3 Μαρτίου – Άλμπερτ Σέιμπιν
Eπιμέλεια: Δήμητρα Ντζαδήμα //
O Άλμπερτ Σέιμπιν, που έφυγε σαν σήμερα το 1993, ήταν ιατρικός ερευνητής που ανακάλυψε ένα εμβόλιο κατά της πολιομυελίτιδας (βατσίνα), φθηνότερο κι εξίσου αποτελεσματικό με αυτό του πρωτοπόρου Τζόνας Σαλκ, σώζοντας εκατομμύρια παιδιά.
Αναδεικνύεται σε αστέρα στην έρευνα και τελειώνει την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης. Το 1931 συμβαίνουν δύο καθοριστικά γεγονότα: Πέφτει στην πόλη επιδημία πολυομυελίτιδας και ένας 29χρονος συνάδελφός του πεθαίνει από άγνωστη νόσο μετά από δάγκωμα πιθήκου. Ο νεαρός γιατρός αρχίζει να ευαισθητοποιείται και, παρόλο που προχωρεί κανονικά στην ειδικότητα (Παιδιατρική), αποφασίζει να ασχοληθεί κυρίως με την έρευνα στην Ιολογία. Επικεντρώνεται στην έρευνα της πολυομυελίτιδας και ανακαλύπτει ότι ο υπεύθυνος ιός μεταφέρεται μέσω του πεπτικού συστήματος και όχι μέσω της αναπνευστικής οδού, όπως πίστευαν μέχρι τότε οι «αυθεντίες».
Από το 1946 ώς το 1961 εργάζεται πυρετωδώς και καταφέρνει να παρασκευάσει το πρώτο εμβόλιο. Για να γίνουν όμως οι απαραίτητες δοκιμές, έπρεπε να πείσει τους Σοβιετικούς, τους Τσεχοσλοβάκους, τους Μεξικάνους και τους Κουβανούς να συνεργαστούν μαζί του -μεσούντος του Ψυχρού Πολέμου- αντιμετωπίζοντας ταυτόχρονα τη δυσπιστία των ομολόγων του σε μια επικών διαστάσεων διαμάχη με έναν άλλον «γίγαντα» στο πεδίο του, τον Γιόνας Σαλκ που είχε παρασκευάσει ένα άλλο εμβόλιο κατά της πολυομυελίτιδας, βασισμένο σε «πεθαμένο» ιό. Το εμβόλιο αυτό ήταν μεν πιο ασφαλές, αλλά λιγότερο αποτελεσματικό σε περιπτώσεις επιδημίας.
Μέχρι το 1972, παρασκεύαζε και παρείχε ο ίδιος το εμβόλιό του δωρεάν, χωρίς ποτέ να το καταστήσει εμπορικό προϊόν. Από το 1972 και μετά, έδωσε τα δικαιώματα στον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, που το διένειμε σε όλο τον κόσμο με ελάχιστο κόστος και με ασφάλεια. Παρά την «καλογερίστικη» αφοσίωση στην έρευνα, ήταν επίσης ένας ενεργός πολίτης, που χρησιμοποίησε σκληρή γλώσσα για τον πόλεμο του Βιετνάμ, υποστήριξε με πάθος την αμερικανοσοβιετική συνεργασία στην περίοδο του Ψυχρού Πολέμου, ενεπλάκη στις προσπάθειες ειρήνευσης στη Μέση Ανατολή και -κυρίως- δεν κουράστηκε να επιχειρηματολογεί για τη μέριμνα που πρέπει να παρέχει η πολιτεία στη δημόσια Υγεία, ιδιαίτερα στα παιδιά. Ίσως γι’ αυτό ενόχλησε πολύ την καθεστηκυία τάξη και την «επιστημονική αριστοκρατία», που προσπάθησαν απεγνωσμένα να τον κρατήσουν στην αφάνεια.
