Fractal

✩ Για την παράσταση Lebensraum στο κινηματοθέατρο ΑΘΗΝΑΙΟΝ

Γράφει ο Βαγγέλης Ραφτόπουλος //

 

 

 

Στο κινηματοθέατρο ΑΘΗΝΑΙΟΝ παρακολουθήσαμε το θεατρικό έργο LEBENSTRAUM του εξαίρετου θεατρικού συγγραφέα Θανάση Τριαρίδη, σε σκηνοθεσία του Αντώνη Καραγιάννη, με ερμηνευτές τους Βασίλη Κανελλόπουλο και Βερόνικα Αργέντζη.

 

 

Ένα πείραμα πραγματοποιείται στη θεατρική σκηνή με τον χειριστή του πειράματος και το πειραματόζωο που θα αμειφθεί, ενώπιον του κοινού-θεατών.

Το πείραμα, που διεξάγεται με αυξανόμενη ένταση και αγωνία, περιπλέκει ρόλους και επιβολή, θύτη και θύμα, πάντοτε όμως με την ένοχη σιωπή των θεατών.

Η λέξη LEBENSTRAUM που σημαίνει ζωτικός χώρος χρησιμοποιήθηκε από τους ΝΑΖΙ στην κατάληψη εδαφών των εκδιωχθέντων ιδιοκτητών, στην χειραγώγηση, στη διασπορά ψευδών ειδήσεων, σε δολοφονίες.

Το έργο γράφτηκε από τον συγγραφέα το 2014, ανέβηκε στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, και σήμανε τη στροφή του ΤΡΙΑΡΙΔΗ στο πολιτικό θέατρο.

Αν όμως στρέψει κανείς τη ματιά του, την άδολη, στη σημερινή παγκόσμια κατάσταση, θα διαπιστώσει ότι τα εγκλήματα-τα πολιτικά και όχι μόνο- συνεχίζονται με αυξανόμενη τραχύτητα και απίστευτη αγριότητα.

Στο έργο είναι ευανάγνωστη η ευθύνη του κοινού που είναι συνένοχο με την εγκληματική αδιαφορία και απίστευτη σιωπή του, συμμετέχοντας έμμεσα, αλλά ενεργά σε ό,τι έχει να κάνει με πολιτικές δολοφονίες, εκπατρισμό, φτώχεια, πείνα.

Ερμηνευόμενο διασταλτικά το έργο, αποτελεί μια πανανθρώπινη κραυγή αφύπνισης των συνειδήσεων των πολιτών και την επαγρύπνισή τους, μαζί με την ενεργό συμμετοχή τους στα πολιτικά, κοινωνικά και οικονομικά δρώμενα.

Άλλωστε ο Λούθερ Κινγκ θεωρούσε ισότιμους συνενόχους στις δολοφονίες τους δολοφόνους και τους σιωπηλούς πολίτες.

Ο Τριαρίδης απέδειξε με τη συγγραφή του ότι κατατάσσεται στους άριστους συγγραφείς, που με τη τολμηρή γραφή του, ευαισθητοποιεί, παροτρύνει, ξεσηκώνει τον κόσμο σε δράση, σε επιθετικότητα, επιμένοντας παράλληλα στην εγκατάλειψη της παθητικής στάσης και της ένοχης σιωπής.

Ο Αντώνης Καραγιάννης, ακολουθώντας τη τεχνοτροπία του συγγραφέα, διεύθυνε μαεστρικά τη παράσταση, παίρνοντας ό,τι καλύτερο είχαν να δώσουν οι 2 ηθοποιοί.

Ο σκηνοθέτης έφτασε το έργο στα άκρα, στη κόψη του ξυραφιού, χωρίς όμως να ξεφύγει από το φόρμα του.

Οι ερμηνευτές, ακολουθώντας πιστά τις οδηγίες του, δούλεψαν σκληρά και με αυταπάρνηση τους ρόλους τους, διήλθαν όλες τις συναισθηματικές μεταπτώσεις με μεγάλη επιτυχία και παρουσίασαν μία εξαιρετική παράσταση

 

 

 

Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top