Τέσσερις ποιητικές φωνές / Νίκος Τσιτσάρας / Εύα Διαμάντη / Βασιλεία Κόρακα / Ματίνα Δαραβάνη
Νίκος Τσιτσάρας
ΟΚΤΩΒΡΙΑΝΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ
Σαν το λάξευμα του κύματος
στο βράχο
η απόπνοια του ποιήματος
και η γλώσσα πάνω στα χείλη.
Κάποτε ο χρόνος θα δικαστεί
περί ανώφελης χρήσης κατηγορούμενος
– μάρτυρας μια ορχιδέα.
Θεόπνοος ο άνθρωπος
σε μηχανική υποστήριξη.
Η ζωή είναι ένας θαλερός περίπατος,
ολιγοβήματος ωστόσο
κι όμως τόσο γλυκός.
Κι αν κάτι πρέπει να δηλώσω επί προσωπικού
είναι πως δεν ενδιαφέρομαι για την επιτύμβια επιγραφή μου.
Στο άσπρο χαρτί ένα σημάδι
ο κόσμος όλος,
μια λύτρωση απελπιστική,
οξύμωρη σαν τη μνήμη.
Η ύπαρξη αμφισβητεί.
Παρεκτός του υάκινθου
οι λοιποί πεθαίνουμε άπαξ.
***
ΚΥΜΑΤΙΣΜΟΣ ΣΕ ΝΤΟ ΜΕΙΖΟΝΑ
Πώς να μιλήσεις για την ομορφιά
ενώ κηδεύεται η άνοιξη;
Βρίσκω λέξεις που κάποτε είχα πει
μα είναι πια τραυματισμένες,
χωρίς σπλάγχνα.
Σαλπάρω εν ευθέτω τόπω.
Μη σπαταλάτε την όραση.
Διαβιώνοντας ινιακά
καθηλωμένος σε μια εβένινη ακτή που φλέγεται,
σφίγγεις το μυαλό για να μην τρελαθείς.
Η ελλειπτικότητα του συναισθήματος
στρέφει το βλέμμα προς τα πάνω.
Μια υπερρεαλιστική οπτική
λειτουργεί σαν σφιγκτήρας.
Ξηρασία κι απόψε
– ίσως αύριο βρέξει.
Έφη, ήσουν κάκτος χωρίς τα αγκάθια.
Από τη συλλογή «Διέξοδος κινδύνου» (εκδόσεις Ιωλκός, 2020)
_________________________
Εύα Διαμάντη
ΑΣΤΕΓΟΣ
Μια κουβέρτα όλη σου η ζωή
σ’ ένα τετράγωνο από τσιμέντο
και χάρτινη κούτα.
Ένα συσσίτιο φωνάζει το όνομά σου
κι ένα δάκρυ παγωμένο
κυλάει στη βρόμικη κουβέρτα να βρει ζεστασιά.
Χαμόγελα περπατούν τριγύρω,
τραγούδια ηχούν
μα εσύ αφανής
– ένα με το τσιμέντο.
Μια ξεκούρδιστη κιθάρα
σού κρατά συντροφιά μες στην παγωνιά
του χάρτινου τετραγώνου.
Και μες στο παραλήρημα
της απόγνωσής σου παράσταση παίζουν
τα λαμπάκια της απέναντι βιτρίνας
– μόνο για σένα.
Κοιμήσου.
Και στο ασυνείδητό σου μπορεί να βρεις
τον κόσμο που ονειρεύτηκες.
Μην αναρωτιέσαι γιατί;
Το αναρωτιέμαι εγώ.
***
ΠΕΡΑΣΜΕΝΗ ΩΡΑ
Και κάθομαι πάνω
απ’ ένα τραπέζι
– περασμένη ώρα.
Το πλυντήριο πλένει
μαύρα άπλυτα,
η γάτα μου χαϊδεύεται
ζητιανεύοντας λίγη κροκέτα,
ένα τσιγάρο καίει δίπλα μου,
Κορζενιόφσκι παίζει
το ραδιόφωνο
κι εγώ μ’ ένα στιλό
στο χέρι
γεμίζω λευκές σελίδες
με ανοησίες
– περασμένη ώρα.
κάπως έτσι και η ζωή·
γεμίζει λευκές σελίδες
με ανοησίες
– περασμένη ώρα…
Από τη συλλογή Εγώ είμαι εσύ» (εκδόσεις Ιωλκός, 2020)
________________________________
Βασιλεία Κόρακα
ΑΧΑΡΙΣΤΙΑ
Ένα καλάθι γεμάτο σκόνες
τα εικονικά
κατασκευάσματα.
Ένας νους φαντάσματος
με παρωπίδες
και μ’ αρκετή
ζάχαρη λευκή!
Μακάρι να γινόταν
να μην τα επεκτείνει
τα παραισθησιογόνα
η αφεντιά μου.
Αναζητητής
γνήσιας χωροταξίας,
για την αιώρα της Ποίησης
σαφώς,
λίκνισμα κ’ εύγλωττη χαρά
μέσα στην ίδια σκέψη,
από τότε που υποσκέλισε
η ανοιχτοσύνη της
την αχαριστία με τη στενή
έννοια της λέξης!
***
Η ΠΟΛΗ
Διαβαίνεις
και φωτογραφίζεις.
Προσπερνάς
και βαργεστίζεις.
Παραμένεις
κι αποσταλάζεις.
Ό,τι εικονίζεται,
ό,τι πειθαρχείται,
ό,τι έλκεται.
