Fractal
Home / FRACT-ALL / Διήγημα: “Αγορά χρυσού”
21/06/2017, 12:10 μμ

Διήγημα: “Αγορά χρυσού”

Της Μαλβίνας Ιωσηφίδου // *

 

 

 

 

Η Σόνια στα είκοσι της χρόνια σπουδάζει στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο και συγχρόνως δουλεύει. Καθυστερεί λίγο η πρόοδός της, γιατί η δουλειά της τρώει χρόνο. Και δεν είναι μόνο η δουλειά, είναι και ο Θανάσης, η αθανασία της ψυχής της! Τον συμμάζεψε στο δυαράκι, που της δώσανε οι γονείς της, για να είναι πιο ανεξάρτητη. Μοντέρνες αντιλήψεις! Καλό παιδί ο Θανάσης, τέλειωσε γραφιστικά στα ΤΕΙ, δούλευε σε μια εταιρεία. Με την κρίση όμως, διώξανε τους άλλους δύο γραφίστες και κρατήσανε μόνο αυτόν. Και εκείνος δήλωσε παραίτηση, γιατί έτσι ήταν η γραμμή του κόμματος να υποστηρίξει τους συντρόφους από τη μια και να γονατίσει το αφεντικό από την άλλη! Εκείνοι όμως είχαν κάτι λεφτουδάκια, τους υποστήριξαν και οι γέροι τους και στήσανε δική τους δουλειά και… ….Αντίο Θανάση! Σε αυτή τη φάση γνώρισε η Σόνια το Θανάση και πολύ τον εκτίμησε! Εκείνη είχε το δυαράκι, καλό μισθό σε εταιρεία κινητής τηλεφωνίας, οι γονείς κοντά, τα ταπεράκια πήγαιναν και ερχόντουσαν, ζωή χαρισάμενη! Ο πατέρας διευθυντική θέση σε Οργανισμό κοινής Ωφέλειας. Η μητέρα, προϊσταμένη σε μεγάλο ιδιωτικό νοσοκομείο. Η Σόνια μεγαλωμένη στην άνεση αλλά της έλειπαν οι γονείς πολλές ώρες. Καλή μαθήτρια, αριστούχα, μετά επιτυχίες, σπουδές. Μέχρι που άλλαξαν όλα. Τούμπα ήρθε η ζωή της: ο πατέρας έφυγε από το σπίτι γιατί λέει τα ‘φτιαξε με την γραμματέα του. Η Σόνια, δεν πήγαινε πλέον στη δουλειά. Λάτρευε τον πατέρα της. Κατηγορούσε τη μητέρα της, ότι εκείνη έφταιγε. Πέρασε κάποια στιγμή από το πατρικό, έμεινε για λίγο…. Η μητέρα απουσίαζε. Άφησε το κλειδί του πατρικού σπιτιού σε εμφανές σημείο, έτσι ώστε η μητέρα να το βρει μόλις επέστρεφε. Κουβαλώντας τις ενοχές της, τράβηξε με δύναμη την πόρτα, σα να ήθελε έτσι να γυρίσει σελίδα. Σαν η μητέρα γύρισε, ανησύχησε. Την πήρε στο κινητό. Καμιά απάντηση. Αυτό το παιδί της έμεινε και τώρα…. Τα οικονομικά της Σόνιας στένεψαν και από πάνω, όλες οι ανάγκες του Θανάση, που δουλειά δεν έβρισκε και για να ξεφεύγει από την μελαγχολία κάπνιζε και για να φτιάχνει το κέφι του, ενίσχυε το τσιγάρο με λίγο χόρτο. Ήταν απόγευμα μιας Πέμπτης. Το πήρε απόφαση, γιατί από μέρες παίδευε το μυαλό της με τη σκέψη αυτή! Τεράστια η ταμπέλα του καταστήματος: “ΑΓΟΡΑ ΧΡΥΣΟΥ” Δρασκελίζει τα δυο σκαλοπάτια αποφασιστικά. Ένας πληθωρικός γελαστός κύριος την καλοδέχεται. Του αφήνει στον πάγκο ένα κουτάκι. -Πόσα, του λέει με βραχνή φωνή. Ο κύριος ανοίγει το κουτί, παίρνει μια βέρα που υπάρχει μέσα και τη βάζει στη ζυγαριά.

