☆ Κορσές (Corsage), μία μονομερώς φωτισμένη «ιστορική» ταινία περιορισμένη στο θέμα «γλυκό πουλί τής νιότης»
Από τον Κωνσταντίνο Μπούρα // *
Κορσές (Corsage), 2022, Έγχρ. Διάρκεια: 113′, Δραματική, Αυστριακο-λουξεμβουργική
Αντί-ιστόρητο και ανιστόρητο σενάριο: καμία αναφορά στην Ελλάδα, στο Αχίλλειο τής Κέρκυρας, στον Κωνσταντίνο Χρηστομάνο.
Σε επίπεδο «Τόλμης και γοητείας» κινήθηκε το όλον κινηματογραφικό αυτό εγχείρημα.
Το μόνο πρόβλημα είναι τα γηρατειά και η επιφάνεια τής επιδερμίδας, η κόμμωση, τα ρούχα κ.λπ.
Μα τι μας νοιάζουν εμάς όλ’ αυτά;
Που είναι η πνευματικότητα τής περίφημης Sissy; Πού είναι το Φως που εξέπεμπε στον καιρό της;
Μόνον σε επίπεδο κουτσομπολιού και απόπειρας φυγής από τα ζέοντα προβλήματα τού εικοστού πρώτου αιώνα μπορεί να εκληφθεί αυτό το απλοϊκό αμάλγαμα.
Επιτέλους, αφού χαλάνε που χαλάνε τόσα λεφτά γιατί δεν παίρνουν συμβούλους σεναρίου;
Καλά τα χρήματα. Καλή κι η επιφάνεια. Καλή κι η ρηχή διασκέδαση (που δεν είναι όμως ψυχ-αγωγία).
Όμως είναι κρίμα να έχεις χαρισματικούς ηθοποιούς, σκηνογράφους, ενδυματολόγους, τεχνικούς, καλλιτέχνες επαγγελματίες και να παράγεις ένα τόσο φτωχό αποτέλεσμα.
Και ναι μεν στη μετανεωτερική εποχή η συζήτηση περί «αισθητικής» καλά κρατεί, όμως εξακολουθεί να υπάρχει Υψηλή Λογοτεχνία και Τέχνη. Κι η Αυτοκράτειρα Ελισάβετ εκεί ανήκει. Είναι ένας μύθος με διάρκεια και λάμψη απαράγραπτη. Κανείς δεν θα την σβήσει.
Πόσω μάλλον μια πρόχειρη ταινία… που την παρουσιάζει κιόλας ως χρήστη ηρωίνης!!! Έλεος. Η Τέχνη δεν είναι ζωή, αλλά η ζωή είναι τέχνη.
Ας την κρατήσουμε λοιπόν σε υψηλά επίπεδα κι ας δονούμαστε σε υψίσυχνες αιθερικές συχνότητες έτσι που τα υπερευαίσθητα δημιουργικά άτομα τού μέλλοντος και να αξιοποιούνται και να μην χρειάζεται να αυτοκτονούν.
Ακόμα και η κινηματογραφική σκηνή τής υποτιθέμενης αυτοκτονίας ερωτοτροπούσε με τα comics!!!
Τι να πω; Τι να μην πω; Και πώς να σωπάσω, αφού επέλεξα – κι επιμένω να ασκώ – το λειτούργημα τού κριτικού;
Λέω συχνά στους φοιτητές: «Να λέτε πάντα την αλήθεια και να έχετε το θάρρος της γνώμης σας, ανεξαρτήτως κόστους».
Αλλά ας κλείσουμε με κάτι επιστημονικό: «Η ερμηνεία ως επεξήγηση» γράφει η Cynthia Freeland στο βιβλίο της «Μα είναι αυτό τέχνη;» (εκδόσεις Πλέθρον, μετάφραση Μπέτυ Αλμπάνη, Αθήνα 2005, σσ. 131-132).
Παρακαλώ ως επεξήγησιν να εκλάβετε το σημερινό μου αυτό σχόλιο.
Κάθε ερμηνεία δεκτή και σεβαστή… Απειρία ερμηνειών όσοι κι οι θεατές / αναγνώστες, αριθμός πολλαπλασιασμένος επί τις ημέρες τού χρόνου, την διάθεση της στιγμής, την περιρρέουσα ατμόσφαιρα και λοιπά.
Αν σας αρέσει η ταινία, μπορείτε και να το αιτολογήσετε… οικειοθελώς.
info:
Κορσές (Corsage), 2022, Έγχρ. Διάρκεια: 113′, Δραματική, Αυστριακο-λουξεμβουργική
Κλείνοντας τα 40 της χρόνια, η αυτοκράτειρα της Αυστρίας Ελισάβετ προσπαθεί να ισορροπήσει ανάμεσα στον δημόσιο ρόλο της και τις καταπιεσμένες προσωπικές ανάγκες της.
