Διήγημα: “Smating”
Γράφει η Κωνσταντίνα Σώζου- Κύρκου // * Η μαμά λέει ότι πρέπει ν’ αρχίσω να χτίζω το ‘εγώ’ μου, την ‘ταυτότητά’ μου και οι λέξεις της πέφτουν η μια πάνω στην άλλη προσεκτικά αλλά με κρότο, σαν
ΠερισσότεραΓράφει η Κωνσταντίνα Σώζου- Κύρκου // * Η μαμά λέει ότι πρέπει ν’ αρχίσω να χτίζω το ‘εγώ’ μου, την ‘ταυτότητά’ μου και οι λέξεις της πέφτουν η μια πάνω στην άλλη προσεκτικά αλλά με κρότο, σαν
ΠερισσότεραΓράφει η Κωνσταντίνα Σώζου- Κύρκου // * Ο Παπαδιαμάντης ξεκινάει το διήγημά του αυτό σχηματίζοντας το σκηνικό, τους χαρακτήρες και το χώρο. Τρεις γυναίκες βαδίζουν επί ώρες και επιτέλους φτάνουν στον προορισμό τους, το Δασκαλειό (θα μάθουν κάτι
ΠερισσότεραΒΙΒΛΙΟ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ: Γρηγόρης Αζαριάδης: «Το οργανωμένο έγκλημα απλώνεται παντού, σαν μια εφιαλτική Λερναία Ύδρα» Συνέντευξη στην Ελένη Γκίκα ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ: Γιάννης Φιλιππίδης: «Οι ήρωές μου αρχίζουν θαρρείς να κυκλοφορούν σαν αερικά» Συνέντευξη στην Ελένη Γκίκα ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ: Μαίρη Μαγουλά: «Η
ΠερισσότεραΓράφει η Κωνσταντίνα Σώζου-Κύρκου // “Λεβάντα” Κρατάει ένα ματσάκι λεβάντα Που έκοψε απ’ τα παρτέρια του δήμου, Οι εύκαμπτοι μίσχοι ξαποσταίνουν Πάνω στα διψασμένα του δάχτυλα, Ανάθημα στην αγαπημένη του. Τα δάχτυλά του ανιχνεύουν στο πρόσωπό
ΠερισσότεραΒΙΒΛΙΟ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ: Χρήστος Χωμενίδης: «Για την Νίκη είμαι ο μπαμπάς της, αλίμονο να ήμουν ο συγγραφέας» Από την Ελένη Γκίκα ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ: Χρήστος Αστερίου: «Αποτελεί κατόρθωμα να γράψει κανείς μια ιστορία για ευτυχισμένους ανθρώπους» Από την Ελένη Γκίκα ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ:
ΠερισσότεραΓράφει η Κωνσταντίνα Σώζου-Κύρκου // Μοναξιά Κρέμεται απ’ τις γωνίες του κρεβατιού, Είναι στ’ απλωμένα χέρια σου, Στην παγωμένη σκιά της παλάμης σου Στον τοίχο, στα δάχτυλα των ποδιών σου Που βρίσκουν πάτο, Στις
ΠερισσότεραΒΙΒΛΙΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ: Η Finca Vigia του Έρνεστ Χέμινγουεϊ στην Κούβα Επιμέλεια: Ελένη Γκίκα ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ: Παναγιώτης Σ. Χατζημωυσιάδης: «Yπάρχουμε, αναπνέουμε, λειτουργούμε πάντα σε συνάφεια με τους άλλους και σε συνθήκες κοινωνικού ετεροπροσδιορισμού» Από την Ελένη Γκίκα ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ: Αλέξανδρος Αδαμόπουλος.
