Ποίημα: “Διογένης”
Του Κωνσταντίνου Μπούρα // *
Διογένης
Οι κραταιοί τού κόσμου
Θέλουν την ψυχή σου.
Με αντάλλαγμα τι;
Ένα χρυσό αντίσκηνο
Και μία παλλακίδα.
Για τα γεράματα
Αποκούμπι.
Κάθε μέρα Λαμπρή
Σαν κοιτάς τον ήλιο
Κατάματα.
Έτσι είσαι μαθημένος.
Πολλών ζωών
Κατάγματα
Σε δίδαξαν
Πως ζούμε περισσότερο καιρό
Αλλού
Παρά εδώ.
Κι οι τυφλοί
Ας με λέγουν τυφλό.
Κι οι τρελοί
Τρελό.
Είναι μεγάλη ελευθερία
Να περπατάς με τριμμένο
Χιτώνα
Και νεανικά μυαλά.
Κάθε μέρα Λαμπρή.
Κάθε μέρα σπουδή
Τής ανθρώπινης
Τραγικωμωδίας
Στον πανέμορφο
Γαλαζόφαιο
Πλανήτη Γαία.
Οι σοφοί στροβιλίζονται
Με το φεγγάρι
Στη μουσική
Τών σφαιρών
Υπακούοντας.
Η μέγιστη Πειθαρχία.
*https://konstantinosbouras.gr
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
“το χρώμα βάφει”. Ανέκδοτο ποίημα του Κώστα Θ. Ριζάκη
14/05/2024, 8:17 μμ -
Nουβέλα: “Ε λοιπόν αποφάσισα να βαριέμαι…”
14/05/2024, 8:07 μμ -
Δύο μικροδιηγήματα
14/05/2024, 8:06 μμ -
Διήγημα: “Ο γραφιάς”
14/05/2024, 8:02 μμ -
Διήγημα: “Μέλλον”
14/05/2024, 8:01 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Ποίηση: “Και να που γίναν βαρετές οι Κυριακές”
Της Ζωής Δικταίου // * Και να που γίναν βαρετές οι Κυριακές να με γερνούν οι ενοχές κι εσύ να φεύγεις κλεμένα χάδια, πόλεις επαρχιακές πώς το λερώνεις το φιλί, πώς τ’ αποφεύγεις. Ξεφτίλες
Περισσότερα -
Πέρα από τα γεγονότα
Γράφει η Άννα Γρίβα // * Γιώργος Λίλλης, “Ο Άνθρωπος τανκ”, θράκα, 2017 Με ποιον τρόπο μπορεί να σμίξει το σκληρό και αβέβαιο παρόν με την αθωότητα ενός χαμένου παιδικού κόσμου; Πώς η μνήμη και καταγραφή του εδώ
Περισσότερα -
“προς δαιμονιζομένους”. Ανέκδοτο ποίημα του Κώστα Θ. Ριζάκη
Tου Κώστα Θ. Ριζάκη // προς δαιμονιζομένους στρωσίδια βρήκαν’ κ’ έτοιμα εκοιμήθηκαν την άλλην την παράλλην πάλιν στα ίδια δεν τρώγαν’ τι να φάν’ ποιος να μαγείρευεν ‒ιδίως πώς ναν μαγειρέψει αφού δεν είχαν‒ ούτε προμήθειες
Περισσότερα -
Διήγημα Fractal: “Αλάνι”
Της Κωνσταντίας Σωτηρίου // * Μόλις που προλαβαίνεις το ταξί να μην σε πατήσει. Καταραμένη, σου φωνάζει με οργή ο οδηγός. Κρύβεσαι πίσω από τον τοίχο και περίμενες να κακό να περάσει. Ο ταξιτζής σπινάρει και κυλάει με
Περισσότερα -
Κοινοί τόποι ιδεών
Γράφει ο Αντώνης Χαριστός // * Από τον πεσιμισμό του Δημήτρη Παπαρρηγόπουλου Η παλαιά/πρώτη αθηναϊκή σχολή χρονολογείται την περίοδο 1830-1880. Τα συστατικά της στοιχεία αποτελούσε η χρήση καθαρεύουσας γλώσσας στα πλαίσια του ρομαντισμού. Το ρεύμα του ρομαντισμού
Περισσότερα -
«Το να μην αισθάνεσαι τίποτε είναι άραγε και αυτό ένα συναίσθημα;»/ «Το να αισθάνεσαι όλο και περισσότερο, μοιάζει σχεδόν με πόνο….»
Γράφει η Νάντια Τράτα // «Δεσμοί στοργής» του Ροδρίγο Ασμπούν, Μετάφραση: Γεωργία Ζακοπούλου, Εκδόσεις Πατάκη Μ’ ένα έργο βαθιά ανθρώπινο, γραμμένο με μία κομψότητα και μία συμπυκνωμένη τρυφερότητα, που ισορροπεί αριστοτεχνικά στα όρια ανάμεσα στη βιογραφία, τη μυθοπλασία
Περισσότερα -
Τρία ποιήματα
του Χρήστου Βασματζίδη // * Ι. Απόκρουση ενός ερεθισμού, αντιέμπνευση «Το σήμερα δεν είναι σήμερα, είναι μία πικρή γεύση ενός εαυτού που αρνήθηκε να μεγαλώσει» ΙΙ. Τα δάκρυα των άλλων και οι ραγισμένες σιωπές τους δεν σε
Περισσότερα