Απελευθερωμένο,
απεριτοίχιστο,
απερίφρακτο γινάτι!
Από τη συλλογή «Παρουσίες» (εκδόσεις Ιωλκός, 2020)
__________________________
Ματίνα Δαραβάνη
ΑΝΑΣΤΡΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ
Τι ωραία που ’ναι τα φιλιά σου!
Με δόλο σού τα έκλεψα δίχως να λυπηθώ.
Εκείνος ο θόρυβος από το διπλανό σπίτι
μ’ έκανε να μην προχωρήσω παρακάτω.
Να σταθώ ακίνητη στο σιδερένιο φράχτη,
που σκέδαζε περίτεχνα το άλαλο τσιμέντο,
και να χαϊδέψω με τη ράχη μου τον ουρανό
που έχασε τ’ αστέρια.
***
ΑΓΝΩΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
Γι’ αυτό που είχαμε κι έχουμε το ξέρω.
Γι’ αυτό που θα ’χουμε, δεν έχω να υποθέσω.
Η μοίρα ζύμωσε στ’ αστέρια να ξεπέσω
και δεν ερώτησε για μας το πεπρωμένο.
Από τη συλλογή «Τρυφερά ανασαίνω» (εκδόσεις Ιωλκός, 2020)
Ετικέτες: Ποίημα
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
“της απευχής τ’ αντίο”. Ανέκδοτο ποίημα του Κώστα Θ. Ριζάκη
30/04/2024, 7:43 μμ -
Ποίημα: “Τυφλή ελεγεία”
30/04/2024, 7:42 μμ -
Ποίημα: “Eλάχιστο”
30/04/2024, 7:40 μμ -
Ποίημα: “Ο καλύτερος εχθρός”
30/04/2024, 7:39 μμ -
Ποίημα: “Φθορά”
30/04/2024, 7:37 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
✔ Βασίλης Κατσικονούρης: «Κι από το ανοιχτό παράθυρο να μπαίνει μια άνοιξη. Και κανείς δεν πρόσεξε ποτέ πόσο γρήγορα πέρασε και βγήκε»
Συνέντευξη στην Ασημίνα Ξηρογιάννη // -Το “Γκουντ Λακ” είναι το νέο σας έργο, που παίζεται στο θέατρο Radar από τις 13/11. Τι πραγματεύεται και γιατί αναφέρεται ως «κωμική ελεγεία»; Είναι η πορεία ενός ελληνικού ροκ συγκροτήματος, των «Γκουντ
Περισσότερα -
«Οι Χορτοφάγοι» στο θέατρο Μπέλλος
Γράφει η Ελένη Αναγνωστοπούλου // * «Οι Χορτοφάγοι» στο θέατρο Μπέλλος Από τον Ρατζίνσκι και τους ιδιόμορφα πρωτότυπους καλλιτέχνες δωματίου, στον Κοστόβ και τους μυστηριώδεις χορτοφάγους… ένα είναι σίγουρο: δεν πρόκειται να πλήξουμε. «Οι
Περισσότερα -
Διήγημα Fractal: “Θα ήθελα…”
Της Τζένης Μανάκη // Βολοδέρνω πάνω σε άβολα κρεβάτια νοσοκομείων δυο χρόνια τώρα, περιμένοντας μια ανέλπιστη διάγνωση ίασης. Το σώμα μου συγκλονίζεται από ρίγη, παίρνει στάση εμβρύου χωρίς την ελπίδα της λυτρωτικής ζεστασιάς μιας μήτρας. Όταν ανεβαίνει ο
Περισσότερα -
Ο Μάγος με τα άδεια χέρια…
Της Ελένης Μπετεινάκη // “Ο Μάγος με τα άδεια χέρια”, Νίκος Ψιλάκης, εικ: Τάκης Μόσχος, εκδ. Καρμάνωρ Τέσσερα Χριστουγεννιάτικα παραμύθια που είναι γεμάτα από το αληθινό νόημα των ημερών, την προσφορά, την αγάπη, το δώρο, τη
Περισσότερα -
Τι είπε ο μπαμπάς Άλφονς;
Γράφει η Ελένη Μπετεινάκη // Gunilla Bergström, «Τι είπε ο μπαμπάς Άλφονς», εκδ. Μάρτης Άλλη μια ιστορία του Άλφονς και του μπαμπά του κυκλοφόρησε στα ελληνικά από τις εκδόσεις Μάρτης. Νομίζω είναι η 9η στη σειρά
Περισσότερα -
Δύο ποιήματα: “Καλοκαιρινά μεσημέρια” & “Μελτέμια”
Της Χριστίνας Σουλελέ // * Καλοκαιρινά μεσημέρια Γαλήνιες τούτες οι στιγμές του καλοκαιριού που ντύνουν με σιωπές τα μεσημέρια. Μόνο ο τζίτζικας ακούγεται να νανουρίζει το φλοίσβο, για να απολαύσει απερίσπαστος τον οίστρο της θάλασσας.
Περισσότερα -
Η Αθήνα, οι εφημερίδες κι οι ρεκλάμες
Γράφει ο Φίλιππος Φιλίππου // Θωμάς Σιταράς: “Τα ευτράπελα της διαφήμισης στο πέρασμα των χρόνων”, Εκδόσεις Μίνωας, 2020, σελ. 248 Σε τετράγωνο σχήμα που δίνει την οπτική αίσθηση του άλμπουμ, κυκλοφόρησε το καινούργιο βιβλίο του Θωμά Σιταρά, γνωστού
Περισσότερα