Κάνει τους υπολογισμούς του, όταν ξάφνου μια κυρία μπουκάρει στο κατάστημα. Είναι η μητέρα της Σόνιας που εδώ και λίγη ώρα την παρακολουθεί. Η ατμόσφαιρα ηλεκτρισμένη. -Εδώ παιδί μου ρευστοποιείς τα συναισθήματά μου; Κι εσείς κύριε με το πιο πρόστυχο επάγγελμα του κόσμου σπεύδετε στην απάτη φυσικά. -Εγώ τη δουλειά μου κάνω κυρία. -Απάτη είναι η βέρα σου μάνα. Σου είναι άχρηστη πια. Γι’ αυτό την πήρα. Η μητέρα της Σόνιας, έβαλε τη βέρα στο κουτί μετά στην τσάντα της, προσπαθώντας να κρατήσει την ψυχραιμία της. Η «ΑΓΟΡΑ ΧΡΥΣΟΥ» διαμαρτυρήθηκε για την επέμβαση της κυρίας. -Φωνάζω αμέσως την Αστυνομία, φοβέρισε η κυρία και πάτε μέσα ετούτη σαν κλέφτρα και εσείς σαν κλεπταποδόχος. Τράβηξε την κόρη της έξω από το κατάστημα. Όχι βίαια, μα προστατευτικά. -Το δαχτυλίδι αυτό, είπε η μητέρα, κάποτε επισφράγισε μιαν αγάπη, που καρπός της ήσουν εσύ! Όντως τώρα, δεν μου ανήκει! Όμως δεν του ταιριάζει αυτή η κατάληξη… πάρ’ το δικό σου μα φύλαξέ το. -Εσύ φταίς, απάντησε η Σόνια, Δεν έκανες τίποτα να τον κρατήσεις … -Η ευτυχία παιδί μου είναι το πιο εύθραυστο πράγμα, πιο εύθραυστο από την υγεία και από την Ειρήνη και από τη χειμωνιάτικη λιακάδα! Κράτα το δαχτυλίδι φυλαχτό! -Δεν έκανες τίποτα να τον κρατήσεις είπε, παίρνοντας το δαχτυλίδι. Άντε Γεια. Η Σόνια έφυγε με γρήγορα βήματα, έκανε το γύρο του τετραγώνου και επέστρεψε στην «ΑΓΟΡΑ ΧΡΥΣΟΥ»! Ο άνθρωπος μόλις την είδε θορυβήθηκε, δεν ήθελε μπλεξίματα. Στο τέλος της τα μέτρησε και βιάστηκε να τη διώξει. Μα βιαζόταν και εκείνη…. Ο Θανάσης περίμενε το χρήμα, είχε τόση ανάγκη….

 

 

 

 

* H Μαλβίνα Ιωσηφίδου γεννήθηκε στην Καρδίτσα, όπου και έζησε έως τα δεκαοκτώ της χρόνια. Εκεί τελείωσε το τότε Κλασσικό Γυμνάσιο Θηλέων. Συνέχισε σπουδές στο Καποδιστριακό Παν/μιο το Χημικό της φυσικ/κής Σχολής. Έκανε μεταπτυχιακά στη Χημεία στο Πανεπιστήμιο PARIS VI , στο Παρίσι. Εργάσθηκε ως Χημικός στη Φαρμακοβιομηχανία και κατόπιν στην οικογενειακή επιχείρηση που δημιουργήσαμε με τον Σύζυγό της. Έχει δύο γιούς και είναι Συνταξιούχος.

 

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top