Γράφει ο Διονύσης Μαρίνος // «Λουζιτάνια ροκ» του Γιώργου- Ίκαρου Μπαμπασάκη, Εκδ. «Γαβριηλίδης», σελ.128 Ακούς πτώμα; Άκου πτώμα να μαθαίνεις: μπορεί και να είχε δίκιο εκείνος ο ωραίος και μοιραίος, ο Νίκος Νικολαΐδης, που η μόνη αντίνομη πράξη
Περισσότερα
Γράφει ο Διονύσης Μαρίνος // «Τόποι, τόπι» του Σωτήρη Παστάκα, εκδ. «Bibloteque», σελ. 56 Τόποι, τόποι βασανισμένοι, πέρα μακριά και μέσα, με μπάσους τόνους τόποι, τόποι που μας πήραν στο κατόπι, παίγνια και αθύρματα, μικροί που ριζώσαμε μεγάλοι,
Περισσότερα
Γράφει ο Διονύσης Μαρίνος // «Πληγές» της Ασημίνας Ξηρογιάννη, Εκδ. «Γαβριηλίδη», σελ. 46 Με μια μετατόπιση στο σώμα της άρνησης ξεκινούν οι «Πληγές», με μια άρνηση νοηματοδοτείται, κλείνοντας, η μικροϊστορία του ποιητικού υποκειμένου. Στο ενδιάμεσο πάντα παρούσα, άλλοτε
Περισσότερα
Γράφει ο Διονύσης Μαρίνος // «Η συνωμοσία της πυρίτιδας» του Θοδωρή Ρακόπουλου, εκδ. «Νεφέλη», σελ. 48 Τα Αξολότλ με παρατηρούν αδιαλείπτως· αναπτύσσουμε μια αιτιώδη σχέση η οποία με τον καιρό έχει εκπέσει στην κερδώα λογική του ιδιοκτήτη του
Περισσότερα
Συνέντευξη στον Διονύση Μαρίνο // Μια πρόσφατη, διαδραστική, εφαρμογή του BBC, υπό τον εύγλωττο τίτλο «Η ζωή σου πάνω στη Γη», έθετε τον χρήστη μπρος στο μέγα θαύμα, αλλά και το μέγα τραύμα της παρουσίας του ανθρώπου πάνω στον
Περισσότερα
Γράφει ο Διονύσης Μαρίνος // (Γιώργος Χ. Θεοχάρης – «Πιστοποιητικά θνητότητας», εκδ. Σύγχρονη Έκφραση) Αθέατος βασιλικός μυρίζει. Βασιλικός πλατύφυλλης αποδημίας. Μιχάλης Γκανάς Ω, Γιάννη Βαρβέρη και Αργύρη Χιόνη και Τάσο Δενέγη, εσύ. Ω, Βασίλη Στεργιάδη και Τάκη Παυλοστάθη
Περισσότερα
Γράφει ο Διονύσης Μαρίνος // «Καλή και ανάποδη» της Κατερίνας Σχινά, εκδ. «Κίχλη», σελ. 176 Θυμάμαι τις χνουδωτές μπάλες να τρέχουν σε έναν μακρύ διάδρομο –ένα παλαιικό μωσαϊκό, τέλη της δεκαετίας του 70, κι εγώ από πίσω να
Περισσότερα
Ο Διονύσης Μαρίνος συναντά την Δώρα Κασκάλη // Ο έρωτας και μάχη και η ανδρεία της σάρκας που τήκεται. Η κλινοπάλη κατά τον Παπαγιώργη και όλα τα σεπτά μυστήρια που ακολουθούν τους εραστές σε ένα πλάσιμο δίχως όρια. Και
Περισσότερα
Γράφει ο Διονύσης Μαρίνος // «Βαβέλ, ώρα μηδέν» του Γκι Φιλίπ Γκόλντσταϊν, Μετάφραση: Σοφία Λεωνίδη, εκδ. «Πόλις», σελ. 704 Σε ένα πρόσφατο, ήκιστα σκωπτικό, άρθρο της η γερμανική εφημερίδα Süddeutsche Zeitung, περιέγραφε το επάγγελμα του μέλλοντος με μια
