Fractal
Home / FRACT-ALL / Ποίηση: “Ψήγματα Ανοικειότητας”
28/01/2015, 12:57 μμ

Ποίηση: “Ψήγματα Ανοικειότητας”

του Χριστόφορου Τριάντη// *

 

 

product_thumbnail

 

Ο ΜΙΣΑΝΘΡΩΠΟΣ

Θάνατοι έρχονται τα βράδια για τον μισάνθρωπο …..
Σχέδια πλέκει η μοίρα του κάτω από τα βλέμματα των νεκρών …
Ασίγαστη πίκρα τρυπώνει στις αίθουσες των θεάτρων …
Κάποιον ρόλο ίσως παίξει στην καρδιά του ….
Λανθασμένη παράσταση ίσως παρακολουθούσε ….
Aυτός που την ψευτιά μισούσε και τον όχλο …
Τώρα τα μάτια της μάνας του παρακαλεί λύτρωση να φέρουν …
Τα σκοτωμένα όνειρά του μένουν γαντζωμένα στους ώμους των γυναικών …
Σβήνουν κι αυτά όπως ο χρόνος στα ρολόγια των δημίων ….
Αίφνης, κεφαλοκυνηγοί και χωροφύλακες βγήκαν τον μισάνθρωπο
να τελειώσουν ….
Επικηρύξεις πλήθος στις πόλεις κυκλοφόρησαν, γεμάτες χυδαίες ευχές, σκοτάδι φορτωμένες …
Ο ουρανός μηνύματα τού έστειλε … μάταια κι αυτά ….
Η φυγή δεν του ταιριάζει..
Οι άνθρωποι έρχονται να τον συντρίψουν ….
Το κεφάλι του να καρφώσουν στα νησιά των μυγών
Όπου τα παιδιά θα χορεύουν γύρω από το κουφάρι του ….
Βγάζοντας κραυγές …
Προσευχές κάνοντας στους δαίμονες της πλήξης ….

 

ΜΠΑΡ «ΟΥΑΛΙΑ»: ΓΙΑ ΤΟΝ ΝΤΥΛΑΝ ΤΟΜΑΣ ….

Μουσική ακούγεται μες στη νύχτα ….
Έρχεται από το μπαρ « Ουαλία»…
Ο ποιητής εκεί έχει το στέκι του,
Πίνει το τελευταίο του ποτό ….
Ο πόνος του σημαία έγινε στις ρόδες του χρόνου ….
Και το φεγγάρι αδιάφορο φαντάζει …
Δεν έχει πορφυρούς δράκοντες, όπως παλιά ..
Συντροφιά έχει μόνο τη θλίψη του κοριτσιού …
Όπως την ξέβρασαν τα κύματα στις ακρογιαλιές της Ουαλίας ….
Οι δυο τους στα σπίτια των ψαράδων ξεκουράστηκαν…
Πριν το ταξίδι συνεχίσουν για τα κάστρα του θανάτου…
Έφτασαν γρήγορα στους λειμώνες με τους ασφοδέλους….
Αργοκυλούσε ο ποταμός μπροστά τους
τυλιγμένος με ομίχλες ,
Μορφές αλλόκοτες χόρευαν πάνω του ….
Ήχοι κροτάλων ακούγονταν απ’ τα βαθιά …
Αντίκρισαν δίχως φόβο τους βαρκάρηδες του ποταμού, τους αναίσχυντους οδηγητές του πλήθους .. ..
Γνώριζε ο ποιητής
πως για λίγη δόξα –πάντα – αφήνουν τις ποιητικές ψυχές
να φτάνουν στις άκρες των γκρεμών…
Χωμένες μέσα σε τεφροδόχους αλόγων …
και από ‘κεί ελεύθερα να φωνάζουν
«Νίκησαν τον θάνατο οι γιοί της θάλασσας ….»

 

ΑΝΗΛΙΑΓΕΣ ΠΟΛΙΤΕΙΕΣ

Λυπημένα δειλινά σε ανήλιαγες πολιτείες ,
Χορεύουν στις πλατείες τους οι μεθυσμένοι νάνοι μαζί με τα πνεύματα της γης
Άλογα καβαλικεύουν λίγο πριν το λυκόφως….
Κι όσο προχωρά η νύχτα ξεχύνονται καλπάζοντας στα μονοπάτια
να ποδοπατήσουν ό,τι απέμεινε απ ΄ το φως …
Βγάζουν κραυγές στολισμένες με αιμάτινες κορδέλες….
Έτοιμοι να τραγουδήσουν
όταν βρεθούν μπροστά σε μαύρες θάλασσες, δίχως χρώματα…
Μέσα απ’ τα εργαστήρια της ευτυχίας
Βγαίνουν σιωπηλά οι ψυχές των γυναικών …
Σκαρφαλώνουν στους βράχους
τους εραστές τους να ανταμώσουν …
Εκεί γριές παρηγοριά τους δίνουν,
Λέγοντάς τους ιστορίες για δάση, σκοτωμένα πουλιά και καράβια ….
Αλλά πάντα στις ανήλιαγες τις πολιτείες
ένα σιδερένιο αυγό τυλίγει
τις ελπίδες όλων ….
Λίγο πριν το τέλος …
Πριν το τελευταίο πλοίο της γραμμής!
* Ο Χριστόφορος Τριάντης υπηρετεί στη δημόσια εκπαίδευση από το 1998 . Αρθρογραφεί στον τοπικό τύπο των Τρικάλων και στην ιστοσελίδα του τοπικού συνδέσμου φιλολόγων ( filologoi.gr ). Επιθυμία του είναι να γράφει ποιήματα χρησιμοποιώντας τις λέξεις «με προσοχή, πάθος και αίμα!» όπως είπε ο Νίτσε και «να εξαφανίσει τη ματαιοδοξία του» όπως είπε ο Έζρα Πάουντ.

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top