορούν
Για ποιους θυσιάστηκαν
Το κρίμα πάνω τους να παίρνουν
Λες και φταίνε
Ελεύθερους μας άφησαν
Κι επαίτες μας κατάντησαν
Και τους ακούω
Να μην έσωναν να λένε.
Τους βλέπω
Οδεύοντας προς τις καθυστερήσεις
Που τους μετρούν αντίστροφα
Κι αυτοί εκεί
Ατάραχοι
Στη θέση τους
Να παρατούν την άμυνα
Και να ξεχύνονται ψηλά
Με κρύο αίμα.
Τους βλέπω
Απ’ τη μισάνοιχτη κερκόπορτα
Πανέτοιμους
Να σχεδιάζουν
Την τελευταία επίθεση
Την ευκαιρία που ‘ψαχναν
Να εξιλεωθούν.
Τους βλέπω
Μόνοι τους
Να βγάζουν τα καλώδια
Που τους κρατούσαν
Ζωντανούς – Νεκρούς
Τη λύτρωσή τους
Να επισπεύδουν
Αναπόφευκτα.
* Ο Ηρακλής Παπαδόπουλος άρχισε από νεαρή ηλικία να γράφει στίχους και ποίηση. Ποιήματά του έχουν δημοσιευθεί σε εγχώρια έντυπα και διαδικτυακά περιοδικά. Συστήνεται στο ευρύ κοινό με την πρώτη του ποιητική συλλογή “Τα αποσιωπητικά της ποίησης” και το πρώτο του πεζογράφημα “Εγχειρίδιο για αποτυχημένους”. Αξιοσημείωτες είναι επίσης οι συμμετοχές του σε ποιητικές ανθολογίες.
Ετικέτες: Ποίηση
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
“της απευχής τ’ αντίο”. Ανέκδοτο ποίημα του Κώστα Θ. Ριζάκη
30/04/2024, 7:43 μμ -
Ποίημα: “Τυφλή ελεγεία”
30/04/2024, 7:42 μμ -
Ποίημα: “Eλάχιστο”
30/04/2024, 7:40 μμ -
Ποίημα: “Ο καλύτερος εχθρός”
30/04/2024, 7:39 μμ -
Ποίημα: “Φθορά”
30/04/2024, 7:37 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Η δόλια συνωμοσία της μνήμης
Γράφει ο Ανδρέας Μήτσου // «Το δέντρο που ανατέλλει», Δάφνη Νικήτα , εκδ. Καστανιώτη, σελ. 80 Μια δόλια συνωμοσία της μνήμης, ξεσκεπάζει η συλλογή διηγημάτων «Το δέντρο που ανατέλλει» της Δάφνης Νικήτα. Μικρές λεπτομέρειες, αυτής της συνωμοσίας,
Περισσότερα -
«Αλτσχάιμερ αρχόμενο», η ψυχιατρική της ποίησης
Γράφει η Λίλια Τσούβα // * Σωτήρης Παστάκας «Αλτσχάιμερ αρχόμενο», εκδ. Μελάνι «Ένας φίλος». «Μια στιγμή». «Μια πόλη». «Ένας άντρας». «Μια νύχτα». «Μια όμορφη». «Ένας κήπος». Εφτά ενότητες, με εφτά ποιήματα η καθεμιά, από το α έως το
Περισσότερα -
Διήγημα: «Ερωτική πράξη Νο. 2033»
Γράφει ο Απολλώνιος ο Φαίαξ // * Έριχνε ψιλόβροχο απ’ το προηγούμενο βράδυ και έκανε κρύο. Όχι πολύ. Τυλιγμένος με το παλτό του, το μάλλινο κασκόλ και τα ισοθερμικά γάντια δεν κρύωνε. Έφτασε στην είσοδο του συμβολαιογραφείου
Περισσότερα -
Διήγημα: “Τα καύκαλα”
Του Γιώργου Θάνου // * Ο τέταρτος μεζές που του απιθώσανε μπροστά του ήτανε σουπιές στο τηγάνι. Με ξίδι, όπως του αρέσανε, και με κρεμμύδι χοντροκομμένο, αψύ, από δίπλα. Δεν τον ενδιαφέρανε τα πιατάκια με το φαγητό, άλλα
Περισσότερα -
«Δεν υπάρχει έρωτας /δίχως αποτρόπαιο βάθος»
Γράφει η Ανθούλα Δανιήλ // Ελένη Αράπη: “Μικρή μεθόριος”, Εκδόσεις Ιωλκός, 2021 Η Ελένη Αράπη γεννήθηκε στον Πειραιά. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών. Ποιήματά της έχουν δημοσιευτεί σε έντυπα και ηλεκτρονικά περιοδικά. Πρώτη ποιητική της συλλογή Με βράγχια ανασαίνω / εκδόσεις
Περισσότερα -
De l’amour… STENDHAL
Κείμενο και σκίτσο: Γιώργης Μαθόπουλος // Ξεκινάμε με κάποιες ρήσεις του Λίζιο – που γράφτηκαν στο πρώτο μισό του 19ου αιώνα – (από το κεφάλαιο “Διάφορα αποσπάσματα”) : Μπορεί κανείς ν’ αποκτήσει τα πάντα στη μοναξιά εκτός από
Περισσότερα -
Δημιουργώντας μαζί με τους άλλους
Γράφει η Ασημίνα Ξηρογιάννη // Τάσος Αγγελόπουλος «Παίζοντας θέατρο» Ασκήσεις και παιχνίδι για την θεατρική αγωγή, εκδ. σοφία Α.Ε. 2016, σελ. 176 Το θέατρο στο σχολείο είναι ένα θέμα που συζητιέται πολύ τα τελευταία χρόνια .Πριν από 20
Περισσότερα
