Ποίηση: “Ο περιπτεράς”
Γράφει η Μαρία Σκαμπαρδώνη //
Ο περιπτεράς
Ο περιπτεράς της γειτονιάς,
μόνο καπνίζει, δε μιλά.
Συνέχεια το ταμείο ανοιγοκλείνει
και μετράει τα λεφτά.
Συνέχεια λογαριάζει τα λεπτά,
σημειώνει σε χαρτί και συνέχεια μονολογεί.
Γκρινιάζει όταν το εμπόρευμα δε φεύγει,
ο μήνας πάλι δύσκολα θα βγει.
Πάντοτε αγχωμένος, νευρικός,
μήπως το ξεφύγει στο μέτρημα κάνα λεπτό.
Δε σηκώνει το κεφάλι,
μήτε για «παρακαλώ», μήτε για «ευχαριστώ».
Μία μπύρα πήρε ένα παιδί
κρυφά, δεν είχε να πληρώσει.
Κάθιδρος, μανιώδης, σαν ταύρος λυσσασμένος,
απαίτησε τα δύο ευρώ να του δώσει.
Λίγο στάσου καλέ μου περιπτερά,
στην εξαθλίωση και ο άλλος βρέθηκε.
Θα σου αποδώσω το ποσό που σου χρωστά,
και έτσι το δίκιο αποδόθηκε.
Ο περιπτεράς, ο γνωστός της γειτονιάς,
σκυμμένος σε υπολογισμούς.
Πώς χρήματα περισσότερα να βγάλει,
χαμένος σε τέτοιος λογισμούς.
Περιπτερά, καλέ μου περιπτερά,
δώσε σε εκείνον που σε ανάγκη βρίσκεται.
Μη σκέφτεσαι τόσο τα λεφτά, όλα είναι δανεικά,
θα σου δώσω ότι ο άλλος δυσκολεύεται.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
Δύο μικροδιηγήματα
14/05/2024, 8:06 μμ -
Διήγημα: “Ο γραφιάς”
14/05/2024, 8:02 μμ -
Διήγημα: “Μέλλον”
14/05/2024, 8:01 μμ -
Διήγημα: Διαβάζοντας το «Η κοκκινοσκουφίτσα παντού»
14/05/2024, 7:57 μμ -
“Η πιο λεπτή κλωστή που έγινε ποτέ”
14/05/2024, 7:38 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Δύο ποιήματα: “Ξαφνικά…. δυστύχημα ή μονόδρομος; ” & “Αβυσσαλέο το ανοίκειο”
Της Ελένης Τριβέλλα // Ξαφνικά…. δυστύχημα ή μονόδρομος; Ξαφνικά. Τόσο ξαφνικά όσο μια δεξιά περιστροφή του λεπτοδείκτη στο μυαλό μου. Μαύρη θάλασσα, ασάλευτη. Το νερό μέχρι τους ώμους. Δίψα. Επιπλέω Που είναι τα χέρια μου; Με
Περισσότερα -
«Υπάρχει τραγωδία δίχως κάθαρση;»
Γράφει η Σοφία Πολίτου-Βερβέρη // Ευαγγελία Τάτση «Ακακίες στη σαβάνα», εκδόσεις βακχικόν Η ποίηση είναι ένα παιχνίδι που κρατά το μυαλό μας ζωντανό. Και δεν υπάρχει πιο τολμηρός και συγκινητικός λόγος από αυτόν της ποίησης. Η ποίηση αποκαλύπτει
Περισσότερα -
Η βιωματική αφήγηση της Μαρινέλλας και η απολαυστική αφηγηματική δεινότητα του συγγραφέα
Γράφει η Τούλα Ρεπαπή // Γιάννης Ξανθούλης, «Μαρινέλλα, οι νύχτες που έγιναν μεσημέρια», εκδ. Διόπτρα «Όμως πάντοτε, τώρα που γυρίζουμε πίσω, βλέπω πως είχα μυαλό στο κεφάλι μου, κι ας φυσούσαν γύρω ένα σωρό παραπλανητικοί άνεμοι.
Περισσότερα -
Φύλλα φθινοπώρου
Γράφει η Νοέλ Μπάξερ // * Οι άνεμοι του χρόνου, της Ελένης Κ. Τσαμαδού, εκδ. Ψυχογιός, σελ. 688 Χρυσός και σκουριά. Χειμώνας που ζυγώνει μα και, μακρύτερα, προσδοκία άνοιξης. Μια εποχή, η Βυζαντινή, που λήγει, γονατίζει στο χώμα.
Περισσότερα -
Αστυνομικό διήγημα: «Tο βέλος»
Της Λένας Μαυρουδή-Μούλιου // * Με το που ξύπνησε και άνοιξε τα παράθυρα να μπει το φως της μέρας στο δωμάτιο, μπήκε και ένα βέλος με ένα χαρτί καρφιτσωμένο πάνω του και πήγε και καρφώθηκε στον απέναντι από
Περισσότερα -
Διπλές αναγνώσεις – Για την «Ταπείνωση» του Φίλιπ Ροθ
Γράφουν η Ελένη Γκίκα και η Βιβή Γεωργαντοπούλου // “Ήταν όλα τυχαία, Τζέρι…” Γράφει η Ελένη Γκίκα “Η ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ” του Φίλιπ Ροθ. Μετάφραση: Κατερίνα Σχινά. Εκδ. “Πόλις”, σελ. 170 “Όλα τα θεωρούσε ασκήσεις χωρίς νόημα. Αυτό που
Περισσότερα -
Μια υπόθεση εργασίας για την Αμφίπολη
του Νίκου Μπελογιάννη // * Η Κερκινίτιδα υπήρχε από την αρχαιότητα, με όλη την ιστορία της, με τον ελλιμενισμό του στόλου του Αλέξανδρου κλπ. Ο τάφος χτίστηκε δίπλα στη λίμνη, οπότε οι τυμβωρύχοι μπαινόβγαιναν χωρίς πρόβλημα, ώσπου χτίστηκε, επί Θεοδοσίου
Περισσότερα