Fractal
  • Κρεβάτια στο χείλος της αβύσσου

    Γράφει ο Διονύσης Μαρίνος //   «Καθημερινά κρεβάτια» της Μαρίας Κουλούρη, σελ. 24, Εκδ. Μελάνι   Αντιγράφω από την ποιητική συλλογή του Κωστή Γκιμοσούλη «Επικίνδυνα παιδιά» (εκδ. Κέδρος, 1992) και συγκεκριμένα από το ποίημα «Κρεβάτια και κρεβάτια»: «Το κρεβάτι είναι

    Περισσότερα
  • Ένας πατέρας στα χρόνια της Επανάστασης

    Γράφει ο Διονύσης Μαρίνος //   «Κόκκινοι» του Καρλ Αντερόλντ, μτφ: Κώστας Κατσουλάρης, σελ. 392, Εκδ. Στερέωμα   Μιλώντας για αντίμαχες δυνάμεις στον κλειστό κύκλο μιας οικογένειας: πάντα θα υπάρχει ένας Οιδίποδας για κάθε Λάιο, αλλά κι ένας Ορέστης να

    Περισσότερα
  • «Ώριμος παίκτης στη σκακιέρα του ύφους»

    Γράφει ο Αχιλλέας Κυριακίδης //       «Όπως κι αν έρθει αυτό το βράδυ», Διονύσης Μαρίνος, εκδ. Μελάνι, σελ. 150   Η διαφορά, σε ό,τι έχει να κάνει με τη σημαντικότητα, ενός ιατρικού περιστατικού από ένα έργο τέχνης είναι απολύτως

    Περισσότερα
  • Το μεγάλο αίνιγμα της τέχνης

    Γράφει ο Διονύσης Μαρίνος //       «Στο Κάσελ δεν υπάρχει λογική» του Ενρίκε Βίλα-Μάτας, μτφ: Νάννα Παπανικολάου, σελ. 392   Από τις αρχές του 20ου αιώνα, με την εμφάνιση του φουτουριστικού μανιφέστου (διά χειρός Φίλιπο Μαρινέτι) τίθεται το

    Περισσότερα
  • Γαλλία, αυτή είσαι!

    Γράφει ο Διονύσης Μαρίνος //     «Η ακαθάριστη εθνική ευτυχία» του Φρανσουά Ρου, μτφ: Μανώλης Πιμπλής, σελ. 736, Εκδ. Πόλις   Μια φράση-ξυραφιά της Σιμόν Βέιλ, βγαλμένη από το στόμα ενός εκ των τεσσάρων βασικών πρωταγωνιστών του μυθιστορήματος του

    Περισσότερα
  • Η Ιστορία όπως δεν την ξέρατε

    Γράφει ο Διονύσης Μαρίνος //   «Συναρπαστικά παραλειπόμενα της Ιστορίας» του Τζάιλς Μίλτον, μτφ: Ουρανία Παπακωνσταντοπούλου, σελ. 558, Εκδ. Πατάκη   Τείνουμε να πιστέψουμε πως η Ιστορία δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια σειριακή παράθεση μεταιχμιακών γεγονότων, καθοριστικών ημερομηνιών, ατόμων

    Περισσότερα
  • H ανοιχτή πόρτα της ποίησης

    Γράφει ο Διονύσης Μαρίνος //   «Ποιήματα/ 1943-2008» του Γιώργη Παυλόπουλου, σελ. 296, Εκδ. Κίχλη   Έχουμε ανάγκη τον Γιώργο Παυλόπουλο. Έχουμε ανάγκη τους ποιητές της πρώτης μεταπολεμικής γενιάς, διότι σε αντίθεση με την αδέξια λογική που δηλοί ότι έχουμε

    Περισσότερα
  • Κάθε άνοδος και πτώση

    Γράφει ο Διονύσης Μαρίνος //   «Εξυπερύ σημαίνει χάνομαι» του Γιάννη Στίγκα, σελ. 48, Εκδ. Μικρή Άρκτος   Πτήση-πτώση. Ουσιαστικά, ομόρριζα (κι ας μην φαίνεται), ομόηχα (ο ήχος της πτήσης μοιάζει με τον γδούπο της πτώσης), ισόποσα καταμερισμένα στη ζωή

    Περισσότερα
  • Όσο υπάρχουν άνθρωποι

    Γράφει ο Διονύσης Μαρίνος //   «Τα σταφύλια της οργής» του Τζον Στάινμπεκ, μτφ: Μιχάλης Μακρόπουλος, σελ. 560, Εκδ. Παπαδόπουλος   Η ρωμαλέα ευαισθησία της τελικής εικόνας: μια κάτισχνη λεχώνα που μόλις έχει χάσει το παιδί της, γραμμένη στα μαύρα

    Περισσότερα
  • Το αφόρητο βάρος της ευτυχίας

    Γράφει ο Διονύσης Μαρίνος //   «Λίγη ζωή» της Χάνια Γιαναγκιχάρα, μτφ: Μαρία Ξυλούρη, σελ. 890, Εκδ. Μεταίχμιο   Κόντρα σε κάθε άδικο, με την μετρημένη έκφραση του οσιομάρτυρα που αγόγγυστα δέχεται τους οικτιρμούς και τα κύματα της μοίρας, οι

    Περισσότερα

Back to Top