Fractal

24 Νοεμβρίου – Τζον Ρωλς

Επιμέλεια: Δήμητρα Ντζαδήμα //

 

Ο Τζον Ρωλς, που έφυγε σαν σήμερα το 2002, ήταν Αμερικανός φιλόσοφος, κυρίαρχη φιγούρα της ηθικής και πολιτικής φιλοσοφίας του 20ού αιώνα. Κατείχε καθηγεσία στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ και υποτροφία Fulbright στο κολλέγιο Christ Church της Οξφόρδης. Έχει βραβευτεί με το Βραβείο Schock Λογικής και Φιλοσοφίας και με το Εθνικό Μετάλλιο των ΗΠΑ στις Ανθρωπιστικές επιστήμες που παρέλαβε από τον Πρόεδρο Μπιλ Κλίντον σε αναγνώριση του έργου του Ρωλς που «βοήθησε μια ολόκληρη γενιά εγγράμματων Αμερικανών να αναζωογονήσουν την πίστη τους στη δημοκρατία την ίδια».

 

 

Το magnum opus του, Θεωρία της Δικαιοσύνης (1971), χαιρετήθηκε κατά την χρονιά δημοσίευσής του ως «το σημαντικότερο έργο στην ηθική φιλοσοφία από την λήξη του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου» και σήμερα θεωρείται ως «ένα από τα κύρια κείμενα πολιτικής φιλοσοφίας». Το έργο του στην πολιτική φιλοσοφία, που ονομάστηκε ρωλσιανισμός, λαμβάνει ως εναρκτήριο σημείο τον ισχυρισμό ότι «οι πιο εύλογες αρχές δικαιοσύνης είναι εκείνες που ο καθένας θα αποδεχόταν και θα συμφωνούσε με αυτές, από μια ακριβοδίκαιη θέση». Ο Ρωλς εφαρμόζει έναν αριθμό νοητικών πειραμάτων—συμπεριλαμβανομένου του διάσημου «πέπλου της άγνοιας»—για να προσδιορίσει σε τι συνίσταται μια επιεικής/ακριβοδίκαιη συμφωνία στην οποία «ο καθένας τίθεται αμερόληπτα ως ίσος» ώστε να προσδιορίσει τις αρχές της κοινωνικής δικαιοσύνης.

Είναι από τους σημαντικότερους στοχαστές της παράδοσης των φιλελεύθερων πολιτικών φιλοσόφων. Ο Άγγλος φιλόσοφος Jonathan Wolf υποστηρίζει ότι «ενώ ίσως υπάρχει κάποια διαφωνία για το ποιος είναι ο δεύτερος σημαντικότερος πολιτικός φιλόσοφος του 20ου αιώνα, δεν υπάρχει διαφωνία για τον σημαντικότερο: ο Τζων Ρωλς. Ο φοιτητής του Samuel Freeman λέει ότι το έργο του Ρωλς θα αναγνωρίζεται στους επόμενους αιώνες».

Σπάνια έδινε συνεντεύξεις και έχοντας τόσο ένα τραύλισμα όσο και ένα αίσθημα τρόμου απέναντι στα φώτα της δημοσιότητας, παρά την φήμη του δεν έγινε διανοούμενος. Αντίθετα παρέμεινε αφοσιωμένος κυρίως στην ακαδημαϊκή και οικογενειακή του ζωή.

Το 1995 υπέστη το πρώτο εγκεφαλικό επεισόδιο που εμπόδισε σοβαρά την συνέχιση της εργασίας του. Εντούτοις κατάφερε να ολοκληρώσει το βιβλίο με τίτλο “Ο Νόμος των Λαών”, την πληρέστερη κατάθεση των απόψεών του για το διεθνές δίκαιο και λίγο πριν τον θάνατό του δημοσιεύτηκε το “Η Δικαιοσύνη ως Ακριβοδικία: Αναδιατύπωση”, ως απάντηση στις κριτικές του Θεωρία της Δικαιοσύνης.

 

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top