Fractal

Τρία ποιήματα

Της Μαρίας-Γεωργίας Καρουσάκη // *

 

 

 

 

 

Το Φουστάνι

 

Τι εποχές τις λάτρεψα,

πέρασα μέσα απ’ αυτές, σ’ αγάπησα.

Κάθε φουστάνι μου και γλέντι.

Κάθε στροφή χορού και προσμονή,

μια τρελή αναμονή

μέχρι το πρόσωπο σου να φιλήσω,

κι’ύστερα να πάρω φόρα τη στροφή να συνεχίσω.

Τις εποχές να ράψω, να τις φορέσω φόρεμα

και πάνω σ’αυτό να κλάψω.

Τι συγκίνηση να σε φορώ και να σε νιώθω πάνω μου!

Κάθε εποχή και πάρτι, είχαμε μιαν αλλιώτικη αγάπη.

Γινόταν ξέφρενη, εντονότερη,

λικνιζόταν μαζί με ένστικτα, με πάθη.

Κάθε μου στιγμή μαζί σου κι ένα πάρτι.

 

 

 

Το Μεγαλείο της Αγάπης

 

Μπροστά στο μεγαλείο της αγάπης,

δούλοι να’μαστε,

να ξαποστάσουν για λίγο τα πονεμένα μας κορμιά,

οι διεφθαρμένες μας ψυχές

και η προστυχιά του πνεύματος.

Να ευφρανθεί ο νους.

Να μας παρασύρει ένα κοπάδι από κύκνους…

Κι’ ύστερα,

να κοιμηθούμε αγκαλιά

μαζί με τα οργισμένα παιδικά μας είδωλα.

 

 

 

Ο Χάρτης

 

Οι φωνές των παιδιών

μ’οδηγούν και πάλι εδώ,

στο κρυφό μας λημέρι,

εκεί που ο έρωτας,

έστηνε κάθε μέρα καρτέρι.

Τις ηλιόλουστες μέρες θυμήθηκα,

να συγκρατώ τον εαυτό μου αρνήθηκα.

Πως μου χάιδευες το πρόσωπο,

με φιλιά με στόλιζες

και μ’αγάπη ντύθηκα.

Στα μάτια μου η όψη σου,

κλειδώθηκε

και χάρτης μου

το χαμόγελο σου

μεσ’την καρδιά μου αποτυπώθηκε.

 

 

 

* Η Μαρία-Γεωργία Καρουσάκη είναι ψυχολόγος-ψυχοθεραπεύτρια Συνθετικής προσέγγισης.

 

 

Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top