Δύο ποιήματα
Γράφει η Σταματία Γεωργούλη // *
OBLIVIO
Οι άνθρωποι ποτέ δεν μένουν μόνοι.
Ακολουθούνται από τα δωμάτια των πατρικών τους σπιτιών.
Από εκείνα τα σαλόνια με τους βελούδινους, περήφανα φθαρμένους καναπέδες και τους μεγάλους οβάλ καθρέφτες να τους κοιτάζουν επίμονα από μέσα οι αναμνήσεις των γονιών, χαμένων φίλων, αγαπημένων..
Από τα χάδια της μάνας, της πρώτης αγάπης, τον ψίθυρο που νόμισαν για αλήθεια.
Οι άνθρωποι κυρίως ακολουθούνται από τις σιωπές της μνήμης τους.
Όσο τις διώχνουν, τόσο τις ντύνουν, σπασμένες, τρυφερές εικόνες, αλλοτινών καιρών στην ψυχή τους.
Μα εγώ, όταν θα φύγω , μέρα με ήλιο
που θα κοιτάζει μια θάλασσα που μου ‘ταξαν, θα βγάλω σε σεργιάνι το βελούδο,
του φθαρμένου καναπέ, από τις μνήμες μου
και θα κάνω δήθεν πως ξεχνώ
τα ‘Δυτικά της Λύπης’.
Ο μόνος δρόμος, είναι του νερού,
τ’ ανομολόγητου, της λήθης…
CINEMATIC
Της ξέφυγε ένα χαμογελάκι της ελπίδας.
Χαρά, η παραγκωνισμένη,
το δίχως άλλο.
Νύχτωσε…
Τους φόβους καλοπιάνοντας,
να τους αποκοιμίσει προσπαθεί.
Πόσοι απαισιόδοξη σ’ ονόμασαν,
μ’ αυτοί δεν ξέρουν.
Άλλα τα φώτα των ματιών
και άλλα της ψυχής.
* Ονομάζομαι Σταματία Γεωργούλη, είμαι καθηγήτρια Αγγλικών στη Χίο και ασχολούμαι με την ποίηση εδώ και χρόνια. Επίσης, συμμετέχω στην έκδοση τοπικού περιοδικού φίλων της ποίησης του νησιού μου , ( ‘Σείστρο’ ). Άμεσα στο μέλλον σκοπεύω να εκδώσω την πρώτη μου ποιητική συλλογή.
Ετικέτες: Ποίημα
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
“της απευχής τ’ αντίο”. Ανέκδοτο ποίημα του Κώστα Θ. Ριζάκη
30/04/2024, 7:43 μμ -
Ποίημα: “Τυφλή ελεγεία”
30/04/2024, 7:42 μμ -
Ποίημα: “Eλάχιστο”
30/04/2024, 7:40 μμ -
Ποίημα: “Ο καλύτερος εχθρός”
30/04/2024, 7:39 μμ -
Ποίημα: “Φθορά”
30/04/2024, 7:37 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Δυο διηγήματα
Της Ελένης Περρίκου // * Ταξιδιωτική λογοτεχνία «Το μπάρκο» «Δεν ενθουσιάζομαι με την ιδέα να γίνεις αξιωματικός Εμπορικού Ναυτικού! Δεν ταιριάζει σε γυναίκα, θα αποξενωθείς!». Πάντα με αποθάρρυνε η μάνα μου για την επαγγελματική μου
Περισσότερα -
Διήγημα: «Το μάτι του καρχαρία»
Της Μαρίας-Δέσποινας Ράμμου // * «Το μάτι του καρχαρία» -Τον ένιωσα να μου συμπαραστέκεται, ενώ τον έβλεπα για πρώτη φορά. Ίσως θυμάμαι τώρα τις κινήσεις του μία προς μία, γιατί μου τράβηξε την προσοχή
Περισσότερα -
Η ανεπαίσθητη μεταμόρφωση του είναι
της Ελένης Γκίκα // Ο θάνατος της Μπελλ του Τζορτζ Σιμενόν. Μετάφραση: Βάνα Χατζάκη. Εκδ. Άγρα, σελ. 224 Ναι! «Συμβαίνει καμιά φορά ένας άνθρωπος να πηγαινοέρχεται μέσα στο σπίτι του, να κάνει τις συνηθισμένες του κινήσεις της κάθε
Περισσότερα -
«Η Σκοτεινούπολη» στα Παραμύθια του Σαββάτου
Της Ελένης Μπετεινάκη // Kelly Canby «Η Σκοτεινούπολη», εκδόσεις Κλειδάριθμος «Στα Ανατολικά της πόλης χόρευαν κιόλας, με μοντέρνα μουσική και στα Δυτικά, αλλοίμονο, διάβαζαν… άγνωστα βιβλία!» Ήταν μια φορά κι έναν καιρό μια γκρίζα πόλη
Περισσότερα -
Το σχολείο είναι η ζωή μας
Του Νίκου Τσούλια // Το σχολείο είναι ομορφιά της ζωής μας! Ως μαθητές ξεκινάμε τη σχέση μας με το σχολείο, όπως όλοι οι άνθρωποι, αλλά η σχέση αυτή γίνεται σχέση ζωής για εμάς τους εκπαιδευτικούς. Για λίγο χρόνο
Περισσότερα -
«Από τον αντιγεγονοτικό κόσμο στην αναδυτική θεώρηση της ζωής»
Γράφει η Σοφία Σκλείδα // Ααρών Άππελφελντ «Τσίλι: Ζωή στη σκιά του θανάτου», Εκ. Καπόν, Αθήνα 2018 Επιζήσας του Ολοκαυτώματος, ο Άππελφελντ, τραγικό γεγονός που σημάδεψε τη ζωή του, το θίγει εμμέσως στα έργα του, χρησιμοποιώντας
Περισσότερα -
✔ Ένα απριλιάτικο μεσημέρι με τη Νένα Βενετσάνου
Του Γεωργίου Νικ. Σχορετσανίτη // Σκληρός Απρίλης, αναμφισβήτητα. Κάθε χρονιά. Τουλάχιστο έτσι μας έχει δείξει η πείρα έως τώρα! Και όχι μόνο για τους ποιητές. Το καλοκαίρι προ των πυλών στην πρωτεύουσα. Τριγύρω στους δρόμους της βόρειας συνοικίας,
Περισσότερα
