Γράφει η Ρίτα Βελώνη // Την επόμενη φορά που θα απολαύσετε ένα κλασικό κομμάτι από Μπετόβεν ή θα σας συναρπάσει κάποιο βιβλίο του Έρνεστ Χέμινγουεϊ ή της Βιρτζίνια Γούλφ, θυμηθείτε ότι οι διάσημοι αυτοί δημιουργοί, όπως και πολλοί
Περισσότερα
Της Αναστασίας Γεωργακοπούλου // Απομονώνομαι Πληγώνομαι, απογοητεύομαι. Δεν μ αγάπησες αλήθεια. Με απογοητεύει η ανθρώπινη εκμετάλλευση των συναισθημάτων. Οι πύλες της καρδιάς αρχίζουν να κλείνουν. Απομονώνομαι… ματώνει η ψυχή μου. Βουβά με αγκαλιάζουν οι
ΠερισσότεραΓράφει ο Γιάννης Παπαγιάννης // Μοχσίν Χαμίντ «Έξοδος προς Δυσμάς», Μετάφραση: Αύγουστος Κορτώ, Εκδόσεις Ψυχογιός, σελ. 264 Ένα απροσδόκητα πολυδιάστατο μυθιστόρημα μας παρουσιάζει ο γεννημένος στο Πακιστάν αλλά διαμένων σε Αγγλόφωνες χώρες συγγραφέας. Το θέμα του, ο πολύ
ΠερισσότεραΓράφει η Ελένη Γκίκα // Νίκος Δαββέτας «άντρες χωρίς άντρες», εκδ. Πατάκη «Είτε μαρμάρινα είτε μπρούτζινα, όλα τα μνημεία πεσόντων τα περιστέρια τα χέζουν. Γι’ αυτό, καλέ μου φίλε, ένα κενοτάφειο από λέξεις δεν μου λέει απολύτως τίποτα.
ΠερισσότεραΤης Σοφίας Αγραπίδη // * Στην εποχή μας καθημερινά ακούμε συζητήσεις περί χαμένων αξιών και κατάλυσης ηθών. Συχνά ανάμεσά μας ταξιδεύουν συμπεράσματα απογοητευτικά για τις νέες γενιές , κάτι που δημιουργεί μια ατμόσφαιρα απαισιοδοξίας έως και λύπης. Σαφώς
ΠερισσότεραΤης Χαράς Ρίζου // * Εφιάλτης με κορώνα Απόγευμα και η μέρα έδειχνε καλή. Έβαλα το νούμερο για άθληση στο κινητό, φόρεσα τη φόρμα μου, τα γάντια και απομακρύνθηκα πολύ από το σπίτι, περιπλανώμενη στους
Περισσότερατου Κώστα Καράμπελα // * Πέρασαν οι Δεκαπενταύγουστοι Πέρασαν οι Δεκαπενταύγουστοι και τα ολόγιομα φεγγάρια, εκείνα, τα πορφυρόχρυσα της μοναξιάς. Τώρα τα μαζεύουμε τα λείψανα του καλοκαιριού και ανάθεμά μας αν το ζήσαμε σε όλη του την δόξα.
ΠερισσότεραΓράφει ο Κώστας Βουλαζέρης // * Πειραματιζόμουν με την τεχνική αποκοπής (cut-up) του William Burroughs αλλά συμπέρανα σύντομα ότι δεν είναι για μένα. Ίσως να έφταιγε κι ο τρόπος που τη δοκίμασα. Δεν την έκανα ακριβώς όπως πρέπει να γίνει.
