Γράφει ο Παναγιώτης Καμπάνης // * H Pala d’ Oro είναι ένα antependium (είδος μετόπης) που βρίσκεται πίσω από την Αγία Τράπεζα της Βασιλικής του Αγίου Μάρκου στη Βενετία. Σήμερα είναι διεθνώς αναγνωρισμένη ως ένα από τα πιο εκλεπτυσμένα
Περισσότερα
Γράφει η Κούλα Στυλιανού // Για τη νουβέλα της Βίβιαν Αβρααμίδου-Πλούμπη, «Αιόλου και Πανδρόσου», Εκδόσεις Αλεξάνδρεια Όταν ένα κείμενο μιλάει για τον εαυτό του είναι δείγμα —λέμε— μοντερνισμού και συνηθίζουν να το λένε οι κριτικοί λογοτεχνίας με μία
ΠερισσότεραΓράφει η Βιολέττα-Ειρήνη Κουτσομπού // * Φωτεινή Τσαλίκογλου «Ο Έλληνας ασθενής», εκδ. Καστανιώτη Οι μόνοι φυσιολογικοί άνθρωποι είναι αυτοί που δεν γνωρίζουμε πολύ καλά. Alfred Adler Ο Αριστοτέλης γνώριζε ότι τα ανθρώπινα όντα είναι άκρως ενδιαφέροντα. Όταν
ΠερισσότεραΤου Κωνσταντίνου Μούσσα // * “Μνημοσύνην καλέω, Ζηνὸς σύλλεκτρον, ἄνασσαν, ἣ Μούσας τέκνωσ᾽ ἱεράς, ὁσίας, λιγυφώνους, ἐκτὸς ἐοῦσα κακῆς λήθης βλαψίφρονος αἰεί” Την Μνημοσύνη προσκαλώ, την σύζυγο του Διός, την βασίλισσα ή οποία γέννησε τις ιερές Μούσες,
ΠερισσότεραΓράφει ο Διονύσης Μαρίνος // «Ήταν ένας και δεν ήταν κανένας» του Χρήστου Αγγελάκου Πώς μες στην έρημη εκκλησιά, μ’ άνθη πολλά στολίζεται ο ανώνυμος, μυρώνεται ο νεκρός (Τάκης Σινόπουλος, Νεκρόδειπνος) Ψυχοπομπός και αργοφονιάς: Ερμής
ΠερισσότεραΤου Θεόδωρου Πάλλα // * Η Λενιώ, της κυρά Μέλπως, καμία όρεξη δεν έτρεφε να υπομείνει την κατήχηση της μάνας της, το κήρυγμα το ήξερε απ’ έξω, “κοίτα να συμμαζευτείς καημένη, άσε τα πολλά σούρτα φέρτα,” το κινητό
ΠερισσότεραΣυνέντευξη στην Ελένη Γκίκα // Το 2013 υπογράφοντας το βιβλίο «Δυο μήνες στην αποθήκη» μιλούσε ανοιχτά για τον Θάνατο. Με αφορμή μια προσωπική εμπειρία, ειλικρινής και ποιητικός, παιδικός κι αφοπλιστικός όπως πάντα, ο ποιητής και συγγραφέας Κωστής
ΠερισσότεραΓράφει η Ελένη Γκίκα // Γιάννης Ευσταθιάδης: «Διηγήματα 1993-2020: Ανοιχτό μικρόφωνο. Κλεινόν. Μαύρο εκλεκτό. Άνθρωποι από λέξεις. Δωμάτιο παντού» εκδ. Μελάνι, Αθήνα, 2022 Το έχω ξαναπεί, στον Γιάννη Ευσταθιάδη χρωστάμε πολλά: ποίηση, πεζά, μικρά δοκίμια για τη μουσική
Περισσότερα
Γράφει ο αΠΟΣΤΟΛΟΣ ζΙΩΓΑΣ // * ‹‹ Αγαπώ εκείνους που δεν ξέρουν να ζουν παρά δύοντας, γιατί είναι εκείνοι που περνούν αντίπερα… Αγαπώ εκείνον που η ψυχή του σπαταλιέται ›› Νίτσε[1] Ο θεατράνθρωπος Δημήτρης Ποταμίτης κάποτε έγραψε
Περισσότερατου Γιάννη Παναγόπουλου // Όπως κάθε μεταναστευτικός λαός έτσι και οι Έλληνες της Αμερικής ήταν μοιραίο, κάποια στιγμή, ν’ αναζητήσουν μουσική ταυτότητα στη νέα τους πατρίδα. Το σάουντρακ εγκατάστασης στις Η.Π.Α. του Ελληνικού τραγουδιού (στις αρχές του 20ού αιώνα)
ΠερισσότεραΤου Κωνσταντίνου Μούσσα // * Το Ρω που λείπει ΤΟ ΜΕΤΑ Ι Το παραδέχομαι: Θα έδινα όλη μου την μοναξιά ως και την τελευταία σιωπή έστω και για λίγη, απ’ την προσωρινή σου αβέβαιη απουσία.
