Fractal
Home / Ποιήματα / Ποίηση: “Ύστερη αφύπνιση”
31/08/2022, 9:55 πμ

Ποίηση: “Ύστερη αφύπνιση”

Του Κωνσταντίνου Ζαμάνη // *

 

 

 

Ύστερη αφύπνιση 

 1/8/22

Έτρεμα, έτρεξα, πέταξα.

Ρώτησα το ψέμα, ψέμα να μου πει,

Μα εκείνο κοντοστάθηκε,

με παπούτσια φθαρμένα,

Μα τι παπούτσια!

Σκληρά, αυθεντικά, δουλεμένα,

Μα και ευάλωτα τυφλά.

 

Σου καθρέφτισα τα σώθηκα μου λέγοντας το,

ψιθυρίζοντας το, ακούγοντας με να το σκέφτομαι.

Αλλά εσύ από εκεί ψηλά ακόνισες το τζαμί

και θυσίασες σώμα και ψυχή

εις όνομα παροδικό, επιπόλαια ανυπόστατο.

 

Κατακερματίστηκα.

Μια πληγή με λίγο δάκρυ,

μα αναίμακτα

Ξύλο της θαλασσής που θα έβρει τη στεριά του ύστερα από την θυσία του στη θύελλα.

Παρωδία, μα αφετηρία,

ενός σώματος, ενός χρώματος, μιας ιδέας.

 

 

* Ο Κωνσταντίνος Ζαμάνης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη και κατοικεί μόνιμα στην Αθήνα. Είναι τελειόφοιτος του Πανεπιστημίου Πειραιώς. Ασχολείται επαγγελματικά με την ναυτιλία, ενώ ερασιτεχνικά με τους δύο του μεγάλους πόθους, τον λογοτεχνικό λόγο και την ποίηση.

 

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top