Fractal

Ποίημα: “Κόλαση είναι”

Γράφει η Μαρία Σκαμπαρδώνη //

 

 

 

 

 

Κόλαση είναι

 

Κόλαση είναι η ζωή μακριά από εσένα.

Κόλαση και η ζωή με εσένα.

Κόλαση είναι να σε έχω στη ζωή μου.

Κόλαση να σε βλέπω ως άγνωστη, απέναντί μου.

 

Κόλαση δεν είναι μονάχα

να αγαπάς και να μη σε αγαπά.

Κόλαση είναι να σε ματώνει

ο ίδιος άνθρωπος, είτε μακριά, είτε κοντά.

 

Κόλαση είναι η μοναξιά,

είτε σε κρατά αγκαλιά, είτε σε διώχνει μακριά.

Κόλαση είναι να μην μπορείς να επιλέξεις,

διότι το ίδιο άτομο στιγμές ευτυχίας μπορεί να σου χαρίσει αλλά και να σου

κλέψει.

 

Κόλαση είναι το δίλημμα,

είναι η απορία που στο στήθος σου κουρνιάζει.

Το να μη σε αγαπά μήπως είναι καλύτερο;

αφού και να σε αγαπά, πάλι την ψυχή σου κομματιάζει.

 

Κόλαση είναι η επιλογή,

χωρίς τα μάτια της να αντέχεις να ζήσεις.

Κόλαση είναι να κοντά σου να την έχεις,

αφού στο τέλος, πληγή επάνω στην πληγή θα σου ανοίξει.

 

Κόλαση είναι να μην ξέρεις,

αν η απουσία ή η παρουσία σε ευεργετεί.

Κόλαση είναι να κουράζεσαι και να τη διώχνεις,

αλλά την ίδια στιγμή να λαχταράς στην αγκαλιά της να κρυφτείς.

 

Κόλαση είναι να ισορροπείς

ανάμεσα στη λογική που θέλει να σε προστατεύσει.

Και στην καρδιά αυτή τη φλύαρη,

που φωνάζει πως μακριά της δε θα αντέξει.

 

Κόλαση Θεέ μου, κόλαση,

ο ίδιος άνθρωπος να είναι ευτυχίας και δυστυχίας η αιτία.

Γιατί τόσο μεγάλο δίλημμα άπονη ζωή,

πάντοτε παράπονο σου το έχω και απορία.

 

 

 

 

Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top