Επιμέλεια: Δήμητρα Ντζαδήμα // Ο Αντόνιο Στραντιβάριους, που πέθανε σαν σήμερα το 1737, ήταν Ιταλός κατασκευαστής βιολιών. Χρησιμοποιούσε ένα ειδικό ξύλο από δέντρα που μεγάλωναν στη λεγόμενη «Μικρή Εποχή των Παγετώνων», δηλαδή μεταξύ 1645 και 1715. Καταγόταν από αριστοκρατική
Περισσότερα
Της Χριστίνας Κοσμοπούλου // * «Δε θα έπρεπε να ήμουν εδώ», σκέφτηκε καθώς έμπαινε στο γεμάτο με πρωτοετείς φοιτητές αμφιθέατρο. Έκανε να φύγει μα ο καθηγητής του έκλεισε το δρόμο. «Το μάθημα αρχίζει», του είπε αυστηρά. Η διάλεξη
ΠερισσότεραΤου Μιχάλη Τρούλη // Γεώργιος Νικ. Σχορετσανίτης, “Παραπατώντας στην βοτσαλωτή ακτή των συγγραφέων”. Εκδόσεις Οδός Πανός. Αθήνα, 2019 Το βιβλίο είναι δύναμη, με προσθετική ενέργεια στον αναγνώστη. Τον εμπλουτίζει με γνώσεις και τον δυναμώνει με αυτοπεποίθηση. Του διευρύνει
ΠερισσότεραΓράφει η Μαρία Εμ. Μαραγκουδάκη // Χρυσούλα Κουμανίδου «Η μαύρη κλωστή», εκδ. Ιωλκός Όταν έπιασα στα χέρια μου τη νουβέλα της Χρυσούλας Κουμανίδου με τίτλο “η μαύρη κλωστή” πριν ανοίξω το βιβλίο, είχα την αίσθηση πως κρατούσα ένα
ΠερισσότεραἮρθες! ἦρθες! πλημμύρισε ἡ χαρά μου κ᾿ ἡ λαχτάρα μὲ σφίγγει νὰ μὲ πνίξη. Ἦρθες, ὅσο κι᾿ ἂν μάκρυνεν ὁ χρόνος, ὁ ἴδιος χρόνος τὴν πόρτα σοὔχει ἀνοίξει. Μαρία Πολυδούρη Πατέρας συναντά το παιδί του σε κάποιο
ΠερισσότεραΓράφει ο Κωνσταντίνος Κ. Χατούπης // “Μια κατοικία” Σαν άναψε το εσπέριο άστρο ο ουρανός κι άπλωσε τα μεγάλα του φτερά το σκότος, σε μέρος βρέθηκες πνιγμένο απ’ τη στενοκοπιά κι από της γης
ΠερισσότεραΓράφει η Ελένη Γκίκα // «Η πιο πολύτιμη πραμάτεια», Jean- Claud Grumberg, Μετάφραση: Ρούλα Γεωργακοπούλου, εκδ. Πόλις, σελ. 99 «Το μόνο πράγμα που είναι αληθινό, αληθινά αληθινό, ή που αξίζει να είναι σ’ αυτή την ιστορία, διότι βέβαια
ΠερισσότεραΓράφει η Ελένη Ε.Νανοπούλου // Θέλω να δω τη θάλασσα Θέλω να την δω και θα την δω, πριν με τρελάνει αυτό το θ– μονολογούσε. Είχε απαυδήσει από τις κουβέντες της παρέας -καθημερινά το καλοκαίρι, πιο αραιά
Περισσότερα
Επιμέλεια: Ελένη Γκίκα // Ελληνική πεζογραφία: Εύα Χρόνη «Η νεότροπη εκδοχή της μνήμης», εκδ. Καστανιώτη (δίγλωσσο), Μετάφραση στα αγγλικά: Αλεξάντρα Ντούμα, σελ. 146 “Το δέντρο θα συσπείρωνε κόσμο κάτω από τη σκιά του. Και αυτή η λαϊκή
