Γράφει ο Ευάγγελος Τρυψιάνης // * Στο εν λόγω ποίημα ο Καβάφης «ξεμπροστιάζει» (δια μέσου της ειρωνείας) με ποιητική μαεστρία έναν τυχοδιώκτη! Τον ανώνυμο ήρωα της μάζας, που στην εποχή της παρακμής μπορεί και περνιέται για «κάποιος». Αυτόν
Περισσότερα
Γράφει ο Άκης Καρατζογιάννης // Πηγή: The Complete Poems of Cavafy, translated by Rae Dalven, with an introduction by W.H. Auden, The Hogardth Press LTD., London, 1961. Πηγή ποιημάτων Καβάφη: Κ.Π. Καβάφης, Άπαντα τα δημοσιευμένα ποιήματα, με
Περισσότερα
Επιμέλεια- ανθολόγηση: Καλομοίρα Πιέτρη- Αυγούστη // Κ.Π. Καβάφης Απολείπειν ο Θεός Αντώνιον Σαν έξαφνα, ώρα μεσάνυχτ’, ακουσθεί αόρατος θίασος να περνά με μουσικές εξαίσιες, με φωνές- την τύχη σου που ενδίδει πια, τα έργα
Περισσότερα
Γράφει η Ελένη (Α.Λ.) Γκίκα // * Βασίλης Λαδάς, «Το πλοίο του Κ. Π. Καβάφη», εκδ. Μανδραγόρας, 2021 Στις αρχές της δεκαετίας του ’80, φτάνει στα χέρια του Βασίλη Λαδά ένα μονόφυλλο από αυτά που τύπωνε στην Αλεξάνδρεια
Περισσότερα
τα μελένια λεμόνια / * ΜΙΑ ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ * από τον Θανάση Τριαρίδη * ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ: Πολυχώρος Πόλις ~~~ Κ. Π. Καβάφης: ο ποιητής των μελλουσών γενεών Ταυτότητα, επιθυμία, μνήμη και μετα-ιστορικοποίηση
Περισσότερα
Γράφει ο Παναγιώτης Καμπάνης // * “Κ.Π. Καβάφη ΠΟΙΗΜΑΤΑ”, Με είκοσι πέντε χαλκογραφίες του Χρήστου Σανταμούρη Ακόμη ένα βιβλίο για τον Καβάφη; Γιατί όχι; Κυρίως όταν πρόκειται για μια έκδοση όπως η συγκεκριμένη, του Ιδρύματος
Περισσότερα
Γράφει η Πέρσα Κουμούτση // Τάσος Μακράτος «Μετά τον Καβάφη. Οι ερωμένες του ποιητή» Εκδόσεις Λιβάνη. Δεν είναι λίγες οι ποιητικές συνθέσεις με άμεση ή έμμεση αναφορά στην Καβαφική ποίηση. Εκατό και πλέον χρόνια από τον θάνατο του μεγάλου
Περισσότερα
Γράφει η Ελευθερία Λαγού // * Το κειμενικό καβαφικό σύμπαν αποτινάζει τα τετριμμένα χαρακτηριστικά του γνωρίσματα (διδακτισμός, νοηματική ηδονοθηρία, πολιτικολογία) προβάλλοντας τον συγκρητισμό, την multiculturalism/πολυπολιτισμικότητα, τη νεωτερικότητα και τον μοντερνισμό. Ο συγγραφέας ως “Αυτός” και ο ευάλωτος
Περισσότερα
Γράφει η Κλεοπάτρα Ζαχαροπούλου // * Γραμματολογικά στοιχεία: Το ποίημα δημοσιεύτηκε το 1921 με τον παραπάνω τίτλο, στην πρώτη όμως γραφή του 1918 είχε τον τίτλο Μαχαίρι. Θεματικός άξονας, ειδολογική κατηγοριοποίηση: Το ποίημα εμφανίζεται μέσα σε πλαίσιο
Περισσότερα
Από τον Άγγελο Πετρουλάκη // Αχμέτ Ουμίτ: “Η κραυγή του χελιδονιού” Μετάφραση: Θάνος Ζαράγκαλης, Εκδόσεις Πατάκη, σελ. 523 Ένα αστυνομικό μυθιστόρημα διαφορετικό. Ο Τούρκος Αχμέτ Ουμίτ γράφει αστυνομικό μυθιστόρημα, που αφορά κατά συρροή ανθρωποκτονίες, με ύφος
ΠερισσότεραΤου Χρήστου Καζάζη // * Μπήκες για να μου πουλήσεις στυλό κι αναπτήρες. Άλλο ένα ”γυφτάκι” ανάμεσα στα πολλά που ερχόντουσαν κάθε καλοκαίρι στο νησί. Δεν ήθελα τίποτα, ετοιμαζόμουν να σε διώξω. Η μύξα που κρεμόταν απ’ το
ΠερισσότεραTου Κώστα Θ. Ριζάκη // οι εύδρομες στην ευγενή ψυχήν, ήτοι τής ποιήτριας Ελένης Τζατζιμάκη πείναγαν λίγη αγάπη τα κορίτσια ‒ δεν ξεπεινάσανε καν τόοοσες δά γυναίκες πνίγανε ενσώματον την νοσταλγία δυο τά χείλη χόρτος ιερός σχεδόν
ΠερισσότεραΤης Μαρίας Κατεινά // * Είμαι παιδί της νύχτας. Ψάχνω το χρώμα της, στο δέρμα το ρίγος, ιππεύοντας τους τέσσερεις τροχούς. Στις μοναχικές διαδρομές, συνοδοιπόροι τ’ αναμμένα φώτα χαράζουν τον ορίζοντα και μουσικές χορεύουν την ψυχή. Οδηγώ