ΠερισσότεραΓράφει η Κωνσταντίνα Σώζου-Κύρκου // Ο Χρόνος Ο χρόνος σκόνη στα μπαλκόνια και στα κάγκελα που Πάνω τους γράφουν τα ιερογλυφικά τους Τα περιστέρια. Ο χρόνος πάχνη, χιόνι στις σκεπές, Μάταια τα χελιδόνια προσπαθούν
ΠερισσότεραΒΙΒΛΙΟ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ: Σταυρούλα Δημητρίου: «Ο έμπειρος αναγνώστης θα αντιληφθεί το αλφαβητάρι μου» Από την Ελένη Γκίκα ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ: Ευγενία Ασλανίδη: «Οι χώροι των τεχνών και των γραμμάτων είναι η θάλασσα κι εμείς… δεν είμαστε ψαράδες» Από την Ειρήνη- Πασκουαλίτα
ΠερισσότεραΓράφει η Κωνσταντίνα Σώζου-Κύρκου // Εκτρώματα Ψυχής Τα μυστικά μου θα τα πάρω μαζί μου Στον τάφο μου, σου λέω. Μεταλλικές μπάλες που σέρνουν φυλακισμένοι με αλυσίδες, Ασήκωτες. Γελάς. Αυτό θες κι εσύ. Δε
ΠερισσότεραΓράφει η Πέρσα Κουμούτση // «Λόγος και Αιτία για μια θύμηση» του Άγγελου Πετρουλάκη, εκδόσεις: Πανθεσσαλική Ένωση ατόμων με σκλήρυνση κατά πλάκας. Η εν λόγω συλλογή του Άγγελου Πετρουλάκη συγκροτεί το πρώτο βιβλίο μιας τρίπτυχης έκδοσης με ποιήματα
ΠερισσότεραΓράφει η Χρύσα Νικολάκη // «Αλλά ρύσαι ημάς» Στα συρματοπλέγματα του μίσους και στου χρήματος το δίχτυ, μπλέχτηκε η Ειρήνη. Μία δήθεν πατριωτική άνοιξη ο όλεθρος πότισε με μπαρούτι το ταπεινό χαμόμηλο και όλα τα αειθαλή, φυλλοβόλα
ΠερισσότεραΤου Χρήστου Τερζόγλου // * Πήρα χάπια στην ηλικία των 15 ετών. Θυμάμαι τότε, ένα χέρι να με χτυπάει στην πλάτη και να μου λέει χαμογελώντας “Μην ανησυχείς, είναι μικρό το τίμημα για μια τέτοια ανταμοιβή”. Δεν
ΠερισσότεραΤης Μαρίας Σταυρίδου // ΜΙΑ ΑΝΟΗΤΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΡΩΤΑ Προσπαθείς να κρυφτείς… το βλέπω… το νιώθω… Παλεύεις να φύγεις μακριά από τα μάτια μου, σαν να σ’ ενοχλεί το βλέμμα μου, σαν να σ’ ενοχλεί η
ΠερισσότεραΓράφει ο Παύλος Λεμοντζής // Μετά από τη μεγάλη επιτυχία που σημείωσε το φθινόπωρο του 2021 “Το Καθαρό Σπίτι” της SARAH RUHL επιστρέφει στο θέατρο « Τ » Θεσσαλονίκης, με νέο κύκλο παραστάσεων από τις 29 Απριλίου έως τις 29
ΠερισσότεραΓράφει η Ελένη Γκίκα // Έντγκαρ Άλαν Πόε «21 ιστορίες και το Κοράκι», Μετάφραση- ανθολόγηση: Κατερίνα Σχινά, Εκδ. Μεταίχμιο, σελ.437 «Είναι αλήθεια ότι μπορεί να μη βρω ποτέ την ευκαιρία να διοχετεύσω τα γραπτά μου στον κόσμο,
ΠερισσότεραTου Νικηφόρου Βυζαντινού // Θλίψη Μες στην θλίψη βουτηγμένη κολυμπά η ύπαρξη μου πάντα στενοχωρημένη μου εφάνταζε η ζωή μου. Δίχως γέλια, δίχως μέρα ήλιου φώς να την στολίζει μ’ έναν άγριο αγέρα η ψυχή μου