Περισσότερα
Της Μαρίας Πανούτσου // * Δύο ανέκδοτα ποιήματα Μια τόση μικρή αλήθεια/ που όμως αρκετή / για να σημαδεύσει την νέα εποχή/ 1 συν 1 Το ένα και μοναδικό/ξεπροβάλλει σ’ ένα άνοιγμα
ΠερισσότεραΑπό τον Γιάννη Παναγόπουλο // Φωτογραφίες: Νίκος Λιάσκας. Ομάδα: «New Wave in Athens in the 80’s – The Scene, the People, the Places». Μου αρέσει η Θεσσαλονίκη των φεστιβάλ. Και αυτό γιατί η πόλη γνωρίζει να συμβιώνει μαζί
ΠερισσότεραΓράφει η Μαρία Σκουρολιάκου // “Εριφύλη” της Ελένης Μπερτσάτου, Εκδόσεις “Χάρη Τζο Πάτση” Ένα μεγάλο βλέμμα για κείνες τις ζωές που κουρνιάζουν στο περιθώριο των διαδρομών μας. Εριφύλη, ετυμολογικά σημαίνει την έξοχη, την ξεχωριστή τού φύλου της. Η
ΠερισσότεραΓράφει η Λένα Μαυρουδή Μούλιου // Τo υπερόπλο Υπάρχουν δύο τρόποι να κατακτήσεις, να υποδουλώσεις έναν λαό, ένα Έθνος και να το κάνεις Παροικία σου. ‘‘Το σίδερο’’( ιδέ όπλα), Και το ‘’Χρηματικό Χρέος’’ Κάποτε ο άνθρωπος πολεμούσε
ΠερισσότεραΓράφει ο Απόστολος Θηβαίος // Σημείωμα για το θεατρικό «Continumm» της Μαρίας Δριμή από τις εκδόσεις Βακχικόν Οι μέρες περνούσαν μα ο φανταστικός θίασος αδυνατούσε να καταλήξει στο έργο. Εμπρός τους έστεκε μια στοίβα από χαρτιά και βιβλία,
ΠερισσότεραΤου Χριστοφόρου Τριάντη // * ΣΑΝ ΥΠΕΝΘΥΜΙΣΗ Τα πουλιά κρύβονταν στις φυλλωσιές του χρόνου. Ο φόβος ερχόταν τροπαιούχος. Τον συνόδευαν ουρλιαχτά και προσταγές αρχόντων. Οι βροχές του έσπερναν πληγές στους δρόμους και φανερώνανε τις μνήμες. Ήταν θαμμένες
ΠερισσότεραΓράφει η Βίβιαν Αβρααμίδου-Πλούμπη // «Η τέχνη της απώλειας», Alice Zeniter, Mετάφραση Έφη Κορομηλά, Εκδόσεις Πόλις Με μια ιστορία που ξεδιπλώνεται από γενιά σε γενιά, η Alice Zeniter στο μυθιστόρημά της με τίτλο «Η τέχνη της απώλειας» τολμά
ΠερισσότεραΓράφει ο Μιχάλης Τρούλης // * Είναι ευπρόσδεκτα όλα τα δώρα στις γιορτές. Δείχνουν εκτίμηση μοναδική και φέρνουν μεγάλη χαρά! Όταν αυτά είναι βιβλία έχουν κι άλλη σημειολογία, τον δικό τους τρόπο επικοινωνίας, τους δικούς τους
ΠερισσότεραΓράφει ο Αλέξανδρος Παναγόπουλος // Η προοπτική της αριστερής διακυβέρνησης ως δυστοπία Όσο το ενδεχόμενο των πρόωρων εκλογών γίνεται ολοένα και πιθανότερο οι επικοινωνιακές τακτικές των πολιτικών δυνάμεων της χώρας εντείνονται και επιτρέπουν να αποτυπωθούν σαφέστερα στον
ΠερισσότεραΕπιμέλεια: Ελένη Γκίκα // Georges Wolniski: ο κορυφαίος σκιτσογράφος ανάμεσα στους νεκρούς “Ευτυχώς που ο κόσμος δεν πάει καλά. Θα ήταν ανυπόφορο να τα πήγαινα άσχημα σ΄ έναν κόσμο που τα πήγαινε καλά”. Ανήκει στα αποφθέγματα
Περισσότερα