ΠερισσότεραΤου Γεωργίου Νικ. Σχορετσανίτη // ‘‘Ο Ζωροάστρης είναι ο ιδρυτής ή πιο σωστά αυτός που άλλαξε τη θρησκεία των Παρσών. Γεννήθηκε στη Μέση Αυτοκρατορία ή στο Αζερμπαϊτζάν ή Ατροπατένα… Σήμερα οι άτυχοι Πάρσες έχουν δύο πατρίδες: Τη Βομβάη όπου
ΠερισσότεραΓράφει η Διώνη Δημητριάδου // Κωνσταντία Σωτηρίου: “Brandy Sour”, μυθιστόρημα σε είκοσι δύο δωμάτια, εκδόσεις Πατάκη Πρόσωπα που εμπλέκονται με τον ένα ή τον άλλο τρόπο με το πολυτελές ξενοδοχείο Λήδρα Πάλας, το Μεγάλο Παλάτι της Λήδρας, χτισμένο
ΠερισσότεραΣυνέντευξη στην Τζίνα Καρβουνάκη // [ Πρώτη παρουσίαση: Insula Europea ] Το Insula europea (www.insulaeuropea.eu) είναι ένα διαδικτυακό πολιτιστικό περιοδικό. Δημιουργήθηκε αρχικά ως σελίδα συνοδευτική του διακρατικού λογοτεχνικού διαγωνισμού Premio Insula europea (Περούτζια 2009), ο
Περισσότερα
Του Tέλη Πολυχρονιάδη // * Το λιμάνι που προσπερνούσα Περνούσα χρόνια μπροστά από αυτό το λιμάνι, το προσπερνούσα. Έβλεπα στην αποβάθρα τους ανθρώπους, τα μαγαζιά, τα σπίτια στην προκυμαία, τις βάρκες, τα ξυπόλητα τ’ αλητάκια
ΠερισσότεραΤης Τζίνας Ψάρρη // Κάτι στον τρόπο της Η μουσική της. Ένα τεράστιο παλιρροϊκό κύμα σαρώνει τη μοναξιά που περικλείει τη ζωή της. Ένα κύμα ογκούμενο, για να κρύψει τον θλιβερό ορίζοντα. Ορίζοντα που δεν έχει λόγο
ΠερισσότεραΓράφει η Μαρία Ζερβάκη // Ανδρέας Καρακόκκινος «Λεμονανθοί στο πέλαγο» Η ποίηση του Ανδρέα Καρακόκκινου κουβαλά μια πίκρα για την πατρίδα που χάθηκε. Αυτή η πίκρα ρίχνεται στο πέλαγο με τη μορφή λεμονανθών, ταξιδεύει θέλοντας
ΠερισσότεραΓράφει η Ελένη Γκίκα // «Ο άνθρωπος της λίμνης» του Arnaldur Indridason, Μετάφραση: Νίκη Προδρομίδου, Εκδ. «Μεταίχμιο», σελ. 401 «Για κοίτα καλύτερα γύρω σου». Τόσο πολύ κοντά ώστε να φαίνεται τόσο πολύ μακριά, σχεδόν αδιανόητα μακριά όσο αδιανόητα
ΠερισσότεραΓράφει η Γλυκερία Κακούρη // * Αργυρώ Μουντάκη «Το κορίτσι του Πέτρου» Μεταίχμιο, 2014, 160 σελ Ένα βιβλίο έξυπνο, απλό, σύγχρονο, εφηβικό, καθρέφτης της πραγματικότητας, που επικρατεί μέσα και έξω από τη σχολική τάξη. Ένα βιβλίο που απευθύνεται
ΠερισσότεραΤου Στάθη Ι. Δημητριάδη // * Γεώργιος Νικ. Σχορετσανίτης, «Ένα καλοκαίρι στο Σαν Φρανσίσκο». Εκδόσεις Οδός Πανός. Αθήνα. 2018 Διαβάζοντάς το παραπάνω βιβλίο, ο αναγνώστης ανακαλύπτει από τις πρώτες κιόλας σελίδες ότι δεν κρατά στα χέρια του ένα
ΠερισσότεραΤης Ζωής Δικταίου // * Εικόνα από το Διαδίκτυο, Εσύ, στα Τέμπη, δεν θα βρεις συγχωροχάρτι Πίκρα, θυμός, δάκρυα, οργή, ντροπή κι οδύνη, το στέρφο μέλλον, που ζητά δικαιοσύνη, τη νύχτα του Φλεβάρη, που είχε ο Χάρος,
ΠερισσότεραΤης Μαίρης Γ. Πράσατζη // στην Ελένη “Κάθε φορά που επιστρέφεις” κάθε που επιστρέφεις αφήνεις τα κομμάτια σου ένα ένα μπροστά στην πόρτα -μια μακροπρόθεσμη οφειλή- σ’ ένα σπίτι που μπάζει από παντού φόβους
ΠερισσότεραΓράφει ο Μίνως-Αθανάσιος Καρυωτάκης // «Ημίφως» της Ευρυδίκης Αμανατίδου, Εκδ. Σαϊτα, σελ. 62 Ο Ιάσονας έχει επιλέξει να απομονωθεί μετά από το ατύχημα που είχε και να καταφύγει σ’ ένα ερημικό ψαροχώρι. Παραμένει μπερδεμένος σχετικά με τον παρόν
ΠερισσότεραΤου Νίκου Τσούλια // * Από το 1836-1838 η έκδοση σχολικών βιβλίων είναι κρατική υπόθεση και όλα τα σχολεία χρησιμοποιούν τα κρατικά βιβλία τα οποία διασφαλίζουν «την φρόνιμον παιδαγωγίαν». Το 1838 καταργείται το Βασιλικό Τυπογραφείο και από το
Περισσότερα