ΠερισσότεραΓράφει η Ειρήνη Γιαβάση // * – Θα το κόψεις με τα πόδια κατά τον Άγιο; Μια δύο στροφές με το ασημί micra, γνωστή φυσιογνωμία περπατούσε παράλληλα με την άσφαλτο. Το κορίτσι σταμάτησε. – Πού πας;
ΠερισσότεραΤης Γεωργιάνας Κεστρινού // Παραμονή Πρωτοχρονιάς Δεν ξέρω αν είναι έθιμο πια να γράφεται στο τέλους του χρόνου ένας απολογισμός, μια παράδοση, ένας λογαριασμός των γεγονότων και των συναισθημάτων. Λες και λογίζομαι όσα πέρασα σαν να
ΠερισσότεραΓράφει ο Αδαμάντιος Τζεβελέκος // * «Από δω και πέρα ο χρόνος καθεαυτόν και ο χώρος καθεαυτόν είναι καταδικασμένοι να ξεθωριάσουν, να γίνουν σκιές και μόνο ένα είδος ένωσης των δύο θα διατηρήσει μια αυθύπαρκτη υπόσταση». Χώρος και
ΠερισσότεραΤου Μάνου Μαυρομουστακάκη // “Μήνυμα βροχής” Ξεκινά να βρέχει. Πάλι. Με άλλο νερό. Είμαι βέβαιος. Αφού τίποτα δεν παραμένει ίδιο, στην ίδια θέση τίποτα. Ένιωσα πως έπρεπε να δώσω προσοχή, στο μήνυμα της
ΠερισσότεραΤου Δημητρίου Καρπέτη // Τελευταίες αναλαμπές Τα μάτια έτρεξαν, κυνήγησαν τα ουράνια τόξα. Αγγίζοντάς τα ένοιωσαν την ξεχωριστή πολυτέλεια της αφής. Βρισκόταν στην κορύφωση της άνθισης, κρατούσαν στην αγκαλιά τους τη μοίρα . Μα
ΠερισσότεραΓράφει η Μαργαρίτα Παπαγεωργίου // Λένα Καλλέργη «Ανήμερο», εκδ. Ίκαρος 2023 Πολύ συχνά η λέξη «ανήμερο» συσχετίζεται με το «θηρίο», δηλαδή το άγριο ζώο. Οι μελετητές της άγριας φύσης παρατηρούν ότι τα άγρια ζώα μοιράζονται κάποια κοινά γνωρίσματα
ΠερισσότεραΓράφει η Ελένη Γκίκα // Μάριον Χωρεάνθη «Μαύρος Καθρέφτης», εκδ. Οι εκδόσεις των Φίλων, σελ. 41 Το 2001 μας ξάφνιαζε ευχάριστα όλους με το ήδη ώριμο μυθιστόρημά της «Βρείτε την Ορτανσία» αποκαλύπτοντάς μας συνάμα και την αδυναμία της
ΠερισσότεραΓράφει η Δώρα Μαργέλη // Σταύρος Σταυρόπουλος «Θα σε δω ξανά στο άδοξο τέλος», εκδ. Σμίλη Όταν διαβάζεις ποίηση Σταυρόπουλου ακούς ποίηση Σταυρόπουλου. Όχι μόνο γιατί η χαρακτηριστική χροιά – φωνή του ποιητή έχει αποτυπωθεί στο μυαλό σου
ΠερισσότεραΤου Αντώνη Κηπουρού // * ΑΤΙΤΛΟ Πέρα από την ύλη Τα καθημερινά Πέρα από τη ρουτίνα Που μας κυβερνά Είναι κάτι άλλο Κάτι άπιαστο Ποθητό κι ωραίο Κι ανεξάρτητο Πέρα από συμβάσεις Και τεχνάσματα
Περισσότερα
