✩ Νέες εκδόσεις: 12 καινούργια βιβλία

Επιμέλεια: Ελένη Γκίκα //

 

Ελληνική πεζογραφία:

Μηνάς Βιντιάδης «Το Ρίφι», εκδ. Ελληνικά Γράμματα», σελ. 306

Στο Πετρονήσι, στο νοτιοανατολικότερο άκρο της Ελλάδας, γεννιέται ένα παιδί που χάνει τη μητέρα του πάνω στη γέννα. Ο βοσκός πατέρας του, άγριος και ακοινώνητος, θα το κρύψει σε μια στάνη ψηλά στο βουνό και θα το μεγαλώσει με τα ζώα, χωρίς ποτέ κανείς να πληροφορηθεί την ύπαρξή του.
Ο Χαδιώτης Βασιλάς, ο βασικός ήρωας του μυθιστορήματος, δεν θα συναντήσει άνθρωπο, δεν θα πάει σχολείο, δεν θα βγάλει ταυτότητα. Πρόβατα, κατσίκια, μουλάρια, σκυλιά και πουλιά αποτελούν το μικρό του σύμπαν, που συμπληρώνεται από χωράφια με ελιές, σιτάρια, κριθάρια και μελίσσια.
Μόλις κλείνει τα 18, γίνεται η μεγάλη ανατροπή στη ζωή του. Η κοινωνία ανακαλύπτει την ύπαρξή του, τα φώτα της δημοσιότητας πέφτουν πάνω του, η επιστήμη και το θέαμα τον διεκδικούν, κι εκείνος γνωρίζει μια ζωή που δεν φανταζόταν: τον έρωτα, και κυρίως μέχρι πού φτάνει η δύναμη του μυαλού του.
Έως πού θα φτάσει, αλήθεια;
Ένα μυθιστόρημα για την αθωότητα, την αγάπη, τον άνθρωπο, τη φύση, σε μια “άλλη Ελλάδα” των τελευταίων 250 χρόνων, μέσα από τους ανθρώπους ενός μικρού νησιού στην άκρη του χάρτη. Ήρωες του ’21, πειρατές, καπεταναίοι και βοσκοί, σε μια οικογένεια που γενιά με γενιά άλλαζε δραματικά, λες και κάποιος με ένα μαγικό ραβδί έπαιζε παιχνίδια με τα πρόσωπα και την Ιστορία.
Κι ένα παιδί που μεγάλωσε σαν ρίφι.
Όσο για το τι σημαίνει η λέξη “ρίφι” στα πετρονησιώτικα, θα το μάθετε διαβάζοντας το βιβλίο… (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Ανδρέας Χατζηκυριάκος «Πτήση CY284», εκδ. Καστανιώτη, σελ. 362

11 Οκτωβρίου 1967. Η πτήση CY284 φεύγει από το Λονδίνο λίγο πριν από τα μεσάνυχτα και σταθμεύει στην Αθήνα προτού αναχωρήσει για το αεροδρόμιο Λευκωσίας. Αλλά οι 66 επιβαίνοντες δεν θα φτάσουν ποτέ στην Κύπρο. Τα ξημερώματα της επομένης, κάπου κοντά στο Καστελόριζο, η επαφή του πύργου ελέγχου με το αεροσκάφος χάνεται.
Πρόκειται για συντριβή ή ανατίναξη; Οι Βρετανοί σπεύδουν να θέσουν υπό τον έλεγχό τους την έρευνα, καθώς το αεροσκάφος είναι ένα βρετανικό Comet 4Β. Προτού καν περισυλλεγούν όλες οι σοροί, διαδίδουν ότι πρόκειται για ανατίναξη οφειλόμενη σε βόμβα με στόχο τον στρατηγό Γεώργιο Γρίβα-Διγενή, το αντίπαλον δέος του Μακαρίου. Μολονότι ο Διγενής δεν επέβαινε στο αεροσκάφος, η Ιστορία και οι συγγενείς των θυμάτων υιοθετούν τη βρετανική θεωρία.
Μισό αιώνα αργότερα, από ένα καπρίτσιο της τύχης, ο δημοσιογράφος Στρατής Λεονταρίτης αρχίζει να ερευνά την υπόθεση. Τότε ανασύρει και το Ημερολόγιο ενός ανθρώπου που ανήκε στο στενό περιβάλλον της βασιλικής οικογενείας της Ελλάδας, του επίσης δημοσιογράφου Ιάσονα Σπανίδη. Ένα μεγάλο και ένοχο μυστικό κρύβεται στις σελίδες αυτού του Ημερολογίου: στην αθέατη πλευρά της Ιστορίας, η Φρειδερίκη είχε διατάξει μια άκρως απόρρητη αποστολή… (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Σπύρος Μπούσιας «Άρωμα από ρίγανη», εκδ. Τόπος, σελ. 272

