Fractal

Ποίηση: “Κάποιος μπορεί ν’ ανάψει το φως;”

Της Σπυρούλας Χρυσοστόμου // *

 

 

 

 

 

Κάποιος μπορεί ν’ ανάψει το φως;

 

Έστρωσε τη μαντήλα στο κεφάλι

σφιχτόδεσε τον κόμπο στο λαιμό

να διώξει πάσκιζε την παραζάλη

αγριεμένο κι αυτό το πρωινό.

 

Καφές πικρός παρέσυρε

της θλίψης το ποτάμι

μια στάλα δε θέλησε νερό

μπροστά στο εικόνισμα σταυρώθηκε με βιάση

φύλλα ελιάς, κόκκοι λιβάνι

τρεμόσβηναν αβοήθητα στη δική της πλάνη.

 

Σαραβαλιασμένο το τετράκυκλο

άτακτα φυγαδεύεται στην αυλή

σ’ ένα σύμπαν μοιραία παράλληλο

βρέφος πιπιλίζει δάχτυλα μ’ οργή.

 

 

Τσακίζονται ρυτιδιασμένα φύλλα παραπέρα

δειλά ξεθαρρεύει η ψυχή

γέλιο σκάει στο κλάμα του παγωμένου αγέρα

σκεπάζει την αλήθεια μια γκρίζα κουβέρτα φτηνή.

 

Γυροφέρνει καντούνια σαν βολίδα

κοντοστέκεται σ’ όγκους με σκουπίδια

πετάμενες πραμάτειες διασώζει

την επαχθή μνήμη ανακυκλώνει.

 

Λογής κομμάτια, παγωμένα κι άδεια, κουβάρια

καταχωνιάζονται στα πλάγια

βουλιάζουν το τετράκυκλο σ’ αλλοτινά σκοτάδια.

Κάποιος μπορεί ν’ ανάψει το φως;

 

 

 

* Η Σπυρούλα Χρυσοστόμου γεννήθηκε στη Λευκωσία. Είναι εκπαιδευτικός στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Το πιο πάνω ποίημα συμμετείχε στον 1ο Πανελλήνιο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό Νικόλαος Δελιαλής και βραβεύτηκε στην κατηγορία Ιδιαίτερου Λογοτεχνικού Ύφους, τον Ιούνιο του 2022.

 

 

Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top