Ποίηση: “Οι Ταξιδιώτες”
Της Αλεξίας Αθανασίου // *
Γλυπτά του Bruno Katalano
Ελλείψεις τους να βλέπεις δεν χορταίνεις
σκέψεις να κάνεις συναισθήματα να νιώθεις
το πως ν’ αναρωτιέσαι το γιατί… το πότε.
Θάλασσες ίσως και Στεριές να διέσχισαν στ’ Απέραντο
του Κόσμου• Πάγους ν’ αντιμετώπισαν, ή
Λάβες• Χαρές συχνά να γεύτηκαν ανείπωτες τις Λύπες
κι Αλώβητοι ή Αδιάσπαστοι Άρτιοι
να μείνουν δεν μπορέσαν• τμήματα του Εαυτού τους
έχασαν ( μνήμες _ ύλη ) θυσίασαν χαρίσαν
μ’ αποφασιστικά ( βαλίτσα τους στο χέρι πάντοτε
κρατώντας ) αέναο το βήμα συνεχίζουν
( στο Φώς κ α τ α κ ε ρ μ α τ ι σ μ έ ν ο ι στη ματιά μας )
στον Άγνωστο επιμένοντας να φτάσουν Προορισμό.
… Και ίσως στο Τέλος μια βαλίτσα ν’ απομείνει απ’
τον Καθένα, τον Κάτοχό της να προσμένει,
Ακέραιον• _ ή, έναν καινούριο Ταξιδιώτη.
* Η Αλεξία Αθανασίου είναι Κερκυραία ποιήτρια & συγγραφέας επ. φαντασίας. Αγαπά τη φωτογραφία, τη φύση, τον αθλητισμό & κατέχει μαύρη ζώνη στο Shotokan Karate_Do. (Εκτενές βιογραφικό υπάρχει στην ηλ. διεύθυνση: Greek scifi & fantasy wiki /Αλεξία Αθανασίου).
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
Διήγημα: “Ο κήπος”
07/05/2024, 8:55 μμ -
Ποίημα: “Διογένης”
07/05/2024, 8:52 μμ -
Ποίημα: “συνίζηση”
07/05/2024, 8:50 μμ -
Ποιήμα: “Τερακότα”
07/05/2024, 8:49 μμ -
Ποίημα: “Ανάσταση”
07/05/2024, 8:48 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Η εκκωφαντική ηρεμία του Δημήτρη Μαραμή
Από τον Γιάννη Παναγόπουλο // Ο συνθέτης Δημήτρης Μαραμής ετοιμάζεται για τη συναυλία με τίτλο «Μυστικός Έρωτας», που θα πραγματοποιηθεί την Παρασκευή 6 Φεβρουαρίου στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών – Μεγάλη Μουσική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος – Λίλιαν Βουδούρη, χωρίς
Περισσότερα -
Το σχολείο είναι μαγεία…
Του Νίκου Τσούλια // Νόμοι για την εκπαίδευση ψηφίζονται ξανά και ξανά αλλά στο σχολείο δύσκολα φτάνει κάτι δημιουργικό. Υπουργοί Παιδείας πάνε και έρχονται, και τη σκόνη τους μόνο αφήνουν ή έχουν κάτι αλλάξει στις εξετάσεις. Δηλαδή απλά
Περισσότερα -
Διήγημα: “Τι λένε οι κουτσομούρες”
Του Δαμιανού Αγραβαρά // * Τι λένε οι κουτσομούρες Τι λένε οι κουτσομούρες, οι σπάροι, τα μπαρμπούνια; Οι γάτες νιαουρίζουν, τα σκυλιά γαβγίζουν, τα πουλιά κελαηδούν. Τα ψάρια τι σκατά κάνουν; Αυτό το γκριζωπό απέναντί μας
Περισσότερα -
Ένα ποίημα: “Δασκάλα μου”
Της Μαρίας Σκαμπαρδώνη // * Δασκάλα μου Δασκάλα μου τη γνώση σου εμπιστεύομαι, αφήνομαι να με διδάξεις. Και τον κόσμο της ψυχής μου με τη γνώση σου να αλλάξεις. Δασκάλα μου τα μάτια σου
Περισσότερα -
Διήγημα: «Η καλή πλευρά της ζωής…»
Της Μαρίας Βέρρου // * Υπάρχουν θαυμάσια και αξιοζήλευτα πράγματα να απολαύσει ανενόχλητα κάποιος σ’ αυτό το τεμπέλικο σπίτι με τα μεγάλα ευγενώς ταπετσαρισμένα δωμάτια, τα θηριώδη παράθυρα, με τις σαντούκ βαριές κουρτίνες να κρέμονται ανενόχλητες, σαγηνευτικά
Περισσότερα -
Η ποίηση ως πράξη αντίστασης
Γράφει η Μάρθα Βασιλειάδη // * «Του ουρανού και της γης» του Θάνου Γιαννούδη, εκδ. Βακχικόν, Αθήνα, 2019 Σ’ ένα πολύ πρόσφατο κριτικό δοκίμιο με τον εύγλωττο τίτλο Η τέχνη που αυτοκτονεί, ο μεταφραστής, φιλόλογος και ποιητής ο
Περισσότερα -
✩ Μυρτιώτισσα, η Λυρική ποιήτρια, ο άνθρωπος
Από τον Πάνο Χατζηγεωργιάδη // * (Μια αναφορά στη Θεώνη Δρακοπούλου) Έχω αναφερθεί πολλές φορές στον λόγο της αναπόλησης του παρελθόντος κόσμου. Το να προσπαθεί κάποιος να συλλέξει τα κομμάτια του κόσμου που «επέρασε και εχάθη»,
Περισσότερα