Ο Θεόφιλος Αλετράς έχει πάθος με τα γράμματα. Όμως ο πατέρας του και η θεοσεβούμενη μητέρα του έχουν άλλα σχέδια, κι έτσι αναγκάζεται να αναλάβει στα δεκαπέντε του τη Μαντζουράνα, το οικογενειακό μαγαζί με τα βότανα.
Μετά τον μυστηριώδη θάνατο του πατέρα του, στη ζωή του εισβάλλει η πληθωρική Πανωραία, την οποία και παντρεύεται. Η τελευταία επιβιώνει από την εχθρότητα της πεθεράς της, αλλά την αγάπη της στον Θεόφιλο σταδιακά υποκαθιστά μια μανιώδης στροφή στη θρησκεία. Υπό την επήρειά της η Πανωραία, και με τη σιωπηλή συναίνεση του άντρα της, αρχίζει να συμπεριφέρεται παράξενα. Παράλληλα ο Θεόφιλος αφοσιώνεται στον μεγάλο του γιο Αδάμ. Τον ωθεί να μορφωθεί, κατά το στερεότυπο των γονέων που θέλουν για τα παιδιά τους ό,τι στέρησε η ζωή από τους ίδιους. Ώσπου μια μέρα ο Αδάμ καλείται να μεταβεί στο εμπόλεμο Αφγανιστάν…
Το Άρωμα από ρίγανη είναι ένα μυθιστόρημα μαγικού ρεαλισμού αλλά και ανελέητης σάτιρας. Μια πυκνή ιστορία, στην οποία ανάμεσα σε αλλόκοτες εξαφανίσεις, πτώματα που φτύνουν κουμπιά, φλόγες που γλείφουν σακιά με βότανα και αθώες υπάρξεις που μεταμορφώνονται σε σαρκοβόρα κτήνη ένας πατέρας και ο γιος του αγωνίζονται να συλλάβουν το νόημα της ζωής σ’ έναν κόσμο όπου αυτό διαφεύγει διαρκώς και το μόνο που απομένει τελικά είναι ένα απαλό, σχεδόν ανεπαίσθητο άρωμα από ρίγανη και ξερά σύκα. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Βάσω Βεκρή «Πάροδος», εκδ. Βακχικόν, σελ. 224

Μέρα μεσημέρι τον φάγανε, στον δρόμο. Τον γαζώσανε μπροστά σε όλο τον κόσμο και κανείς δεν ξέρει τίποτα».
Ένας κρατούμενος δολοφονείται στη διάρκεια μιας εξόδου του. Κι η ψυχίατρος σύντροφός του ξεκινάει ένα ταξίδι με τη μηχανή. Να δει. Να θυμηθεί. Να καταλάβει… Τι σχέση μπορεί να έχει η εργασία που της ανατέθηκε με τη δολοφονία; Και ο καθηγητής Ψυχιατρικής πόσο καθαρός είναι; Σε μια παράλληλη διαδρομή ενηλικίωσης, ένας νεαρός μουσικός, παλεύοντας με τους προσωπικούς του δαίμονες, θα έρθει αντιμέτωπος με επικίνδυνα μυστικά. Ένα μυθιστόρημα με αστυνομική πλοκή. Με ήρωες-ανθρώπινα νησιά, που κινούνται στις παρόδους της ζωής. Η αλήθεια δεν είναι πάντα αυτό που φαίνεται. Ή, μάλλον, η αλήθεια είναι μπροστά μας, αλλά δεν τη βλέπουμε. Μια ιστορία αγάπης πέρα από τον θάνατο. «Υπομονή, κορίτσι μου, και θα ‘ρθει καβαλάρης»… (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Δέσποινα Σιμάκη «Τούμπα στα πλακάκια», εκδ. Τόπος, σελ. 96