ΠερισσότεραΓράφει η Σοφία Μούτσου // * Κώστας Αρκουδέας «Συλλέκτης μανιταριών», νουβέλα, σελ. 115, εκδόσεις Καστανιώτη, Απρίλιος 2023 Η ιστορία του ανθρώπινου είδους μοιάζει όλο και περισσότερο σαν μια κούρσα ταχύτητας μεταξύ μάθησης και καταστροφής / Τζωρτζ Όργουελ The
ΠερισσότεραΤου Κώστα Παπαδομανωλάκη // Κάθε γράμμα ξεκινάει με μία προσφώνηση. Αλλά εγώ δεν ξέρω πώς να σε πω. Και αυτό, γιατί δεν έχω βρει ακόμα τη λέξη, που να περιγράφει το άπειρο. Τώρα έχω μηδενίσει. Έχω φτάσει
ΠερισσότεραΤης Τίνας Κουτσουμπού // * Τα περίμενα μέρες. Διακόσια ευρώ μου είχε πει θα μου ‘στελνε. Όλα στον καινούργιο μου φοιτητικό λογαριασμό που μου άνοιξε για να υποστηρίξει τα πρώτα έξοδα διαμονής. «Βρες μια ολιγόωρη απασχόληση παιδί μου
ΠερισσότεραΤου Χρήστου Νιάρου // Δημήτρης Τρωαδίτης «Γέννες ανέγγιχτες», Εκδόσεις Στοχαστής, 2024 “Πάρε την λέξη μου, δως μου το χέρι σου” κατέθεσε σε μια ποιητική αποστροφή του ο υπερρεαλιστής ποιητής μας, Ανδρέας Εμπειρίκος. Πάρτε λίγο νερό για
ΠερισσότεραΤης Λυδίας Μαργαρώνη // * Ανάμεσά μας κοιμόταν ένας ξένος. Μύριζε ταλκ και ξινισμένο γάλα. Το στήθος μου πρησμένο με πόναγε αφόρητα κι αυτός κάθε τόσο άπλωνε τα χέρια, έμπηγε τα νύχια στη σάρκα μου κι
ΠερισσότεραΓράφει ο Άγγελος Χαριάτης // Julian Barnes «Ελίζαμπεθ Φιντς», Μετάφραση: Κατερίνα Σχοινά, εκδ. Μεταίχμιο Ο πολυγραφότατος Julian Barnes μάς παρουσιάζει το νέο του μυθιστόρημα Ελίζαμπεθ Φιντς το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο σε εξαιρετική μετάφραση
ΠερισσότεραΓράφει ο Άγγελος Τσανάκας // Έριχνε πίσω μου νερό σαν έφευγα από το πατρικό μου σπίτι στο χωριό, να πάω στη δεύτερη πατρίδα μου, στο τόπο που φοιτούσα. Κι αργότερα, πάντα το ίδιο έκανε όταν
ΠερισσότεραΓράφει ο Σταύρος Σταμπόγλης // Νίκος – Οχάνες Μικιρδιτσιάν “Ατάραχα έμειναν τα πουλιά στα σύρματα”, Εκδόσεις Γαβριηλίδης, Αθήνα Φεβρουάριος 2018 Προσθέτω την έννοια «Πρώτη Συλλογή» σαν πολύτιμο κόσμημα ή πολεμικό παράσημο για την ποιητική του ψυχίατρου Νίκου Μικιρδιτσιάν.
ΠερισσότεραΤου Δημήτρη Παπακωνσταντίνου // * Στο κενό Ταξίδεψα πολύ, τον κόσμο γύρισα δε μένει τίποτα να δω κάτω απ` τον ήλιο μουρμούριζε κουνώντας τις κεραίες του ένας σαλίγκαρος μικρός πάνω στα φύλλα. Μα εγώ κρεμιέμαι
Περισσότερατης Χριστίνας Παπαντωνίου // * Ο σκύλος ανασήκωσε το ένα αυτί και έπειτα το ξαναχαμήλωσε. Έστρεψε τη μουσούδα του προς το πιατάκι του, ήταν δεν ήταν μισό μέτρο μακριά, το μύρισε και ξαναέγειρε. Είχε περάσει καιρός από την τελευταία
Περισσότερα