Πέθανε το 1993, αφού είχε αντιμετωπίσει και τη δική του περιπέτεια υγείας με το ίδιο κουράγιο και αισιοδοξία. Ήταν ένας αφιερωμένος εργάτης της επιστήμης, που από ένα «μέτριο» εργαστήριο στις μεσοδυτικές πολιτείες κατάφερε να αντιπαρέλθει την αμφισβήτηση και τη μεροληψία με την οποία αντιμετωπίστηκε. (avgi.gr)
Έχει πει:
«Η εργασία είναι η μόνη μου αναψυχή, η πραγματική μου διασκέδαση»
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
18 Μαΐου – Μπέρτραντ Ράσελ
18/05/2018, 9:17 πμ -
17 Μαΐου – Σάντρο Μποτιτσέλλι
17/05/2018, 4:51 μμ -
16 Μαΐου – Μαρία Γκαετάνα Ανιέζι
15/05/2018, 11:30 μμ -
15 Μαΐου – Κάρλος Φουέντες
15/05/2018, 10:24 πμ -
14 Μαΐου – Άουγκουστ Στρίντμπεργκ
14/05/2018, 3:53 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
✔ Μαρία Ράπτη: «Ακόμη κι αν γράφω για κάτι φριχτό -πράγμα που δεν μου συμβαίνει σπάνια- το κάνω πάντα με ορμητική χαρά»
Συνέντευξη στην Βιργινία Αυγερινού // Η Μαρία Ράπτη γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε Ιστορία και Αρχαιολογία και –σε μεταπτυχιακό επίπεδο– Θέατρο. Εργάζεται ως φιλόλογος στην ιδιωτική δευτεροβάθμια εκπαίδευση, με ειδίκευση στην εφαρμογή της τεχνολογίας στην εκπαίδευση. Έχει εκδώσει ένα μυθιστόρημα
Περισσότερα -
Δύο ποιήματα
Της Άλκηστης Κ. // * Ρίγη Αχ αυτά τα αθέλητα αγγίγματα. Προχώρα Ο έρωτας είναι η απόσταση. Κάθε μικρό βήμα που κάνεις είναι ακόμα ένας λιλιπούτειος θάνατος. Οι ίριδες των ματιών δεν
Περισσότερα -
Στιβαρό ταξίδι ζωής
Γράφει η Ελένη Καρακατσάνη // Λιλή Μαυροκεφάλου «Φωνές», εκδόσεις Κέδρος Σε σας που επιθυμείτε μερικές ώρες ανάλαφρης ανάγνωσης με την συντροφιά ενός μυθιστορήματος όπου κυριαρχούν οι εκμυστηρεύσεις είτε ηρωικών κατορθωμάτων, είτε ανεκπλήρωτων ερώτων, σε συνδυασμό με ρομαντικούς περιπάτους
Περισσότερα -
Σημείωμα πάνω σε ένα απόσπασμα από τον «Μύθο του Σισύφου» του Albert Camus
Γράφει ο Αλέξης Ορφανός // * Στο βιβλίο του Albert Camus “Ο μύθος του Σισύφου”, στις πρώτες γραμμές του κεφαλαίου «Ένας παράλογος συλλογισμός» αναφέρονται τα παρακάτω: «Υπάρχει ένα μονάχα φιλοσοφικό πρόβλημα πραγματικά σοβαρό: η αυτοκτονία. Αν κρίνουμε
Περισσότερα -
Το αμερικανικό “όνειρο” του Κάφκα
Γράφει ο Βαγγέλης Γραμματικόπουλος // * Φράντς Κάφκα «Αμερική», Μετάφραση: Βασίλης Τομανάς, εκδ. Νησίδες, σελ. 344 Το 1912 ο Φραντς Κάφκα αρχίζει να συγγράφει το πρώτο εκτενές μυθιστόρημά του, το οποίο, όπως και τα δύο που θα ακολουθήσουν,
Περισσότερα -
Διηγήματα εσωτερικών πτήσεων
Γράφει ο Διονύσης Καρατζάς // Γιάννης Πανουτσόπουλος «Ο Ζορό δεν έχει δίπλωμα για διαστημόπλοιο», εκδ. Γαβριηλίδης, σελ. 88 Ο Γιάννης Πανουτσόπουλος, που σπούδασε μηχανικός αυτοματισμών και εργάζεται ως προγραμματιστής, κυκλοφόρησε το 2016 από τις εκδόσεις Γαβριηλίδης το πρώτο
Περισσότερα -
Υπόθεση Μνήμης
Γράφει ο Κωνσταντίνος Κωστέας // * Τάσος Γαλάτης «Μέμνησο», Γαβριηλίδης 2017. «έστω για μια στιγμή κι αυτό δεν είναι λίγο, γίνεται ξάφνου δυνατή η αθανασία» Μέμνησο δηλαδή θυμίσου. O Τάσος Γαλάτης πολιτογραφηθείς στων Ιδεών την πόλη από το
Περισσότερα