Ανάμεσα στα σπίτια τα συνήθη υπάρχουν και κάποια αλλιώτικα. Τα αποκαλούμε σπίτια φιλοξενίας παιδιών. Περνώντας, στρέφουμε το βλέμμα, πότε με απορία, πότε με θλίψη, αγνοώντας πως εδώ υπάρχει ένα μεγάλο στοίχημα: να αγαπηθούν αληθινά οι άνθρωποι, δίχως της συγγένειας το σκοινί, δίχως της υποχρέωσης.
Τα διηγήματα αυτής της συλλογής δεν ψάχνουν τις αιτίες, δεν καταδικάζουν κανέναν. Φωτίζουν μια πλευρά της πραγματικότητας που μοιάζει αβάσταχτη και την αποφεύγουμε. Μιλούν για τον τρόπο που συναντιέται ένας άνθρωπος με ό,τι τον γαληνεύει κι ό,τι τον συνταράζει. Τα παιδιά μετά παραμύθια της παιδαγωγού, η ναρκομανής μητέρα με την παιδαγωγό της κόρης, η μάνα με το μωρό που δεν γέννησε, ο γείτονας με το δάκρυ του, ο δάσκαλος με την καλοσύνη του, ο μετανάστης με το μεγαλείο της δύναμής του.
Θα πονέσουν λίγο, ίσα ίσα για να μπορούμε να ξαναμπούμε στα δικά μας σπίτια με τη διάθεση να τα γιάνουμε όλα. Λίγο θα πονέσουν, όσο μια τούμπα στα πλακάκια της αυλής. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Ηλίας Μπιστολάς «Χώμα στα μάτια, στα αυτιά, στο στόμα», εκδ. Τόπος, σελ. 152

Μερικές νύχτες επιστρέφω σε εκείνο το καταραμένο υπόγειο και μπαίνω χωρίς να τρ θέλω, κάποια δύναμη, μου το επιβάλλει, Χάνα, και παγώνω, δεν μπορώ να πάρω ανάσα, παλεύω να ξυπνήσω, αλλά χωρίς αποτέλεσμα, και το μόνο που βλέπω σε μια βασανιστική λούπα είναι τον πατέρα μου να στύβει και να βουτά τα χέρια του στο αίμα…
Το “Χώμα στα μάτια, στα αυτιά, στο στόμα” είναι η οικογενειακή σάγκα -σε μέγεθος τσιέπης- τεσσάρων αδελφών. Στο κέντρο της η επίπτωση που είχε πάνω τους μια τραγωδία στην οποία υπήρξαν μάρτυρες και η φθορά που έχει επιφέρει στους χαρακτήρες η πολύχρονη μάχη με αυτό που λογίζεται ως μοίρα. Όμως η μνήμη συχνά δεν είναι παρά ένα επισφαλές θραύσμα του συμβάντος και αυτό που θεωρείται δεδομένο μπορεί εντέλει να είναι απλώς μια αληθοφανής παραίσθηση. Στην πραγματικότητα όλα έγιναν αλλιώς και ο μόνος που γνωρίζει την αλήθεια αναρωτιέται αν πρέπει να την αποκαλύψει. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

 

Ξένη πεζογραφία:

Άλι Σμιθ «Άνοιξη», Μετάφραση: Μιλτιάδης Αργυρόπουλος, εκδ. Καστανιώτη, σελ. 322

Τι συνδέει την Κάθριν Μάνσφιλντ, τον Τσάρλι Τσάπλιν, τον Ρίλκε, τον Μπετόβεν, το #MeToo, το Μπρέξιτ, τις ψευδείς ειδήσεις, τον θάνατο, τη ζωή, τον βορρά, τον νότο, την ανατολή, τη δύση, έναν άντρα που θρηνεί το παρελθόν και μια γυναίκα παγιδευμένη στο παρόν; Η απάντηση είναι μία αλλά πολύπλευρη. Άνοιξη. Η μεγάλη συνδετική δύναμη. Προσβλέποντας στη μετακένωση της αφήγησης με τον χρόνο και παραλλάσσοντας το θέμα ενός από τα πιο πεισματικά και θυελλώδη έργα του Σαίξπηρ (Περικλής), η Άλι Σμιθ επανακάμπτει για να διηγηθεί την απίθανη ιστορία μιας απίθανης εποχής. Σε μια εποχή τειχών και εγκλεισμού, η ίδια ανοίγει την πόρτα. Η εποχή που ζούμε αλλάζει φύση. Θα αλλάξει τη φύση της αφήγησης; Η ελπίδα αναβλύζει αιώνια. Το τρίτο αυτόνομο μυθιστορηματικό μέρος του λαμπρού Κουαρτέτου των Εποχών της Σκοτσέζας συγγραφέως στηρίζεται στα προηγούμενα μοτίβα της δημιουργικότητας και της φιλίας, εμβαθύνοντας περισσότερο στα γεγονότα της επικαιρότητας και εξετάζοντας με κοφτερό βλέμμα το ζήτημα της μεταχείρισης των μεταναστών. Όπως λέει κάπου και μια ηρωίδα, “Οι ιστορίες αυτές είναι απόλυτα σοβαρές, έχουν να κάνουν με μεταμόρφωση”. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Μαρίνα Περεθάγουα «Έξι τρόποι να πεθάνεις στο Τέξας», Μετάφραση: Μαρία Παλαιολόγου, εκδ. Καστανιώτη, σελ. 304

Στο επίκεντρο αυτής της ιστορίας βρίσκεται μια καρδιά. Δεν πρόκειται ωστόσο για μια καρδιά συμβολική, αλλά αληθινή, ένα όργανο που πάλλεται προσφέροντας ζωή μα και θάνατο, ένα όργανο που συνδέει απρόβλεπτα το πεπρωμένο διαφόρων προσώπων. Η αφήγηση καλύπτει δύο οικογένειες και απλώνεται σε δύο ηπείρους. Ένας άντρας εκτελείται σε μια φυλακή της Κίνας και μετά διακινούνται τα όργανά του παράνομα. Η καρδιά του καταλήγει στο στέρνο ενός πολίτη των ΗΠΑ και αυτή ακριβώς η μεταμόσχευση περιπλέκει τα πράγματα στη συνέχεια, σημαδεύοντας τις επόμενες γενιές. Διότι σύμφωνα με τη βουδιστική παράδοση, αν η καρδιά δεν θαφτεί μαζί με τον νεκρό, αυτός δεν θα καταφέρει ποτέ να αναπαυθεί εν ειρήνη. Ένα περίτεχνο μυθιστόρημα για το λαθρεμπόριο οργάνων, για κρίματα που πρέπει να συγχωρεθούν, για πράξεις αγάπης που στοχεύουν στην κάθαρση από την ενοχή και για εκδικητικές ενέργειες που επιχειρούν να αποκαταστήσουν τη διαρρηγμένη αρμονία. Η Μαρίνα Περεθάγουα, μια εντυπωσιακή και διακριτή εκπρόσωπος της σύγχρονης ισπανικής λογοτεχνίας, μιλά για την ουσία της ανθρώπινης υπόστασης, την τύχη και τη μοίρα. Ένα βιβλίο που προκαλεί την ταραχή και διασώζει την ομορφιά. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Όλγκα Τοκαρτσούκ «Οδήγησε το αλέτρι σου πάνω από τα οστά των νεκρών», εκδ. Καστανιώτη, σελ. 290

