Γράφει η Ασημίνα Ξηρογιάννη // «Αντιγόνη», Ζαν Ανούιγ , Μετάφραση: Στρατής Πασχάλης, εκδ. Γκόνης, 2016, σελ. 96 Ο Ανούιγ επηρεασμένος από ένα σημαντικό έργο της αρχαίας ελληνικής δραματουργίας, την Αντιγόνη του Σοφοκλή, καταθέτει την δική του Αντιγόνη. Η
Περισσότερα
Της Δανάης Αγγέλου // Επιστροφή στο σπίτι Την ευτυχία ακόμη κι αν δεν τη ζήσεις μπορείς να τη θυμηθείς αυτό έχω μάθει μέσα από το ταξίδι μου στην τρικυμία του μυαλού· χρονοβόρα, αφήνει βαθύτερα σημάδια
ΠερισσότεραΤης Ιουστίνης Φραγκούλη-Αργύρη // Παρακολούθησα την εκπληκτική ταινία «Maria by Callas» του Tom Volf και έμεινα έκθαμβη από το ταλέντο και τη λάμψη της μεγάλης ντίβας. Ο σκηνοθέτης χωρίς να γίνει δραματικός περιγράφει με ντοκουμέντα τη Μαρίας Κάλλας,
ΠερισσότεραEπιμέλεια: Δήμητρα Ντζαδήμα // Ο Κώστας Αξελός, γεννημένος σαν σήμερα το 1924, ήταν στοχαστής και φιλόσοφος, με σπουδαία καριέρα στη Γαλλία. Ακολουθώντας το παράδειγμα του δασκάλου του Χάιντεγκερ, φιλοσοφεί μέσω της γλώσσας, συχνά χρησιμοποιώντας μια συνεχή ροή αφοριστικών
ΠερισσότεραΓράφει ο Γιώργος Θάνος // «Μέλι» Κάθε φορά που άνοιγε την τζαμόπορτα, τον τύλιγε καθησυχαστικά η βαριά βουτυρίλα. Βούτυρο και βουνίσιο μέλι, μυρωδιές που πάντοτε τον προστάτευαν, υφαίνοντας γύρω του πυκνό κουκούλι. Τα γαλακτοπωλεία
ΠερισσότεραΤης Αναστασίας Γεωργακοπούλου -Μπρούσα // “Μια γλυκιά καταιγίδα Ο έρωτας δεν σε ρωτά. Δεν κοιτάζει ούτε συνθήκες, ούτε ηλικίες, τίποτα! Ανακαλύπτει τις χαραμάδες της καρδιάς και διεισδύει. Τι κι αν είσαι μικρότερος μου. Νιώθω το καρδιοχτύπι σου! Κεραυνοβολήθηκα
ΠερισσότεραΓράφει η Κατερίνα Ι. Παπαδημητρίου // Κλεοπάτρα Λυμπέρη «Το δεν είναι ακόμα», εκδόσεις Ίκαρος, 2022 Η πολυγραφότατη Κλεοπάτρα Λυμπέρη, μετά την τελευταία της ποιητική συλλογή με τίτλο «Το μηδέν σε φωλιά», από τις εκδόσεις Γαβριηλίδη το
ΠερισσότεραΤου Βασίλη Μούτσογλου // * Μέσα στην ερημιά του τοπίου εκεί που ο άνεμος είναι πάντα δυνατός. Γύρω άσπροι βράχοι, γκρίζα και μοβ τα βουνά στο βάθος, τόσο υψηλά, τόσο άγρια με τις ευθείες αιχμηρές γραμμές
Περισσότερα
Γράφει η Ελένη Γκίκα // «ΝΥΧΤΕΣ ΜΕ ΟΥΡΑ» του Αντώνη Σουρούνη. Εκδ. «Καστανιώτη». Επειδή «όταν ήταν μικρός, όλα τα πράγματα και τα πλάσματα πάνω στη γη είχαν την ουρά τους», «παράδες με ουρά», «λίρες με ουρά» και διότι
Περισσότερα“Πετάμε” στο 1950 με μια φωτογραφία από το Αεροδρόμιο Ελληνικού. ✈️ ——————————————————- (Πηγή:athenswalk)
ΠερισσότεραΤου Βασιλείου Διακοβασίλη // * “Ματαιότης ματαιοτήτων τα πάντα ματαιότης”. Αυτά τα λόγια του εκκλησιαστή, ακούστηκαν αρκετές φορές, εκείνο το απόγευμα. Ο γέροντας Ιλαρίων εδώ και αρκετή ώρα συνομιλούσε με τον νεαρό συγχωριανό του, που του είχε κτυπήσει
ΠερισσότεραΓράφει η Ασημίνα Ξηρογιάννη // Μπέρτολτ Μπρεχτ «Ο κύκλος με την κιμωλία στον Καύκασο», Θρύλος σε πέντε πράξεις, μετάφραση: Οδυσσέας Ελύτης, Ύψιλον 2010 Όλο και περισσότερο έχω την ανάγκη να επιστρέφω σε έργα που έχουν κάτι ουσιαστικό να
ΠερισσότεραToυ Σίμου και της Λένας Οφλίδη // Υστεροφημία *. «Φτου σου, να μην αβασκαθείς, γιαβρί μου!» Η γιαγιά Μανή μού σιάζει την κορδέλα στα μπουκλάκια και με σταυρώνει στα μάγουλα. Μου σκάει κι ένα φιλί στα χείλια.
ΠερισσότεραΓράφει ο Δημήτρης Καρύδας // Anders de la Motte «Η θυσία της Άνοιξης», Μετάφραση: Ξενοφών Παγκαλιάς, εκδ. Κέδρος, σελ. 568 Τα εποχικά εγκλήματα θαμμένα στην άχλη του παρελθόντος ολοκληρώνονται με το τελευταίο μέρος της τετραλογίας του Anders de la Motte. Μετά το Χειμώνα,
ΠερισσότεραΤου Θόδωρου Σούμα // Ονορέ ντε Μπαλζάκ: «Η τριαντάχρονη γυναίκα», εκδ. Ζαχαρόπουλος, και «Τα μυστικά της πριγκίπισσας του Καντινιάν», εκδ. Ερατώ Η σπουδαία “Η τριαντάχρονη γυναίκα” (La Femme de trente ans, 1842) είναι ένα μυθιστόρημα
ΠερισσότεραΓράφει η Ελένη Γκίκα // Έρση Σωτηροπούλου «Άνθρωπος στη θάλασσα», εκδ. Πατάκη «Μόνο εσύ κι εγώ τώρα. Δεν υπάρχει κανείς άλλος./ Ένα τρίξιμο αόρατων κρυστάλλων/ Από ανθύλλια παγετού που ξεκολλάνε./ Με την ανάσα κομμένη ακούμε/ Το τρίξιμο να
ΠερισσότεραΤου Βασιλείου Διακοβασίλη // * Η βροχή μόλις είχε αρχίσει! Οι πλάκες του πεζοδρομίου σου έδιναν το μήνυμα, ότι θα έπρεπε να πατάς λίγο πιο σταθερά το πόδι σου πάνω τους, κάποια ελάχιστα μικροδευτερόλεπτα ήταν αρκετά για να
ΠερισσότεραΓράφει η Μαρία Ζερβάκη // * Η κοκκινοσκουφίτσα στο ντιβάνι Ψέματα. Όλα ήταν φριχτά ψέματα. Μετά από τόσα χρόνια μπορώ πλέον να το παραδεχτώ. Πρέπει να απαλλαγώ απ’ αυτό το βάρος. Να λυτρωθώ,
Περισσότερα