Σκηνοθεσία: Μαρί Κρόιτσερ
Με τους:
- Βίκι Κριπς
- Κόλιν Μόργκαν
- Φίνεγκαν Όλντφιλντ
* Δρ Κωνσταντίνος Μπούρας https://konstantinosbouras.gr
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
“Το Ναυάγιο”. Στις ξέρες της τηλεθέασης
23/04/2024, 8:22 μμ -
✩ «Normal People». Ψυχική υγεία και εγωισμός
16/04/2024, 8:11 μμ -
✩ Για την ταινία «Τοτέμ» | Η αγάπη, το ανάχωμα στη φθορά
16/04/2024, 8:10 μμ -
Φιλμικά υβρίδια & μεταγλώσσα στον μεταμοντέρνο κινηματογράφο.
09/04/2024, 8:05 μμ -
«Μέσα στη Μέρα». Με την κοφτερή αμεσότητα ενός χαϊκού
09/04/2024, 8:03 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Διήγημα: «Η ευτυχία»
Της Πέρσας Ζηκάκη //* Το πλήθος, η πολιτεία, η κίνηση του χρόνου, απροσπέλαστες έννοιες ήταν για εκείνη. Τίποτα συγκεκριμένο. Όλα αφηρημένα κι αόριστα. Η μοναξιά ήταν για τη Βασιλική η μοναδική έννοια που γνώριζε καλά. Από μέσα
Περισσότερα -
Αφιέρωμα στα βιβλιοφιλικά blogs: Επιστρέφοντας στην εποχή της αθωότητας (Μέρος 1ο)
Επιμέλεια: Ελένη Γκίκα // Reader’s diggest // Nuwanda // Κ.Κ.Μοίρης // Librofilo // Anna booklover // Αθήναιος // Αναγνώστρια // Balabala Bambaluna // Composition Doll // Καφεΐνη // Ναυτίλος // «Έτος των bloggers» χαρακτηρίστηκε το 2006. Έτσι,
Περισσότερα -
Διήγημα fractal: “Η μαγεία του χρυσού”
Από την Ελένη Χωρεάνθη // Για την ημέρα των δικαιωμάτων του παιδιού Στα «παιδιά του δρόμου» Ήταν δεν ήταν εφτά ετών η Μαρία που συνάντησα στο μεγάλο δρόμο τις προάλλες. Μικροσκοπική, λίγο παραπάνω από μισό μέτρο μπόι,
Περισσότερα -
Το είπε και μόνος του: ήθελε να λύσουμε τα προβλήματα μέσα στην οικογένεια.
Γράφει η Ελένη Γκίκα // «Το δείπνο» του Herman Koch. Μετάφραση: Μαρία Αγγελίδου. Εκδ. Μεταίχμιο, σελ. 307 «Αν έπρεπε να δώσω έναν ορισμό της ευτυχίας, αυτός θα ήταν: η ευτυχία είναι αυτάρκης, δεν έχει ανάγκη από μάρτυρες. “Όλες
Περισσότερα -
☆ Το «Ταξίδι» / «Τhe Walk», ένα διεθνές και χωρίς προηγούμενο Φεστιβάλ πολιτισμού «σε κίνηση», με πρωταγωνίστρια τη μικρή εννιάχρονη Αμάλ
Το Ταξίδι / The WALK Τώρα που η Μικρή Αμάλ συνεχίζει το ταξίδι της στην Ευρώπη, στέλνει ένα μεγάλο χαιρετισμό σε όλους τους φίλους που έκανε στο πέρασμα της από την Ελλάδα και εκφράζει την ευγνωμοσύνη της
Περισσότερα -
Θαρραλέα φωνή
Γράφει ο Απόστολος Θηβαίος // Ιωάννα Διαμαντοπούλου “Η ζωή είναι μικρή όταν βρέχει” Εκδόσεις Βακχικόν Θα μπορούσε να αποτελεί τον πρώτο από τους στίχους ενός ρεφραίν. Θα μπορούσε να κλείνει σε μια μελωδία ολόκληρο το συναίσθημα μιας ζωής
Περισσότερα -
Ποίημα: Άτιτλο
Του Αντώνη Κηπουρού // * Καρδιά μου αλήτισσα Πες μου τί ζήτησα Να μη γυρίζεις στα παλιά σου τα λημέρια Καρδιά μπερμπάντισα Κι αν σε περπάτησα Μυαλό δεν έβαλες κι ούτε ποτέ θα βάλεις Καρδιά ξενύχτισα
Περισσότερα