Τον χειμώνα η όμορφη Κοιλάδα του Κλότζκο μετατρέπεται σε ένα μέρος αρκετά ερημικό και μάλλον αφιλόξενο. Μεταξύ των λιγοστών κατοίκων που παραμένουν εκεί είναι η Γιανίνα Ντουσέικο, λάτρης της αστρολογίας, η οποία στον ελεύθερο χρόνο της προσέχει τα σπίτια των απάντων γειτόνων και μεταφράζει ποιήματα του Μπλέικ. Κάπως έτσι γεμίζει τις μέρες της αυτή η ώριμη και μοναχική γυναίκα. Από τους άλλους, πάλι, η ίδια θεωρείται ιδιότροπη και εκκεντρική, αν όχι τρελή, επειδή ακριβώς προτιμά την παρέα των ζώων παρά των ανθρώπων. Ώσπου κάποια στιγμή η γαλήνη του τόπου διαταράσσεται, γίνεται ένας φόνος. Δεν πρόκειται για μεμονωμένο περιστατικό. Τα πτώματα αυξάνονται και τα θύματα είναι κυνηγοί. Τι συμβαίνει; Η Γιανίνα κάτι υποψιάζεται και αναλαμβάνει να διερευνήσει την υπόθεση. Ακολουθεί όμως τα σωστά ίχνη; Η βραβευμένη με το Νόμπελ Λογοτεχνίας Όλγκα Τοκάρτσουκ αφηγείται μια αντισυμβατική ιστορία μυστηρίου και αγωνίας με γρήγορο ρυθμό και παιγνιώδη διάθεση. Δημιουργεί ένα υπαρξιακό θρίλερ, με κοινωνικό και πολιτικό ορίζοντα, που προσλαμβάνει ωστόσο φιλοσοφικές και μεταφυσικές διαστάσεις. Ένα ακατάτακτο και απολαυστικό μυθιστόρημα για την αξία της ενσυναίσθησης. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Thomas Bernhard «Βαδίζοντας», Μετάφραση: Μαρία Γκεγκοπούλου, εκδ. Κριτική, σελ. 112

Καταιγιστική και πυκνή νουβέλα, το “Βαδίζοντας” οδηγεί τον αναγνώστη στον παράλογο, σκοτεινό και ασυνήθιστα σαρκαστικό κόσμο του Bernhard. Σε αυτό το βιβλίο παρελαύνουν τα ζητήματα που απασχολούν τον συγγραφέα σε όλο του το έργο: τα ανθρώπινα αδιέξοδα, η αυτοκτονία, η ατομική ιδιαιτερότητα ενάντια στις συμβάσεις εξετάζονται μέσα από το καυστικό χιούμορ του Bernhard, την αφηγηματική του δεινότητα, το μοναδικό στιλ γραφής και τη φιλοσοφική οξύνοια που τον κάνουν να ξεχωρίζει.
Το “Βαδίζοντας” καταγράφει τις συνομιλίες του ανώνυμου αφηγητή και του φίλου του Όλερ ενώ περπατούν, συζητώντας για οτιδήποτε τους έρχεται στο μυαλό, επιστρέφοντας ωστόσο πάντα στον κοινό φίλο τους Κάρερ, ο οποίος έχει οδηγηθεί στην παράνοια. Ίσως το πιο φιλοσοφικό κείμενο του Bernhard που προσφέρει μια διεισδυτική σπουδή για τις δυνατότητες και τις αδυναμίες του ανθρώπινου νου. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου) «Το εκπληκτικό με τον Bernhard είναι ότι η αδυσώπητη απαισιοδοξία του δεν αγγίζει ποτέ τα όρια του χλευασμού. Ο κόσμος του είναι τόσο ισχυρά επινοημένος, που σε περικυκλώνει όπως λίγα έργα στη λογοτεχνία». (New Yorker)

 

Αστυνομικό μυθιστόρημα:

Άλκης Πετκώφ «ή εγώ ή κανείς», εκδ. Καστανιώτη, σελ. 360

Μια νεαρή υπάλληλος καφετέριας, η Λυδία Ευαγγελίδου, βρίσκεται άγρια δολοφονημένη στο διαμέρισμά της στο Παγκράτι. Η φρίκη της σκηνής του εγκλήματος σοκάρει ακόμα και τους ειδικούς ερευνητές της αστυνομίας που σπεύδουν στο σημείο, ενώ σύντομα διαπιστώνεται ότι η Λυδία δεν είναι το μοναδικό θύμα του δολοφόνου.
Οι δύο αξιωματικοί που αναλαμβάνουν την υπόθεση δεν θα μπορούσαν να είναι πιο ασύμβατοι μεταξύ τους.
Ο έμπειρος και τυπολάτρης αστυνόμος Δημήτρης Μπαντής είναι το καμάρι του Τμήματος Ανθρωποκτονιών. Ο ευφυής και αντισυμβατικός υπαστυνόμος Ορέστης Κυρίτσης είναι το ακριβώς αντίθετο. Θα αναγκαστούν να συνεργαστούν, να υπερβούν τις συγκρούσεις τους και να συνδυάσουν τις αρετές τους, ώστε να διαλευκάνουν ένα έγκλημα πρωτόγνωρο στα ελληνικά χρονικά. Με φόντο μια μελαγχολική φθινοπωρινή Αθήνα, θα κληθούν να αντιμετωπίσουν έναν δαιμόνιο δολοφόνο, ακραία εμμονικό με τις γυναίκες και ιδιαίτερα ικανό να ελίσσεται και να αποπροσανατολίζει τις έρευνες, με απρόβλεπτες συνέπειες. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

 

Λογοτεχνία του Φανταστικού:

Ρ.Λ.Λαφίβερς «Η Θεοδοσία και τα ερπετά του χάους», Μετάφραση: Αθηνά Σαράφη, εκδ. Anubis, σελ. 384

ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΣΥΝΑΡΠΑΣΤΙΚΗΣ ΣΕΙΡΑΣ ΠΟΥ ΕΝΕΠΝΕΥΣΕ ΤΗΝ ΥΠΕΡΠΑΡΑΓΩΓΗ ΤΟΥ HBO MAX!
Η εντεκάχρονη Θεοδοσία περνά τον περισσότερο χρόνο της στο Μουσείο Θρύλων και Αρχαιοτήτων στο Λονδίνο. Ο πατέρας της είναι ο επικεφαλής επιμελητής του μουσείου, αλλά μόνο η Θεοδοσία μπορεί να διακρίνει τη μαύρη μαγεία και τις αρχαίες κατάρες που κρύβουν ακόμα κάποια ευρήματα. Κρυφά από όλους, η Θεοδοσία χρησιμοποιεί ξεχασμένη αιγυπτιακή μαγεία για να κρατήσει σε νάρκη τις αρχαίες μοχθηρές δυνάμεις που παραμονεύουν στους σκοτεινούς διαδρόμους.
Τώρα, η μητέρα της Θεοδοσίας επιστρέφει από την τελευταία της αρχαιολογική ανασκαφή φέρνοντας μαζί της την Καρδιά της Αιγύπτου, ένα μυθικό φυλαχτό που ανήκει σε έναν αρχαίο τάφο. Η Θεοδοσία ανακαλύπτει ότι πάνω του είναι χαραγμένη μια σκοτεινή και αχρεία κατάρα, που απειλεί να καταστρέψει τον κόσμο. Έτσι, το ατρόμητο κορίτσι αποφασίζει να επιστρέψει το θρυλικό τεχνούργημα εκεί όπου ανήκει και έτσι να αποτρέψει το χάος που απλώνεται πάνω από τη γη!
«Η ατρόμητη εντεκάχρονη Θεοδοσία βουτά σε μια περιπέτεια που περιλαμβάνει επινοημένη και αυθεντική Αιγυπτιολογία, συγκρούσεις μυστικών εταιρειών και ευρωπαϊκή ίντριγκα λίγο πριν από τον Πρώτο Παγκόσμιο.» – Kirkus Reviews