ΠερισσότεραΆνθρωποι μονάχοι Γράφει ο Librofilo // «Άνθρωποι μονάχοι» είναι οι πρωταγωνιστές των δύο χαμηλότονων, εξαιρετικών βιβλίων με τα οποία θα ασχοληθώ σήμερα. Την αισθαντική νουβέλα του κορυφαίου Γάλλου συγγραφέα Patrick Modiano «Στο cafe της χαμένης νιότης», ( Εκδ.
ΠερισσότεραΓράφει η Ελένη Γκίκα // «Ούτε άγιοι, ούτε άγγελοι» του Ιβάν Κλίμα, Μετάφραση: Βικτώρια Τράπαλη, Εκδ. «Κέδρος», σελ. 307, «Κάποτε που είχα κατάθλιψη ρώτησα τον άντρα μου ποιο είναι το νόημα της ανθρώπινης ζωής… Σε θεμελιακό επίπεδο, δεν
ΠερισσότεραΓράφει η Ανθούλα Δανιήλ // Λέανδρος Πολενάκης: «Κόκκινο φεγγάρι και άλλα θεατρικά έργα», Εκδόσεις Νίκας 2022 Τι κι αν ο Λέανδρος Πολενάκης σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και στην Ecole des Hautes Etudes en Sienses Sociales
ΠερισσότεραΤου Πολυχρόνη Κουτσάκη // «Αβασία» Μετά το δυστύχημα με το μηχανάκι, η μάνα μου άρχισε να με τρέχει στους γιατρούς. Κανείς δεν μπορούσε να βρει ποιο είναι το πρόβλημα, «ίσως κάτι που δεν φαίνεται στα
ΠερισσότεραΓράφει η Διώνη Δημητριάδου // «Ιδεολογικά ύποπτη» διηγήματα της Ελένης Γκίκα, εκδόσεις Καλέντη […] Άνοιξη ήταν όταν τη βρήκε το κακό και είχε πάει για Πάσχα στα Άνω Λεχώνια. Παντού τριγύρω ανθισμένες κερασιές, τρελάθηκε από την ομορφιά, ναι,
Περισσότερατου Γρηγόρη Δεϊλόγκου // * Μεγάλη αγωνία. Θα την συναντούσε μετά από 10 χρόνια. Δεν είχε αγωνία για το αν θα ήταν το ίδιο ωραία όπως τότε. Είχε αγωνία για το αν θα ζούσε το ίδιο πάθος. Το ραντεβού
ΠερισσότεραΓράφει η Αγγελική Σπηλιοπούλου // Cormac McCarthy «Αιματοβαμμένος Μεσημβρινός ‘Η το δειλινό κοκκίνισμα στη Δύση», Μετάφραση: Γιώργος Κυριαζής, εκδ. Gutenberg Στις 13 Μαΐου 1846, το Κογκρέσο των Ηνωμένων Πολιτειών κήρυξε τον πόλεμο στο Μεξικό μετά από αίτημα του
Περισσότερα