Περισσότερα
του Διονύση Μαρίνου // * Ξυπνάς ένα πρωί και ο κόσμος έχει μετακινηθεί· όχι πολύ, ένας πόντος φτάνει για να ξεγελάσει τους χάρτες. Το ρήγμα είναι περισσότερο ορατό σε ‘σένα: ξαφνικά το μαξιλάρι στο κρεβάτι σου γέρνει από όποια
Περισσότερα
Γράφει ο Κωνσταντίνος Γ. Βασιλείου // Garamond 12, Μαρίας Δριμή Τον Μάιο 2023 διδάχθηκε στο θέατρο «Πορεία» το Garamond 12 της Μαρίας Δριμή, νέας συγγραφέως, ιδιαίτερα ευφυούς, η οποία με βαθιά γνώση συνειδησιακών αδιεξόδων, σχηματοποίησε τον Μαρκ, έναν
ΠερισσότεραΣυνέντευξη στη Μαρία Λιάκου // -Πώς προέκυψε η ενασχόλησή σας με την γραφή; Υπηρέτησα τη λογοτεχνική γραφή από τη θέση του διορθωτή και επιμελητή σε εκδοτικούς οίκους. Τη θεραπεύω καθημερινά και ως μάχιμος φιλόλογος στην εκπαίδευση. Τελικά, λίγο
ΠερισσότεραΓράφει η Ελένη Γκίκα // Βασίλης Αθαν. Καλαντζής «VALORI BOLLATI». Αποσπάσματα Κορινθιακού Τύπου του 20ου αιώνα για την κατανόηση των αξιών μιας εποχής. Εκδόσεις Παρουσία, 300 σελ. «Λέγεται ὅτι πατρίδα μας εἶναι τὰ καλοκαίρια τῆς παιδικῆς μας ἡλικίας.
ΠερισσότεραΤης Όλγας Μούσιου-Μυλωνά // * Πάσχα Πάσχα, πάμφωτο πέρασμα στο αιώνιο! Λυσιτελής συντυχία οφθαλμών μες στο κόκκινο της θυσίας και στο μωβ της πασχαλιάς. Το θαύμα το ακριβό και ο κρημνώδης πόθος του αιώνιου
ΠερισσότεραΓράφει η Βασιλική Γιάννου // * Ηλίας Λ. Παπαμόσχος «Η Αλεπού της σκάλας και άλλες ιστορίες», εκδόσεις Κίχλη, Αθήνα 2015 Όταν διαβάζει κανείς μια ποιητική συλλογή, δεν αρκεί μόνο μία ανάγνωση. Θα χρειαστεί και δεύτερη, ίσως και τρίτη.
ΠερισσότεραΤην αποκαλούσαν «Κυρά της Ρω» ή διαφορετικά «Κυρά της Ρωμιοσύνης» για τον πατριωτισμό που επέδειξε καθ’ όλη τη διάρκεια που έμενε ολομόναχη στη βραχονησίδα…. Κάθε μέρα ύψωνε την ελληνική σημαία, ώστε να τη βλέπουν τα διερχόμενα πλοία και
ΠερισσότεραΣυνέντευξη στον Ανδρέα Πολυκάρπου // * «Μελέτησα αρχαίους Έλληνες φιλοσόφους, όταν αποφάσισα να επιλέξω για τη ζωή μου προσανατολισμό μέλλοντος». «Οι απόψεις των αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων με συγκίνησαν έντονα και μου προκάλεσαν νέες σκέψεις, ιδέες και προβληματισμούς,
Περισσότερα
Της Χριστίνας Σδούκου // * Ώρα 9:00 π.μ. Βήματα βαριά και βιαστικά, χέρια τρυφερά που αγγίζουν άλλοτε νευρικά και άλλοτε αθόρυβα την ξεφτισμένη, ασημένια χειρολαβή για να ορμήσουν στην καθημερινή τους γκρίζα κάμαρα με εκείνο τον πράσινο
