Ποίηση: “Γηραιά ήπειρος”
Της Σοφίας Σκλείδα // *
Αγκομαχά η ψυχή
Τρέμει το δοξάρι της
Ιερά βέλη εξαπολύονται σε μαντεία ανέκφραστων προφητειών
Ικέτιδες, μνηστήρες και πάμπτωχοι θεοί διατρέχουν τη γηραιά
ήπειρο
Και εμείς πενθούμε την τραγική μοίρα μας
Αυτή που μας κληροδότησαν
Μας επέβαλαν
Μας παρέδωσαν οι βέβηλοι και αδίστακτοι πλανητάρχες
Κρύψου από το φως
Αν σε βρει, θα σβήσει
Μην κοιτάξεις τον ήλιο
Θα χαθεί η λάμψη του
Μην αγγίξεις τον ουράνιο θόλο
Αμαυρώνεις το θεϊκό κάλλος
Ψάξε για τον έρωτα που διέγραψες
Τα όνειρα που πρόδωσες
Την αγάπη που ποδοπάτησες
Την ψυχή σου που θρυμμάτισες
Κάτω από τις σόλες ενός χαμένου μέλλοντος…
* Η Σοφία Σκλείδα σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Είναι κάτοχος Master Παιδαγωγικής και Διδάκτωρ Συγκριτικής Παιδαγωγικής. Επιστημονικά ασχολείται με τη διδακτική, τη Σχολική Ψυχολογία, την Ειδική αγωγή, την Αρχαία και τη Νέα Ελληνική Γραμματεία Δημοσιεύει άρθρα σε έγκριτα επιστημονικά περιοδικά. Έχει βραβευτεί στην Ελλάδα και στο εξωτερικό για τη συμμετοχή της σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς. Πρόσφατα εξέδωσε την πρώτη της ποιητική συλλογή με τίτλο ΟΝΕΙΡΩΝ ΟΑΣΗ.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
Ποίημα: “Τυφλή ελεγεία”
30/04/2024, 7:42 μμ -
Ποίημα: “Eλάχιστο”
30/04/2024, 7:40 μμ -
Ποίημα: “Ο καλύτερος εχθρός”
30/04/2024, 7:39 μμ -
Ποίημα: “Φθορά”
30/04/2024, 7:37 μμ -
Ποίημα: “Λύτρωσις”
30/04/2024, 7:36 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
✩ “Μόνο Αίμα”, ένα αθάνατο αριστούργημα τού Τζόελ Κοέν. Υπόδειγμα δομημένης δραματουργίας
Γράφει ο Κωνσταντίνος Μπούρας // * “Μόνο Αίμα”, ένα αθάνατο αριστούργημα τού Τζόελ Κοέν, ΥΠΟΔΕΙΓΜΑ ΔΟΜΗΜΕΝΗΣ ΔΡΑΜΑΤΟΥΡΓΙΑΣ. Το φαινόμενο να ξαναβλέπουμε στους θερινούς κινηματογράφους ψηφιακές κόπιες παλαιών καλογυρισμένων ταινιών με εξαίρετες ερμηνείες ΟΦΕΙΛΕΤΑΙ ΣΤΟ ΚΑΛΟΧΤΙΣΜΕΝΟ ΣΕΝΑΡΙΟ
Περισσότερα -
Με φόντο έναν μύθο που έλκει την καταγωγή του από τους Ατρείδες, τον Οιδίποδα και τον Άμλετ
Γράφει ο Κώστας Τραχανάς // Ελένη Γκίκα “Ο τελευταίος άλυπος”, Εκδόσεις Αρμός 2023, σελ. 373 Ο Άλυπος (5ος/4ος αιώνας π.Χ.) ήταν γλύπτης με καταγωγή από τη Σικυώνα. Δημιούργησε μια σειρά γλυπτών με επινίκιες παραστάσεις, τα οποία βρισκόταν στον
Περισσότερα -
Η πόρτα που οδηγεί στο παρελθόν
Γράφει ο Διονύσης Μαρίνος // «Η κρυφή πόρτα» του Αλέξη Πανσέληνου, Εκδ. Μεταίχμιο, σελ. 184 Στο μυθιστόρημα «Η μεγάλη πομπή», από το μακρινό 1985, ήταν η κριτική ματιά απέναντι στο μεταπολιτευτικό χυλό που κατέκλυσε τους πάντες. Στις
Περισσότερα -
Κεφάλαιο 8: «Τ’αρώματα του Έρωτα»
Tης Άννας Εμμανουήλ // * Εν λευκώ Η γυμνή καμπύλη του ώμου μου, ανέγγιχτη χωρίς παρελθόν… Στην χαρίζω… Διάφανα μάτια. Κόκκινα χείλη γεμάτα Βόσπορο… Και λίγο από το κρασί της άγριας ομορφιάς μου… Και στις διάφανες στιγμές μας,
Περισσότερα -
Πέντε ποιήματα
Της Μαρίας Καπετάνου // * Ποίημα 1 Στο βράδυ καθρεφτίζεται το ασυνείδητο και δεν μπορεί να δει εντός του. Να ξεκαθαρίσει, να φύγει για να λευτερωθεί. Και να μπορεί να μιλήσει τον εαυτό του. Τον απομονωμένο, κεκλεισμένο
Περισσότερα -
«Μύθευσις» – προοίμιο
Γράφει ο Γιάννης Λαδάκης // * Με κούρασε ο αέρας και τα λόγια που φέρνει Κατασκοπεία, ο μέγας προορισμός του θεού Ορίζει από μένα έναν ομοούσιο αναδευτήρα Προφταίνω να φανώ γελοίος, προτού το χαρακτηρισμό… Ξυπνάω και φωνάζω
Περισσότερα -
Διήγημα Fractal: “Πρόγραμμα μιας άλλης εξέλιξης”
Της Τζένης Μανάκη // Η επανάληψη ακριβώς της ίδιας σκηνής κάθε μέρα, την ίδια σχεδόν ώρα είχε αρχίσει να τον τρελαίνει. Ήξερε με βεβαιότητα ότι μόλις τελείωνε το πλύσιμο του τελευταίου πιάτου θα του έκανε την ίδια κι απαράλλαχτη
Περισσότερα