Fractal
Home / FRACT-ALL / Ποιήματα / Ποίημα: “Η τέχνη της συγχώρεσης”
30/04/2024, 7:35 μμ

Ποίημα: “Η τέχνη της συγχώρεσης”

Της Μαρίας Σκαμπαρδώνη  //

 

 

 

 

Η τέχνη της συγχώρεσης

 

Πληγές μου άνοιξε μέσα μου το φευγιό σου,

επίδεσμο βάζω να σταματήσει η αιμορραγία που δε σταματά.

Μεγάλη εβδομάδα έρχεται, προσπαθώ ανώτερη να είμαι,

αλλά ο καημός γδέρνει ανηλεώς τα σωθικά.

Εξασκούμαι στην τέχνη της συγχώρεσης,

πετώ τα συναισθήματα που με νεκρώνουν, με βρωμίζουν.

Αξιοποιώ το θυμό μου δημιουργικά

όχι όπως το θυμικό και η απουσία λογικής νομίζουν.

Τώρα η φαντασία μου γεννάει τη μορφή σου,

σε μορφές ασχέτων, αγνώστων, τυχαίων.

Δε με αφήνει να τρελαθώ η νόησή μου

και έστω και φανταστικά εικόνες δημιουργεί δικές σου.

Πληγές μου άνοιξε η απουσία σου,

τα βήματά μου βαριά, ασήκωτη η αδιαφορία σου.

Τώρα μαθαίνω να αγαπώ αυτό που δεν είχα αγαπήσει,

τον εαυτό μου που για να σε κατακτήσω, είχα λησμονήσει.

Τώρα προσπαθώ όχι μόνο εσένα να χωρέσω,

στην καινούργια μου ζωή, αλλά να με συγχωρέσω.

Μεγάλη Εβδομάδα έρχεται, εβδομάδα των Παθών

τα οποία κορυφώνονται με την ανάσταση των νεκρών.

Το θάνατό μας όλοι βιώνουμε

για να αντικρίσουμε την Ανάσταση.

Από το βλέμμα μας που έπεσε στη γη,

υψώνουμε τα μάτια μας σε άλλα διάσταση.

 

Η τέχνη της συγχώρεσης δεν είναι να λησμονήσεις,

αλλά όσα σε πλήγωσαν από την αρχή να ζήσεις.

Στο μυαλό σου να τα φέρεις, να τα δουλέψεις με ωριμότητα,

να μάθεις να αντέχεις, να αποχωρείς, με σθένος και στωικότητα.

Πληγές μου άνοιξε μεγάλες το φευγιό σου,

μεγαλύτερη πληγή για εσένα να μη βλέπεις πως είμαι ο άνθρωπός σου.

Μαθαίνω συγχωρώντας εσένα να αγαπάω εμένα,

να μη χάνομαι από το Σήμερα αναλογιζόμενη τα περασμένα.

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top