ΠερισσότεραΓράφει η Ελένη Μπετεινάκη // * Αναμνήσεις, νοσταλγία, αγκαλιές κι αγάπη έχουν τούτες οι ιστορίες. Ταξίδια στο χρόνο, σε τόπους αλλοτινούς, σε όμορφα, πολύτιμα και αγαπημένα αντικείμενα κι ανθρώπους. Ιστορίες που μιλούν για τις συγνώμες, τις μικρές
ΠερισσότεραΓράφει η Μαρία Σκαμπαρδώνη // Στον Κύριο έκραξα… Στον Κύριο έκραξα με δυνατή φωνή, σκίζοντας και γδέρνοντας τα τείχη της ψυχής μου. Στον Κύριο έκραξα με δυνατή φωνή, δίνοντάς του την ψυχή μου απόλυτα
ΠερισσότεραΓράφει η Ελένη Γκίκα // «Ο θείος Τάκης» του Γιάννη Ξανθούλη, εκδ. Διόπτρα, σελ. 424 Με εξώφυλλο, τέμπερα σε χαρτόνι, του συγγραφέα [τα τελευταία βιβλία του Γιάννη Ξανθούλη έχουν για εξώφυλλο ζωγραφικά έργα του], τον θείο Τάκη φτερωτό
ΠερισσότεραΤου Κωνσταντίνου Βασιλείου // Αραχνοΰφαντη επικράτεια Μια αυλή, ένα τραπέζι, τέσσερις σκιές, σκυλιά, πολλά σκυλιά, ανήσυχα, πεινασμένα, ολόκληρη η νύχτα λυμαίνεται την αρμονία, μετουσιώνεται σε νύμφη, αραχνοΰφαντη. Εκείνος, επίγειος άγγελος της φθαρτότητας, λες και
ΠερισσότεραΓράφει ο Κωνσταντίνος Μπούρας // * Ελένη Λιντζαροπούλου, “Η Φέγγουσα κόρη”. Κείμενα και μελετήματα για το έργο της Ελένης Λαδιά, εκδόσεις Αρμός, Αθήνα 2020, σελ. 274 Φιλίας εγκώμιον, θα μπορούσε να είναι αυτό το ψηφιδωτό μελετημάτων, πονημάτων, ποιημάτων,
ΠερισσότεραΤης Ρούλας Τριανταφύλλου // * Μήνας Σεπτέμβρης Το μεγάλο ρολόι στον τοίχο δείχνει 5:48’. Πέρα στον ορίζοντα πύρινες καμπύλες διαγράφουν τα βουνά Σε λίγο θα ξημερώσει Το λευκό σπίτι θα λουστεί και πάλι στο φως, στα χρώματα
ΠερισσότεραΤης Άννας Εμμανουήλ // * Η Αριθμητική των Λουλουδιών Κρίνα στα μαλλιά και στα χέρια… Ξυπνώ με ένα άρωμα κάλλους. Αυτό το κρίνο το σηκώνω στο φως… Το φιλώ σαν φωταψία στον ήλιο… Με ραντίζει
ΠερισσότεραΓράφει ο Δημήτρης Καρύδας // Ηρώ Νικοπούλου «Ασφαλής πόλη», εκδ. Γαβριηλίδης, σελ. 174 Η Ηρώ Νικοπούλου έχει διαγράψει μια εξαιρετικά σιωπηλή πορεία στα Ελληνικά γράμματα. Όπως πληροφορήθηκα από το βιογραφικό της η «Ασφαλής Πόλη» (εκδόσεις Γαβριηλίδης) είναι ουσιαστικά
ΠερισσότεραΤης Ευγενίας Νικητίδου // * Ωδή στο φως Από μικρό παιδί σιχαίνομαι Το μαύρο. Το χρώμα του πένθους. Θέλω να το σκίσω, να το ποδοπατήσω, Να το εξαφανίσω. Εγώ αγαπώ το χρώμα Το φωτεινό κόκκινο,
Περισσότερα
