Επιμέλεια: Δήμητρα Ντζαδήμα // Ο Θεόφιλος Χατζημιχαήλ ή Θεόφιλος Κεφαλάς γνωστός απλά και ως Θεόφιλος, που έφυγε σαν σήμερα το 1934, ήταν μείζων λαϊκός ζωγράφος της νεοελληνικής τέχνης. Κυρίαρχο στοιχείο του έργου του είναι η ελληνικότητά του και
Περισσότερα
Γράφει ο Μάνος Κοντολέων // Ζωρζ Σιμενόν: «Ο πάτος του μπουκαλιού», Μετάφραση Αργυρώ Μακάρωφ, Εκδόσεις Άγρα Ο Ζωρζ Σιμενόν (1903 -1989) γεννήθηκε στη Λιέγη, αλλά έζησε μια πολυκύμαντη ζωή και υπήρξε ένας από τους πλέον επιτυχημένους συγγραφείς σε
ΠερισσότεραΓράφει η Κυριακή Γαλαντία // * Συχνά κατεβαίνω στο παλιό λιμάνι είτε νωρίς το πρωί την ώρα που μόλις έχει αρχίσει η κίνηση, είτε αργά το βράδυ όταν τα καθέκαστα της μέρας έχουν γίνει πια παρελθόν∙ με
ΠερισσότεραΤου Γιώργου Βέη // Δημήτρης Κοσμόπουλος: “Pixels” Κέδρος, σελ. 60 1.Παράδοση, ήθος της κειμενικής διεύρυνσης Αναλογίες, συν-ηχήσεις, απόρροιες Τεκμήρια αμάχητα συγκινήσεων «Terribil come esercito che stei Per battagliar ne’ vasti campi aperti Minacciando terror—Chi è
ΠερισσότεραΑπό την Αργυρώ Μουντάκη // Η Ελένη Σβορώνου είναι φιλόλογος με ειδίκευση στη Διαχείριση Πολιτιστικής Κληρονομιάς, συγγραφέας βιβλίων για παιδιά, και συντονίστρια της εθελοντικής εργασίας στην WWF, όπου εργάζεται από το 1994. Επίσης διδάσκει δημιουργική γραφή και συντονίζει
ΠερισσότεραΓράφει η Ελένη Αναγνωστοπούλου // * Ένας ιππότης που τόλμησε να αντιταχθεί στην υποκρισία της Γαλλικής Αυλής και διεκδίκησε με παρρησία το δικαίωμα του να τον αναγνωρίσουν ως γυναίκα. Ποιος δεν θα ήθελε να απολαμβάνει προνόμια αντρικά και
ΠερισσότεραΑπό τον Κωνσταντίνο Μπούρα // * Φρίζα με 12 εικόνες για την Ελληνική Επανάσταση του 1821 στο πάντα πρωτοποριακό, φιλόξενο, ατμοσφαιρικό, ανοικτό στους πειραματισμούς Ίδρυμα Κακογιάννη Οι επετειακές εκδηλώσεις κορυφώνονται με το πέρας αυτού του μεταβατικού έτους
ΠερισσότεραΣυναυλία θρησκευτικής μουσικής για δύο γυναικείες φωνές και εκκλησιαστικό όργανο, με αφορμή τις Άγιες μέρες των Παθών, στη Γερμανική Εκκλησία Αθηνών, το Σάββατο 1 Απριλίου 2017 στις 20:00, υπό την αιγίδα του Ομίλου για την UNESCO Τεχνών, Λόγου και Επιστημών
Περισσότερα
Γράφει η Χρυσάνθη Νίκα // Αντριάνα Μίνου «Ονειρωρυχείο», εκδ. Παράξενες μέρες Οι λέξεις άρχισαν να προσκρούουν επάνω μου ορθά, σε ευθεία κατεύθυνση, προσποιούμενες ότι μπορούν να «χαράξουνε πορεία». Ύστερα σαν να άρχισαν να «ακούγονται πλαγίως». Στο τέλος το
ΠερισσότεραΓράφει η Μένη Σεϊρίδου // * Ένα επιβλητικό, γυάλινο κτίριο, σε σχήμα πι, με τριάντα τέσσερις ορόφους. Πάνω από την κύρια είσοδο οι λέξεις ΚΕΝΤΡΟ ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗΣ ΑΝΑΚΛΑΣΤΙΚΗΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ με τεράστια γράμματα, στο χρώμα της φωτιάς και
Περισσότερατης Ειρήνης Ντούρα–Καββαδία // * Πρόκειται για μια – όσο κι αν με τα σημερινά δεδομένα και κριτήρια φανεί απίστευτη ή εξωπραγματική – εξ’ ολοκλήρου αληθινή ιστορία. Ως εκ τούτου, κρίθηκε σκόπιμο να χρησιμοποιηθούν άλλα ονόματα, με στόχο
ΠερισσότεραΓράφει η Γρηγορία Γρηγορίου-Αντωναράκη // * “Η Σολδανέλα των Άλπεων” Ακουμπισμένη στο τζάμι του παραθύρου η Ανιές άφησε το βλέμμα της να περιπλανηθεί στο λευκό τοπίο με τις κυματιστές βουνοκορφές. Η πρωινή πάχνη είχε
ΠερισσότεραΓράφει η Φωτεινή Χρηστίδου // * Paulinine Dreyfus «Γεύμα στα οδοφράγματα», Μετάφραση: Ανδρέας Παππάς, εκδ. Πατάκη, σελ. 214 «Η ουτοπία αργά ή γρήγορα σπάει τα μούτρα της στην πραγματικότητα, όμως υπάρχει τίποτα πιο θλιβερό από μια ζωή χωρίς
ΠερισσότεραΤου Γιάννη Ζαχείλα // Ένα ποίημα για το διαλογισμό ανάπνεε ανάπνεε σε όλο το δρόμο μέχρι το θάνατο κράτα το υπό έλεγχο ακόμα και μέσα στο πιο άγριο όνειρο ανάπνεε κράτα τα πάθη σου υπό
ΠερισσότεραΓράφει ο Δημήτρης Λούλος // * “Άτιτλο” Λιτός ο στίχος, στιβαρός. Σαν τα γερά, τα ροζιασμένα χέρια, που χεριά χεριά τα στάχυα σιγούρευαν στη θυμωνιά. Σαν τους Αγίους, που καταύγαζαν από το ξύλο του παλιού
ΠερισσότεραΕπιλογή-μετάφραση-επίμετρο: Βασίλης Πανδής // * Ασπρότερους κι απ’ τον αφρό που άφησε το κύμα, μας κέντρισεν η άμμος *** Η σκληρή η άμμος σπάει κι οι κόκκοι της είναι καθάριοι σαν κρασί Αμφιβολίες γιομάτος σ’
ΠερισσότεραΤης Ελένης Θ. Π. Λουκά // * ~Φθινόπωρο~ Τέλος καλοκαιριού πλησιάζει μελαγχολία, η φύση αλλάζει ένα αντίο πότε ζεστό και πότε κρύο στιγμές για μας, μόνο για δύο. Πρώτη βροχή πέφτει στο χώμα τη μυρωδιά της
ΠερισσότεραΤου Έκτορα Πανταζή // * Aργύριο στρώνεις, μου αρέσουν τα χρώματα στους πίνακες που λένε ναι είμαι χρώμα μπογιά δηλ αλλά ταυτόχρονα δεν είναι παθαίνω ζάλη με κάτι σα θάλασσες κάτι γήινα που είναι και δεν είναι ζωγραφιές
Περισσότερα
