Fractal

Πέντε ποιήματα

Της Ασημίνας Ξηρογιάννη //

 

 

poetry

 

 

 

Σημείο σύγκλισης

 

Είμαστε μόνοι. Μαζί.

Υπάρχει ένα σημείο απόλυτης ομορφιάς

ανάμεσα στην επιμονή του ενός

και την άρνηση του άλλου.

Κάπου εκεί συμπίπτουμε, να ξέρεις:

δίνουμε αναφορά στο ανείπωτο,

το έσωθεν φερμένο.

 

 

 

Το ποίημα και ο χρόνος

 

Η ομορφιά κάνει τον χρόνο να μην υφίσταται

-ως έννοια, ως αίσθηση.

Πάντα έχει τον τρόπο να τον καταργεί.

Έτσι και το ποίημα. Είναι μοιραίο.

Το ποίημα καταργεί τον χρόνο.

 

 

 

Εγώ και ο Σαγκάλ

 

Με προτροπή σου ξαναβλέπω

τους πίνακες του Σαγκάλ:

μορφές που πετάνε,

-μέσα σε παραμύθι-

θεατρικές, ευφάνταστες,

πολύχρωμες, φωτεινές.

Πολλά επίθετα, λες.

Αφαίρεσέ τα αμέσως.

Ξαναγράψε το ποίημα.

 

 

 

CHAT

 

-Γιατί διαβάζεις ποίηση;

-Για να ημερέψω την ψυχή μου

-Γιατί γράφεις ποίηση;

-Για να ερμηνεύσω τη ζωή μου

 

 

 

Επίδραση

 

Όποιο σονέτο δικό σου κι αν διαβάσω

μέσα στους στίχους του ξέρω πως θα σε βρω.

Ακόμα κι αν τα σκηνικά που υποβάλλεις προσπεράσω,

από μια μόνο λέξη ή ένα στίχο -έστω-

θ’ αναστατωθώ.

 

Θα κολυμπήσω

μέσα στα νερά σου

τα βαθιά.

Χωρίς μαγιώ

 

 

 

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top